Αγαπητοί σύντροφοι,

Σας στέλνω τις παρατηρήσεις μου πάνω στο κεφάλαιο των Θέσεων για την οικονομία.

1. Στο θέμα της ανεργίας αναφέρεται ότι «εμπεδώνεται η αντίληψη περί "αποβιομηχάνισης" και μάλιστα ως ιδιαίτερο ελληνικό φαινόμενο» χωρίς να διευκρινίζεται αν έχουμε ή όχι αποβιομηχάνιση.

2. Οσον αφορά τη βιομηχανική ανάπτυξη, γίνεται απλή αναφορά στην κληρονομιά των στρατιωτικοπολιτικών εξαρτήσεων του ελληνικού κράτους, χωρίς να συνοδεύεται από την ανάπτυξη του θέματος.

3. Σχετικά με τη συγκέντρωση και τη συγκεντροποίηση αναφέρεται ότι η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση σε ορισμένους βιομηχανικούς κλάδους, η ισχυροποίηση ορισμένων ομίλων δεν ήταν σε θέση να αντισταθμίσουν πλήρως τη συρρίκνωση άλλων βιομηχανικών κλάδων και την καταστροφή μικρότερων μονάδων. Με αυτή τη διατύπωση δίνεται η εντύπωση ότι ο συντάκτης πιστεύει ότι η συγκέντρωση και η συγκεντροποίηση γίνονται με στόχο τον περιορισμό της συρρίκνωσης «άλλων βιομηχανικών κλάδων».

4. Η ακόλουθη παράγραφος. Η μείωση του μεριδίου συμμετοχής στο συνολικό ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν και της απασχόλησης σε μεταποιητικούς κλάδους χαμηλής οργανικής σύνθεσης κεφαλαίου και στην αγροτική παραγωγή εναρμονίζονται με την ανάλογη γενική τάση του σύγχρονου αναπτυγμένου καπιταλισμού. Το ίδιο και η αύξηση σε άλλους βιομηχανικούς κλάδους και τομείς της οικονομίας, που χαρακτηρίζονται ως «υπηρεσίες». Είναι πολύ γενικόλογη και ιδιαίτερα σύνθετη για να γίνει κατανοητή.

5. Σχετικά με τις υπηρεσίες αναφέρεται ότι η αστική αντίληψη και στατιστική ερμηνεύουν λαθεμένα την αύξηση της απασχόλησης και του μεριδίου της οικονομικής δραστηριότητας του τομέα που αποκαλείται «υπηρεσίες» στο συνολικό Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν. Εμφανίζεται, επίσης, ως στρέβλωση της καπιταλιστικής ανάπτυξης, ως χαρακτηριστικό μικρότερων και σχετικά πιο καθυστερημένων καπιταλιστικών οικονομιών. Το κείμενο είναι ασαφές και δεν αναφέρεται ποιος και γιατί θεωρεί το φαινόμενο αυτό στρέβλωση της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

6. Για το μερίδιο του τομέα των υπηρεσιών αναφέρεται ότι η αστική αντίληψη και στατιστική ερμηνεύουν λαθεμένα την αύξηση της απασχόλησης και του μεριδίου της οικονομικής δραστηριότητας του τομέα που αποκαλείται «υπηρεσίες» στο συνολικό Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν. Εμφανίζεται, επίσης, ως στρέβλωση της καπιταλιστικής ανάπτυξης, ως χαρακτηριστικό μικρότερων και σχετικά πιο καθυστερημένων καπιταλιστικών οικονομιών. Ο αναγνώστης όμως δεν καταλαβαίνει αν αυτό είναι καλό, ή κακό.

7. Ως προς τη μισθωτή εργασία διαβάζουμε ότι ο συνολικός όγκος της μισθωτής εργασίας, στην αγροτική οικονομία, είναι ίσος με το 47,3% του μέσου κοινοτικού όρου της ΕΕ των «15». Ο συσχετισμός είναι τελείως ακατανόητος.

8. Για τη συγκέντρωση και τη συγκεντροποίηση αναφέρεται ότι «γενικά θα υστερεί ως προς το βαθμό ανάπτυξης της καπιταλιστικής συγκέντρωσης στις ΗΠΑ». Ο αναγνώστης μπορεί να το εκλάβει και ως μειονέκτημα που δεν είμαστε στα επίπεδα των ΗΠΑ.

9. Σχετικά με τη νομισματική πολιτική αναφέρεται ότι η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη δυσκόλεψε τη χρησιμοποίηση της νομισματικής πολιτικής στη δημοσιονομική διαχείριση. Αυτό είναι καλό, ή κακό και γιατί;

10. Ως προς τη δημόσια διαχείριση αναφέρεται ότι τα αποτελέσματα της δημοσιονομικής διαχείρισης επιδεινώθηκαν, τάση που εμφανίζεται ακόμη και στις μεγαλύτερες και ισχυρότερες οικονομίες της ΕΕ. Ομως αντί για «δημοσιονομική διαχείριση» είναι προτιμότερο να μιλήσουμε με απλά λόγια για τα ελλείμματα και το χρέος.

11. Τέλος, αναφέρεται ότι «κατά την τελευταία 5ετία, η μισθωτή εργασία και οι αυτοαπασχολούμενοι με προσωπικό είναι οι κατηγορίες με αυξητική μεταβολή. Επιπλέον, η μισθωτή εργασία είναι η μόνη κατηγορία που παρουσίασε συνεχή αυξητική μεταβολή. Η συμμετοχή της φτάνει το 59,5% της συνολικής απασχόλησης και ξεπέρασε τους 2.430.000 εργαζόμενους. Το θέμα αυτό είναι κεφαλαιώδους σημασίας και χρειάζεται την κατάλληλη ανάπτυξη στις Θέσεις του Κόμματος,

Σαν γενικό σχόλιο θα ήθελα να τονίσω ότι οι Θέσεις για την οικονομία είναι μια σκέτη απογοήτευση και ότι θα πρέπει να ζητηθούν και ευθύνες από τους υπεύθυνους που επέτρεψαν να δημοσιοποιηθεί ένα τέτοιο κείμενο που εκθέτει το Κόμμα.

Με συντροφικούς χαιρετισμούς

Νίκος Βλασόπουλος

Οικονομολόγος