Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται ο πόλεμος μεταξύ αντιμαχόμενων οικονομικών συμφερόντων, με στόχο το (ξανα)μοίρασμα της πίτας, ενώ ταυτόχρονα ασκούν πιέσεις στην κυβέρνηση «να πάρει θέση» υπέρ των δικών τους συμφερόντων.

Ο αδυσώπητος πόλεμος επιχειρηματικών συμφερόντων, που οξύνθηκε μετά τις ονομαστικές αναφορές του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, αποτυπώθηκε και στις εφημερίδες που ελέγχουν, τις τελευταίες μέρες.

Πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαμάχη μεταξύ των διαπλεκόμενων συμφερόντων διαδραμάτισαν από τη μια η εφημερίδα «Εθνος» (συμφερόντων Μπόμπολα) και από την άλλη η «Καθημερινή» (ιδιοκτησίας Αρ. Αλαφούζου). Στη σύγκρουση πήραν μέρος, στον ένα ή άλλο βαθμό, σχεδόν όλες οι εφημερίδες.

Το περασμένο Σάββατο το «Εθνος» σε πρωτοσέλιδο θέμα με τίτλο «Μπαλωθιές, χωρίς στοιχεία αφήνουν έκθετο τον κ. Κεφαλογιάννη», εκτιμούσε ότι «Εκθετο αφήνουν τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας Μ. Κεφαλογιάννη οι δηλώσεις του εναντίον επιχειρηματιών, με τις οποίες έδωσε συνέχεια στις αόριστες πρωθυπουργικές καταγγελίες». Σε άρθρο, εξάλλου, που είχε την ίδια μέρα η εφημερίδα, έθετε «Τρία ερωτήματα» τα οποία «ζητούν απάντηση από τον Μ. Κεφαλογιάννη». Συγκεκριμένα ζητούσε από τον υπουργό να απαντήσει, πρώτον «με ποια συγκεκριμένα στοιχεία και για ποιες παράνομες πράξεις ενέταξε ονομαστικά στην κατηγορία των "νταβατζήδων", την οποία καθιέρωσε ο αρχηγός του, τρεις (και τον καθένα χωριστά) από τους μεγαλύτερους επιχειρηματίες της χώρας; Δεύτερον «Ποιοι εκ των τριών επιχειρηματιών, πότε και με ποιον τρόπο έχουν εμποδίσει μέχρι σήμερα τον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση και τον ίδιο τον Μ. Κεφαλογιάννη προσωπικά ν' ανταποκριθούν αποτελεσματικά στα καθήκοντά τους». Τρίτον «Γιατί ο, κατά τα άλλα λαλίστατος, υπουργός, ο οποίος μάλιστα δε δίστασε να καυχηθεί ότι είναι εκ των πρωτεργατών "στον αγώνα εναντίον της διαπλοκής",» δεν αποτόλμησε να κατονομάσει και τους άλλους δύο που υπαινίχθηκε ο αρχηγός του.

Στο ίδιο μήκος κύματος τα «Νέα» έθεταν τα «τρία μεγάλα ερωτήματα» του Κ. Καραμανλή: «Πρώτον, κατά πόσο είναι διατεθειμένος να βάλει πράγματι το μαχαίρι στο κόκαλο και να αποφασίσει μέτρα, τα οποία θα κατοχυρώνουν ότι όσοι έχουν οικονομικές συναλλαγές με το Δημόσιο δε θα έχουν στην κατοχή τους μέσο ενημέρωσης. Δεύτερον, κατά πόσο θα κατοχυρώσει τη διαφάνεια στα μέσα ενημέρωσης, έτσι ώστε να εμφανίζονται οι πραγματικοί ιδιοκτήτες και όχι οι αχυράνθρωποι ή εταιρίες οφσόρ. Τρίτον, κατά πόσο θα εφαρμόσει τους νόμους που θα ψηφίσει με τρόπο αντικειμενικό και όχι επιλεκτικά, ώστε να θιγούν ορισμένοι μόνο επιχειρηματίες και να εξαιρεθούν όσοι έχουν ποικίλους δεσμούς και σχέσεις με την κυβέρνηση».

Την ίδια μέρα η «Καθημερινή» στο βασικό της θέμα σημείωνε: «Οι έντονες αντιδράσεις που προκάλεσε ο αιχμηρός λόγος του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή περί διαπλεκομένων και συντεχνιών δείχνουν ότι βρισκόμαστε ενώπιον ριζικών διαφοροποιήσεων του πολιτικού πλαισίου, εντός του οποίου διεξάγεται η πάλη για τη νομή της εξουσίας τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Οι παρασιτικοί βαρόνοι που ελέγχουν τα ΜΜΕ και δι' αυτών τις κρατικές προμήθειες και τα δημόσια έργα, παράγουν υπανάπτυξη και, πολύ περισσότερο, κλονίζουν τις βάσεις του πολιτεύματος. Η πρωθυπουργική βούληση, όπως δριμύτατα επαναδιατυπώθηκε την περασμένη Τετάρτη, εφόσον γίνει πράξη, επανορίζει τη σχέση οικονομίας και πολιτικής, προς όφελος των νομοταγών πολιτών και των υγιών δυνάμεων της χώρας, δηλαδή προς όφελος της συντριπτικής πλειονότητας».

Στην kυριακάτικη έκδοσή της η εφημερίδα, κάτω από τον χαρακτηριστικό τίτλο «`Η τώρα ή ποτέ η σύγκρουση με τη διαπλοκή»(!), χαρακτηρίζει «κρίσιμο και θερμό το δίμηνο Οκτωβρίου-Νοεμβρίου που ακολουθεί», καθώς «θα είναι κατά τα φαινόμενα αυτό που θα επανακαθορίσει τα πάντα στα επίμαχα πεδία της πολιτικής και της οικονομίας». Παράλληλα, κάνει ευθεία αναφορά στα ονόματα της διαπλοκής, κατονομάζοντας τους Γ. Μπόμπολα και Σ. Κόκκαλη, υποστηρίζοντας ότι «είναι υποκρισία να αναζητούμε άλλοθι στην ονοματολογία και στα δήθεν ποσοστά των μετοχών». Και καταλήγει: «Είναι μια υπόθεση που αφορά τη λειτουργία της Δημοκρατίας, που ή την ξεκαθαρίζουμε τώρα ή και οι επόμενες γενιές θα αναρωτιούνται "ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο"».

Η απάντηση του «Εθνους» ήρθε με χτεσινό πρωτοσέλιδο άρθρο κάτω από τον χαρακτηριστικό τίτλο «Η αποκάλυψη του "νταβατζή"»: «Ο γνωστός αλεξιπτωτιστής των ΜΜΕ, επιχειρηματίας με την απύθμενη θρασύτητα, ο διάδοχος του αλήστου μνήμης Κοσκωτά, απεκαλύφθη ολοκληρωτικά» τονίζει και προσθέτει αναφερόμενο στον Αρ. Αλαφούζο: «Με πρωτοσέλιδο σχόλιό του, διεκδικεί απροκάλυπτα και επάξια για τον εαυτό του, τον ρόλο του "εθνικού νταβατζή" στο πολιτικό μας σύστημα. Μέσα σε κίτρινο φόντο - που ταιριάζει γάντι στις επιχειρηματικές και εκδοτικές του δραστηριότητες - προσπαθεί να καταστήσει σαφές στον πρωθυπουργό "ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο". Ο κ. Αλαφούζος και ο εσμός των συνεταίρων του, προσπαθούν να υποκαταστήσουν τις κυβερνητικές λειτουργίες, αυτοδιοριζόμενοι ως προστάτες και καθοδηγητές του πρωθυπουργού της χώρας»... «Μόνο που κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια. Ο επιχειρηματίας, του οποίου το πρώτο πέρασμα από τα ΜΜΕ συνοδεύτηκε με χρέη δισεκατομμυρίων προς τα ασφαλιστικά ταμεία... Ο γιος του οποίου έφυγε από τη χώρα κυνηγημένος από αλλεπάλληλες καταδικαστικές αποφάσεις... Ο "εξυγιαντής" του Χρηματιστηρίου, η παρουσία της επιχείρησης του οποίου στο ΧΑΑ συνδυάστηκε από πρωτοφανείς χαριστικές ρυθμίσεις προκειμένου να επιβιώσει... Ο άνθρωπος που δήλωσε δημόσια ότι χρηματοδότησε τον ευεργέτη του πολιτικό και ακολούθως τον κατήγγειλε... Επιχειρεί σήμερα να χειραγωγήσει την κυβέρνηση του κ. Καραμανλή, αυτοαναδεικνυόμενος σε τιμητή της πολιτικής και οικονομικής ζωής του τόπου... Αυτά επί του παρόντος...».