Σε αντιδραστικότερη κατεύθυνση οδηγείται το φορολογικό σύστημα της χώρας, με τις νέες ανατροπές που δρομολογεί η κυβέρνηση της ΝΔ στις σχέσεις των άμεσων και των έμμεσων φόρων. Απ' όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα γνωστά, με το φορολογικό νομοσχέδιο που έχει ανακοινώσει ότι θα καταθέσει τον Οκτώβρη, θα υπάρξουν μειώσεις άμεσων φόρων, τόσο για τις επιχειρήσεις, όσο και για τα φυσικά πρόσωπα. Για να αντισταθμιστεί η μείωση εσόδων, η κυβέρνηση προτίθεται να προχωρήσει σε αυξήσεις των Ειδικών Φόρων στα προϊόντα καπνού, στα οινοπνευματώδη ποτά (σήμερα ο φόρος ανέρχεται στα 908 ευρώ για κάθε 100 λίτρα άνυδρης αιθυλικής αλκοόλης και μια αύξηση κατά 10% θα τον εκτινάξει στα 1.000 ευρώ) και στα τέλη κυκλοφορίας των οχημάτων. Οι παρεμβάσεις, όμως, στην έμμεση φορολογία, δε σταματούν εδώ. Τις μέρες αυτές, και ενώ είχε αναζωπυρωθεί η συζήτηση για την οικονομική πολιτική του 2005, το ΚΕΠΕ εξέδωσε Μελέτη για τους έμμεσους φόρους (τυχαία;), όπου αναλύει τις συνέπειες από μια αύξηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης (πετρελαιοειδή, ποτά, τσιγάρα) αλλά και του ΦΠΑ... Για το τελευταίο προβάλλει την παράδοξη άποψη ότι μια αύξηση του φόρου κατά 1 μονάδα, θα επιβαρύνει περισσότερο τα πλούσια νοικοκυριά και λιγότερο τα φτωχά... Οι μελετητές του ΚΕΠΕ, με την προσέγγιση αυτή, ανατρέπουν τη βασική αρχή, σύμφωνα με την οποία, οι έμμεσοι φόροι, είναι οι κατ' εξοχήν αντιλαϊκοί, μη προοδευτικοί φόροι, καθώς άνισα, ή πολύ άνισα μεταξύ τους εισοδήματα, υπόκεινται στην ίδια φορολογική επιβάρυνση. Από την άλλη, αρχής γενομένης πιθανότατα από το 2005, θα υπάρξουν κλιμακωτές αυξήσεις των ειδικών φόρων στα πετρελαιοειδή (βενζίνες, πετρέλαιο κίνησης, θέρμανσης), όπως προβλέπει η πρόσφατη κοινοτική οδηγία. Σύμφωνα με αυτή, τα κατώτατα όρια φόρων στα πετρελαιοειδή, θα πρέπει να αυξηθούν σταδιακά σε δύο δόσεις, η πρώτη μέχρι το 2009 και η δεύτερη μέχρι το 2012. Ετσι, ο κατώτατος φόρος του πετρελαίου κίνησης, από 245 ευρώ για κάθε 1.000 λίτρα κατανάλωσης, θα πρέπει να αυξηθεί σταδιακά μέχρι το 2009 στα 302 ευρώ και μέχρι το 2012 στα 330 ευρώ. Θα υπάρξει δηλαδή μια συνολική αύξηση κατά 35%. Ανάλογες αυξήσεις θα υπάρξουν και στις άλλες κατηγορίες πετρελαιοειδών.

Οδηγούμαστε, δηλαδή, σε μια συνολική ανατροπή της φορολογικής πολιτικής, συστατικό στοιχείο της οποίας είναι η εκμηδένιση της φορολογίας των επιχειρήσεων, μέσω της μείωσης του ειδικού βάρους της άμεσης φορολογίας στη συνολική φορολογική επιβάρυνση και της απόλυτης και σχετικής αύξησης της έμμεσης φορολογίας, την οποία επωμίζονται κατά κύριο λόγο τα λαϊκά στρώματα. Παρενθετικά, να σημειώσουμε εδώ ότι οι πλούσιοι, έχουν στη διάθεσή τους πολλά μέσα, ώστε να προμηθεύονται καταναλωτικά αγαθά χωρίς να καταβάλλουν φόρους.

Πόσο αντιδραστικό είναι το εγχείρημα που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, γίνεται κατανοητό αν λάβουμε υπόψη ότι η ελληνικό φορολογικό σύστημα, με τη σημερινή του δομή, είναι από τα πλέον αντιλαϊκά και ταξικά φορολογικά συστήματα στο σύνολο των χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η σχέση των άμεσων προς τους έμμεσους φόρους (στοιχεία προϋπολογισμού 2004) είναι σήμερα 40,2% προς 59,8%. Η δε συμμετοχή των επιχειρήσεων στα συνολικά φορολογικά βάρη, ανέρχεται μόλις στο 11,5%. Η κύρια πηγή άντλησης φορολογικών εσόδων είναι κατά κύριο λόγο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι και τα μικρομεσαία στρώματα, με τις αφαιμάξεις που υφίστανται από τις διάφορες ρυθμίσεις, τα αντικειμενικά κριτήρια και τις «συνάφειες». Ο ΦΠΑ, ο κατ' εξοχήν αντιλαϊκός φόρος, αναλογεί στο 36% των συνολικών φορολογικών εσόδων. Ενα άλλο στοιχείο που θα θέλαμε να σημειώσουμε, είναι ότι οι κυβερνήσεις της ΝΔ (1990 - 1993) και του ΠΑΣΟΚ στη συνέχεια, αποδόμησαν την άμεση φορολογία από τον προοδευτικό της χαρακτήρα με τη δραστική μείωση των φορολογικών κλιμακίων, προσδίδοντάς της ουσιαστικά στοιχεία έμμεσου φόρου. Η σημερινή κυβέρνηση της «ήπιας προσαρμογής» εμβαθύνει περαιτέρω τον αντιδραστικό χαρακτήρα του φορολογικού συστήματος.