Ενα νέο μουσείο δημιουργήθηκε στο Αιγαίο, συγκεκριμένα στην ακριτική Κάσο. Η συλλογή που εκτίθεται βρισκόταν αποθηκευμένη στο παλιό Δημαρχείο, το οποίο παραχωρήθηκε από το Δήμο Κάσου γι' αυτό το σκοπό. Από το πρόγραμμα του υπουργείου Αιγαίου «Μουσεία στα μικρά νησιά» προέκυψε αυτή η οργανωμένη και επισκέψιμη συλλογή στον ίδιο, αλλά κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο.

Πρόκειται για το, κηρυγμένο ως διατηρητέο, κτίριο παραδοσιακής κασιώτικης λαϊκής αρχιτεκτονικής με νεοκλασικά στοιχεία. Οικοδομήθηκε το 1900 και χρησιμοποιήθηκε ως Δημαρχείο (1930-1971) και διαθέτει τρεις χώρους στον όροφο, δύο στο ημιυπόγειο και μικρή αυλή.

Η συλλογή εκτίθεται στον όροφο και τα αντικείμενα, πλαισιωμένα με κείμενα και εποπτικό υλικό, εικονογραφούν όλες τις περιόδους κατοίκησης στο νησί. Η Αρχαιολογική Συλλογή Κάσου αποτελείται από αρχαιολογικά ευρήματα, ιστορικά και λαογραφικά αντικείμενα, τα οποία προέρχονται κυρίως από ιδιώτες και λίγα από ανασκαφές, αφού η αρχαιολογική έρευνα στο νησί υπήρξε μέχρι τώρα περιορισμένη.

Από την προϊστορική περίοδο του νησιού εκτίθενται όστρακα και αντικείμενα. Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το εισηγμένο από την Κρήτη αγγείο από οφίτη λίθο, που βρέθηκε στη Χέλαντρο - πιθανόν Μινωική εγκατάσταση. Εκτίθενται, επίσης, αμφορείς από τη Ρόδο και την Κω, οι οποίοι ανασύρθηκαν από τη θαλάσσια περιοχή της Κάσου, σφραγισμένες λαβές αμφορέων, εισηγμένα προϊόντα και επιγραφές με ονόματα που συνδέονται με το θαλάσσιο στοιχείο.

Φιλοξενούνται, επίσης, οι λατρείες (ιερά), οικισμοί των ιστορικών χρόνων και ευρήματα από τις νεκροπόλεις του Πόλιν (Υστεροκλασική - Πρώιμη Ελληνιστική περίοδος). Το ανάγλυφο, με την παράσταση νέου που κρατά λαγό (πρώιμος 4ος π.Χ) και τα 51 ενεπίγραφα ταφικά σήματα που πλαισιώνουν τα πλούσια κτερίσματα των ταφικών συνόλων του 5ου και 4ου αι. π.Χ.

Το ημιυπόγειο αφιερώθηκε στο ολοκαύτωμα του 1824, με κύριο έκθεμα 16 όπλα, τα περισσότερα από τα οποία βρέθηκαν στην περιοχή της Ελληνοκαμάρας, όπου επικεντρώθηκαν οι μάχες σώμα με σώμα μετά την απόβαση των Τουρκοαλβανών. Η έκθεση ολοκληρώνεται με παρουσίαση του κασιώτικου σπιτιού στον τελευταίο χώρο, όπου η διατήρηση των αρχιτεκτονικών στοιχείων, όπως του τζακιού και του κρεβατιού, επέβαλε το σχεδιασμό αυτό.