Στη χρονιά που ξεκινάει το ΚΚΕ απευθύνει αγωνιστικό κάλεσμα προς την εργατική τάξη και τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού, ώστε με αισιοδοξία και συντονισμένα να αντιπαλέψουν την αντιλαϊκή πολιτική. Σημειώνει χαρακτηριστικά στο πρωτοχρονιάτικό μήνυμά της η ΚΕ του Κόμματος: «Είναι στο χέρι σας να κάνετε στο 2005 ένα αποφασιστικό βήμα κοινής δράσης κατά της αντιλαϊκής πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, κατά των αποφάσεων της ΕΕ. Οι διαφορές και αντιθέσεις, που υπάρχουν ανάμεσα στην εργατική τάξη και στα λαϊκά στρώματα, είναι ανάγκη προς το κοινό συμφέρον να υποταχθούν στον κοινό αγώνα κατά των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού, που θα εντείνει την επίθεσή του στα δικαιώματα της λαϊκής οικογένειας».

Αυτό που επισημαίνει το ΚΚΕ είναι ότι με δεδομένη την ένταση της αντιλαϊκής πολιτικής, αυτό που απαιτείται από το λαϊκό κίνημα δεν είναι γενικά αγώνες. Απαιτούνται τέτοιοι αγώνες κοινωνικοπολιτικοί που θα ενιαιοποιούν την πάλη των εργαζομένων. Δείγματα τέτοιας γραφής ενωτικών αγώνων το 2004 άφησε πολλά. Κυρίως μέσα από τη δράση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, από την οποία οι εργατοϋπάλληλοι μπορούν να εμπνευστούν. Ηταν κυρίως η συνένωση και η κοινή δράση των εργαζομένων διαφορετικών κλάδων κάτω από το κοινό αγωνιστικό πλαίσιο του διακριτού ταξικού, αγωνιστικού πόλου μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, με αιτήματα τόσο για το εισόδημα (προβολή των 1.200 ευρώ βασικού μισθού που υιοθετήθηκε πλατιά), όσο και για τη διεκδίκηση δημόσιου και αναβαθμισμένου κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος, η προβολή του αιτήματος για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν υγεία - πρόνοια και παιδεία. Στο χώρο της μικρομεσαίας αγροτιάς η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση, επίσης, έδωσε το στίγμα της για την πορεία που πρέπει να έχει η πάλη ενάντια στη ληστρική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και την ανάγκη της συμμαχίας με το εργατικό κίνημα για να διαμορφωθούν προϋποθέσεις για πραγματικά φιλολαϊκή ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής σε καθεστώς λαϊκής εξουσίας.

Η δράση αυτή στην οποία πρωτοστάτησαν οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες είχε να αντιπαλέψει τις συμβιβασμένες ηγεσίες του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού και έχει να μετράει σημαντικές κατακτήσεις που είναι παρακαταθήκη και για τη νέα χρονιά και για τις επόμενες. Σημαντικά βήματα έγιναν επίσης στο βάθεμα του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού αγώνα και σημαντικές μάζες εργαζομένων συνειδητοποιούν ότι απαιτείται να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και ότι θα απαιτηθεί συντονισμένος και στοχοπροσηλωμένος αγώνας διαρκείας.

Το κάλεσμα του ΚΚΕ βάζει όμως και ακόμα ένα σημαντικό στοιχείο. Την ανάγκη του απεγκλωβισμού λαϊκών δυνάμεων από το δικομματισμό (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) και από άλλες μορφές διαχείρισης και το συμφέρον που έχουν τα λαϊκά στρώματα από την ισχυροποίηση του κόμματος της εργατικής τάξης. Τα μέλη και στελέχη του ΚΚΕ αυτό διάστημα αναπτύσσουν και μπροστά στο 17ο Συνέδριο στις αρχές Φλεβάρη ένα πλατύ άνοιγμα στο λαό. Βάζουν σε συζήτηση τη συνολικά διαφορετική πολιτική τους πρόταση και το πρόγραμμά τους στο λαό. Είναι μια μάχη που τη δίνουμε με αισιοδοξία, με κύριο μέλημά μας να γίνουμε πιο δυνατοί και ικανοί ώστε συνολικά το Κόμμα να σταθεί στο ύψος που απαιτούν οι σημερινές συνθήκες της ταξικής πάλης.