Ο «Γκρέκο», όπως τον αποκαλούσαν οι Ιταλοί ομότεχνοί του, σηματοδοτώντας το ολότελα μοναδικό και υπέροχο εκφραστικό «ιδίωμα» της τέχνης του, είναι ένας μεγάλος «μύθος» της ελληνικής και της παγκόσμιας Τέχνης. Ο «μύθος» - η αξία των έργων του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, μελετούμενος, αναγνωρισμένος, καταξιωμένος, αιώνες μετά βέβαια, λάμπει διεθνώς. Ο προσωπικός βίος του, όμως, όσο έζησε στην Κρήτη, στη Ρώμη και στη Βενετία, αλλά για τη μακρόχρονη ζωή του στο Τολέδο, όπου πέθανε, για τη γυναίκα που αγάπησε (αλλά μάλλον δεν παντρεύτηκε ποτέ), το γιο και τον εγγονό του, προπάντων για την ανυπότακτη σχέση του με τη βασιλική και εκκλησιαστική εξουσία, παραμένει «μύθος», αφού δε διασώθηκαν αρκετά αποδεικτικά τεκμήρια. Διάφορα ξένα και ελληνικά βιβλία για το έργο του αναφέρουν τα λίγα τεκμηριωμένα από έρευνες στοιχεία, αλλά και «υποθέσεις» για το βίο του. Τώρα, προστίθεται και το ελκυστικά, παραστατικά, με αγάπη γραμμένο βιβλίο του ιστορικού Τέχνης και σκηνοθέτη Μπάμπη Πλαϊτάκη «Ο Γκρέκο και ο μέγας ιεροεξεταστής» («Εξάντας»). Πρόκειται για σοβαρή προσπάθεια μυθιστορηματικής «βιογράφησης» του ίδιου και της οικογένειάς του, ανάδειξης του κοινωνικού ζόφου που επέβαλε η Ιερά Εξέταση και εξύμνησης του ανθρώπινου και καλλιτεχνικού σθένους του Θεοτοκόπουλου απέναντι στον δόλιο, «ανθρωποφάγο» επικεφαλής της ισπανικής Ιεράς Εξέτασης. Σθένος, που το πλήρωσε δραματικά.