Απόφαση για απεργία τη Δευτέρα 31 του Γενάρη πήρε χτες η Εκτελεστική Γραμματεία της ΟΤΟΕ με αιτήματα που αφορούν στο Ασφαλιστικό των τραπεζοϋπαλλήλων. Ομως, ο αποσπασματικός της χαρακτήρας και το περιεχόμενο που προσπαθεί να της δώσει η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΟΤΟΕ επιβάλλουν η απεργία να γίνει υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων με προοπτική την ένταση του αγώνα τους και για τη διεκδίκηση αιτημάτων που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες πραγματικές τους ανάγκες.

Αλλωστε, για την πλειοψηφία της ΟΤΟΕ - ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, Αυτόνομο Δίκτυο (ΣΥΝ) και ΑΣΚΕ - η απεργία αποτελεί περισσότερο «τουφεκιά στον αέρα» παρά αντίδραση στα αντιασφαλιστικά σχέδια των τραπεζών και της κυβέρνησης της ΝΔ. Και αυτό γιατί η απεργία ούτε συνέχεια προηγούμενων κινητοποιήσεων αποτελεί - παρότι τα αντιασφαλιστικά σχέδια κυβέρνησης και τραπεζών έχουν γνωστοποιηθεί εδώ και μήνες - ούτε εντάσσεται στην κατεύθυνση κλιμάκωσης των αγώνων, αλλά στην προσπάθεια της πλειοψηφίας να ξεκινήσει νέο γύρο «κοινωνικών διαλόγων» με κυβέρνηση και τραπεζίτες.

Αλλωστε, το «διεκδικητικό» πλαίσιο που προβάλλει η πλειοψηφία όχι μόνο δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων αλλά «στρώνει το έδαφος» για την παραπέρα συρρίκνωση των δικαιωμάτων τους και των κατακτήσεών τους.

Υπενθυμίζουμε ότι πάγιο αίτημα της πλειοψηφίας της ΟΤΟΕ είναι η ένταξη των τραπεζοϋπαλλήλων στο ΙΚΑ για την κύρια ασφάλιση, δηλαδή η εφαρμογή του αντιασφαλιστικού νόμου Ρέππα. Κάτι που αποτελεί βασικό στόχο της κυβέρνησης της ΝΔ και θα επιφέρει άμεσα τη μείωση των συντάξεων και των παροχών αλλά και την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Ενώ η πρόταση για τη δημιουργία ενιαίου επικουρικού ταμείου δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις απώλειες που θα υποστούν οι τραπεζοϋπάλληλοι από την κύρια σύνταξη. Επιπροσθέτως, η επιδίωξη των τραπεζών για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους - κάτι που αποδέχεται ως «αντικειμενική αναγκαιότητα» η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ - θα έχει αποτέλεσμα την όλο και μεγαλύτερη συρρίκνωση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Από τη μεριά τους οι τραπεζίτες άλλοτε εμφανίζονται να επιδιώκουν ενιαία λύση του Ασφαλιστικού και άλλοτε - καθώς ο καθένας τους προσπαθεί να γίνει ανταγωνιστικότερος των άλλων - προωθούν τη «λύση» κατά τράπεζα (σε αυτή τη «λύση» μάλλον προσανατολίζεται η Εμπορική Τράπεζα αφού την ερχόμενη Παρασκευή έχει προγραμματιστεί συνάντηση μεταξύ των υπουργών Οικονομικών και Απασχόλησης, του προέδρου της Εμπορικής και του Σωματείου Εργαζομένων). Πάντως, και στη μία και στην άλλη περίπτωση βασικοί στόχοι των τραπεζιτών είναι να βγάλουν από πάνω τους τις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς τα ασφαλιστικά ταμεία και να τις ρίξουν στο σύνολο των ασφαλισμένων του ΙΚΑ, αλλά και να συρρικνώσουν τα ασφαλιστικά δικαιώματα των τραπεζοϋπαλλήλων.

Απέναντι σε όλα αυτά οι εργαζόμενοι απαιτείται να βάλουν στο περιθώριο τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, να συντονίσουν τη δράση τους με το σύνολο των εργαζομένων και να εντείνουν τον αγώνα τους όχι μόνο για να βάλουν φραγμό στα σημερινά αντιασφαλιστικά σχέδια τραπεζών και κυβέρνησης αλλά και για να διεκδικήσουν δημόσια, καθολική Κοινωνική Ασφάλιση με αναβαθμισμένες παροχές.