Οκτώ ώρες συνεχούς ορθοστασίας. Στα αστικά λεωφορεία που ακινητοποιούνται σε μποτιλιαρισμένους δρόμους, κάπου ανάμεσα στους «επιβάτες - σαρδέλες». Μέσα στο καυσαέριο. Σε οποιεσδήποτε κλιματολογικές συνθήκες. Το μισάωρο ημερήσιο διάλειμμά τους «στριμώχνεται» στο «πηγμένο» παγκάκι της στάσης, στο τσιμεντένιο πεζούλι ενός πάρκου, κάπου ανάμεσα στις γκρίζες πολυκατοικίες της μεγαλούπολης.

Με 159 χιλιάρικα το μήνα οι άγαμοι και 174 οι έγγαμοι. Χωρίς επίδομα τέκνων. Και χωρίς επίδομα εναλλασσόμενου ωραρίου. Χωρίς επίδομα βαρέων και ανθυγιεινών. Παρά το ότι ισχύει για το υπόλοιπο Τμήμα Κίνησης του ΟΑΣΑ. Παρά το ότι δουλεύουν μέσα στη μολυσμένη ατμόσφαιρα της Αθήνας. Τα ένσημά τους γράφουν «υπάλληλοι γραφείου»...

Είναι οι συνθήκες, μέσα στις οποίες δουλεύουν οι 85 συμβασιούχοι ελεγκτές κομίστρου του ΟΑΣΑ. Ανάμεσά τους, τρεις εργαζόμενες μητέρες, με τις οποίες μίλησε ο «Ρ».

Το περιεχόμενο της εκπαίδευσης των ελεγκτών κομίστρου εξαντλείται στην ...ιστορία του ΟΑΣΑ, στις επιλογές μετεπιβίβασης, στο βάρος που έχει το χαρτί του εισιτηρίου, όπως και στο ότι χώρα προέλευσής του είναι η Ελβετία..! Καμία νύξη σε ζητήματα αντιμετώπισης των επιβατών, στο χειρισμό ιδιαίτερων περιστατικών (όπως, π.χ., επίθεση από επιβάτη), νομική κάλυψη κτλ.

Η εποχική απασχόληση στο νευραλγικό τομέα του κομίστρου, σε συνδυασμό με την έλλειψη ουσιαστικής εκπαίδευσης των ελεγκτών, σίγουρα δεν μπορεί να αποφέρει στον ΟΑΣΑ τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Χώρια, που καλλιεργεί και στον επιβάτη την ...εποχική συνείδηση να ...χαλαρώνει μόλις οι έλεγχοι εισιτηρίου αραιώνουν, μετά τη λήξη των 8μηνων συμβάσεων των ελεγκτών.

«Μας θεωρούν υπαλλήλους τρίτης κατηγορίας», σημειώνουν στο «Ρ» οι εργαζόμενες. Αν προκύψει πρόβλημα με κάποιον επιβάτη, ο ελεγκτής είναι υποχρεωμένος - σύμφωνα με οδηγίες της διοίκησης του ΟΑΣΑ - να δώσει πλήρη στοιχεία: όνομα, διεύθυνση κτλ. Η εταιρία επικαλείται «νομικό κενό». Και οι ελεγκτές εργάζονται χωρίς καμία κάλυψη, εκτεθειμένοι ακόμα και σε επιθέσεις βίας. Τα δικαιώματα της εργαζόμενης μητέρας υφίστανται ακόμα πιο άγρια «καταδίωξη». «Ξέραμε πως το μειωμένο ωράριο ισχύει για τις εργαζόμενες μητέρες, μέχρι το παιδί να φτάσει τα τέσσερα. Τώρα λένε πως το δικαιούμαστε μέχρι τους τριάντα μήνες...», λένε οι εργαζόμενες.

Η πρώτη τα βάζει κάτω: «Ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, και δε βγαίνουν». Η δεύτερη πληρώνει 300 ευρώ το μήνα για τον παιδικό σταθμό του μικρού. Στο δημόσιο δεν μπόρεσε να το γράψει, γιατί η σύμβαση δεν είχε ξεκινήσει στην αρχή της χρονιάς. Η τρίτη δεν έχει κατορθώσει μέχρι σήμερα να αξιοποιήσει το πτυχίο της...

Το Μάρτη του 2003, 100 άτομα υπέγραψαν την πρώτη σύμβαση με τον ΟΑΣΑ, για να απασχοληθούν στον κλάδο του ελέγχου κομίστρου. Μετά τη δεύτερη προκήρυξη, μόνο το 1/3 της πρώτης «φουρνιάς» δεν έμεινε στο δρόμο, καθώς τα υπόλοιπα 2/3 ήταν νέο εργατικό δυναμικό.

Η τελευταία σύμβαση λήγει τον ερχόμενο Φλεβάρη. Η αγωνία για τους 85 πλέον ελεγκτές κομίστρου κορυφώνεται, καθώς δεν υπάρχει καμία επίσημη δέσμευση, όχι μόνο για τη μονιμοποίησή τους, αλλά ούτε καν για την ανανέωση των συμβάσεών τους. Κι αυτό, καθώς η διοίκηση του ΟΑΣΑ έχει ανακοινώσει ότι θα προκηρυχτεί διαγωνισμός για την επάνδρωση του τμήματος ελέγχου κομίστρου από μόνιμο προσωπικό 25 ατόμων.

«Η θέση που το Συνδικάτο Εργαζομένων του ΟΑΣΑ έχει θέσει στο ΔΣ του Οργανισμού, είναι η μονιμοποίηση αυτών των συναδέλφων, των 85 ελεγκτών κομίστρου, αλλά και η πρόσληψη άλλων, ώστε να στελεχωθεί ουσιαστικά το τμήμα ελέγχου κομίστρου. Είναι θέσεις, τις οποίες η διοίκηση του ΟΑΣΑ αποδέχεται ως "πάγιες και διαρκείς", αλλά παραπέμπει στο υπουργείο. Πρόκειται, δηλαδή, για άλλο ένα παιχνιδάκι στην πλάτη εργαζομένων με οικογένειες», εξηγεί στο «Ρ» ο Ν. Μαστραγγελής, μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου.