Το απόστημα έσπασε και η δυσωδία του φροντίζει να πέσουν οι παρωπίδες από τα μάτια πολλών ανίδεων Γερμανών εκλογέων, που δεν ήξεραν ή δεν ήθελαν να πιστέψουν ότι ανάμεσα στην πολιτική και την οικονομία - συγκεκριμένα, τώρα, ανάμεσα στην πολιτική και την πολεμική βιομηχανία - υπήρχε ανέκαθεν ένα οιδιπόδειο σύμπλεγμα: «Λαδώματα» ύψους εκατομμυρίων μάρκων φέρεται να έρευσαν από εμπόρους όπλων - για πώληση αρμάτων μάχης στη Σαουδική Αραβία - στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU), εν γνώσει του πρώην καγκελάριου και πρώην προέδρου αυτού του κόμματος Χέλμουτ Κολ. Μπροστά στις αποκαλύψεις και το θόρυβο, που αποκορυφώθηκε την περασμένη Πέμπτη στο Μπούντεσταγκ, αποφασίστηκε η έρευνα του σκανδάλου να παραπεμφθεί σε 15μελή επιτροπή της Βουλής, που η πρώτη της συνεδρίαση ορίστηκε για πριν τα Χριστούγεννα. Αλλά στην ίδια τη συνεδρίαση του Μπούντεσταγκ της Πέμπτης ο βουλευτής των Πράσινων Κρίστιαν Στρέμπελε εκσφενδόνισε κατηγορία ότι δεν είναι μόνο ο «ημίθεος» - ο Χέλμουτ Κολ - ύποπτος για «λαδώματα», αλλά και γνωστοί πολιτικοί των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP), ο πρώην ΥΠΕΞ Χανς Ντίτριχ Γκένσερ και ο κ. Μέλεμαν. Οι χριστιανοδημοκράτες χαίρονται με τη σειρά τους ότι δε μένουν στο απυρόβλητο και οι σοσιαλδημοκράτες, αφού μόλις πριν λίγες μέρες αναγκάστηκε να παραιτηθεί ο σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός της Κάτω Σαξωνίας γιατί κατηγορήθηκε ότι έκανε το ταξίδι του μέλιτος με έξοδα ιδιωτικής επιχείρησης. Και στη Βουλή του Ντίσελντορφ ακούστηκαν από πολιτικούς του CDU κατηγορίες κατά του σοσιαλδημοκράτη υπουργού Οικονομικών του κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας ότι ταξίδεψε σε διακοπές στην Κροατία και τα έξοδα τα πλήρωσαν άλλοι ιδιώτες. Επίσης το ΚΟΔΗΣΟ και οι Πράσινοι του Βερολίνου ζητούν όπως παρόμοια κοινοβουλευτική επιτροπή της τοπικής Βουλής του κρατιδίου του Βερολίνου διερευνήσει την υπόθεση δωρεάς ύψους 23.000 μάρκων προς τους σοσιαλδημοκράτες από ιδιωτική επιχείρηση για ανάληψη έργου στο αεροδρόμιο της πόλης. Να διερευνηθεί επίσης η συνεργασία στο σημείο αυτό της εν λόγω επιχείρησης με τη γνωστή «Χόχτιφ».

Είναι βέβαια αδύνατο να περιγραφούν στις λεπτομέρειες οι κρίκοι στην αλυσίδα των σκανδάλων, αλλά η «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» (2 Δεκέμβρη) συνόψισε σε ρεπορτάζ τα σημαντικότερα στοιχεία, από τα οποία στη συνέχεια αναφέρουμε μερικά:

Η εφημερίδα υπογραμμίζει στην αρχή ότι τόσο ο πρόεδρος του CDU όσο και του SPD αδιαφορούσαν για τον τρόπο διαχείρισης χρημάτων από τους κομματικούς ταμίες, για να περάσει στη συνέχεια στον Χ. Κολ: Ο «καγκελάριος της Ενωσης» μέχρι πριν λίγες μέρες ισχυριζόταν ότι για τον πρώην κομματικό ταμία Βάλτερ Λάισλερ Κιπ δε γνώριζε πως είχε εισπράξει εκατομμύρια μάρκα από τον έμπορο όπλων και μεσολαβητή για τα άρματα μάχης στη Σαουδική Αραβία Καρλ Χάιντς Στράιμπε, από τα οποία 1 εκατ. πήγε στα κομματικά ταμεία του CDU.

Ο πρώην καγκελάριος έπρεπε όμως να γνωρίζει για το σκάνδαλο αυτό - την πώληση των αρμάτων μάχης το 1990 με αντίστοιχο «λάδωμα» - τουλάχιστο από τις αρχές του 1996. Πραγματικά τότε ο Λούντβιχ Χόλγκερ Πφαλς, πρώην υφυπουργός στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας, πρώην εκπρόσωπος της γνωστής εταιρίας «Ντέμλερ - Μπεντς» στις Βρυξέλλες, είχε απευθύνει προσωπική επιστολή στον Κολ και τον παρακαλούσε να τον βοηθήσει γιατί η εισαγγελία του Αουγκσμπουργκ τον κατηγορούσε ότι «λαδώθηκε» από τον Κ. Χ. Στράιμπε με 3,8 εκατ. μάρκα. Αντίγραφο της επιστολής είχε αποστείλει στους Τέο Βάιγκελ, πρώην υπουργό Οικονομικών, Φόλκερ Ρίε, πρώην υπουργό Αμυνας, Φρίντριχ Μπολ, πρώην υπουργό Καγκελαρίας και Εντμουντ Στόιμπερ, πρωθυπουργό της Βαυαρίας. Στην επιστολή ο Πφαλς ανέφερε λεπτομέρειες και διατύπωνε τη γνώμη ότι η απόφαση για την πώληση των αρμάτων του εργοστασίου «Τίσεν» είχε ληφθεί επί «υψίστου επιπέδου» (δηλαδή: Κολ).

Επειδή ο Κολ δεν απάντησε, ο Πφαλς, που στο μεταξύ έχει εξαφανιστεί και καταζητείται από τις διωκτικές αρχές, έγραψε στις 19 Μάρτη 1998 επιστολή στον Βαυαρό Στόιμπερ, του ανέφερε πόσο ενδιαφέρθηκε για τη βιομηχανία και ζητούσε προστασία: «Οπως γνωρίζετε» - έγραφε - «στάλθηκα στη Χαρντχέε (υπουργείο Αμυνας) από τον Φραντς Γιόζεφ Στράους, για να συνδιαμορφώσω ένα κομμάτι της βιομηχανικής πολιτικής και προς το συμφέρον της Βαυαρίας. Αυτό το καθήκον το πήρα πάντοτε πολύ σοβαρά».

Αλλά και ο έμπορος όπλων Στράιμπε ομολογούσε σε επιστολή του το 1996: «Χωρίς τον Χέλμουτ Κολ, τον Φραντς Γιόζεφ Στράους και τον Εντμουντ Στόιμπερ η Γερμανία και η Ευρώπη θα έχαναν τότε ήδη τη (στρατιωτική) τεχνολογία προς όφελος των ΗΠΑ».

Χωρίς να φθάνουν αυτά η «Le Monde» (1 Δεκέμβρη) επανέρχεται σε προηγούμενες αποκαλύψεις κατά τις οποίες η γαλλική εταιρία ορυκτελαίου Elf κατάφερε το 1992 να αποκτήσει φτηνά το μονοπώλιο των πρατηρίων Minol και επιπλέον να ιδρύσει μοντέρνα διυλιστήρια στη Λόινα (Ανατ. Γερμανία) με οικονομική υποστήριξη του γερμανικού κράτους (κυβέρνηση Κολ). Και στην περίπτωση αυτή έγιναν - κατά τη «Le Monde» - γερά «λαδώματα» προς τη γερμανική πλευρά.

Πολύ ενδιαφέρον παρουσιάζουν, τέλος, όσα αποκαλύπτει η «Νόιες Ντόιτσλαντ» (3 Δεκέμβρη) σχετικά με τα περιουσιακά στοιχεία δύο κομμάτων της ΓΛΔ - της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης (CDU) και του Δημοκρατικού Αγροτικού Κόμματος (DBD) - ύψους άνω των 25 εκατομμυρίων μάρκων. Τα κόμματα αυτά προσχώρησαν στο δυτικογερμανικό CDU και η τύχη της περιουσίας τους δεν είναι - κατά την εφημερίδα- «ξεκαθαρισμένη» υπόθεση. Η ίδια εφημερίδα επικαλείται μάλιστα την εφημερίδα «Ζιντ-Ντόιτσε Τσάιτουνγκ» του Μονάχου (2 Δεκέμβρη) που κάνει λόγο για καυγά μεταξύ Κολ και του τελευταίου πρωθυπουργού της ΓΛΔ και Προέδρου της Ανατολικής CDU, Λόταρ Ντεμεζιέ, για τα χρήματα αυτά.