ΣΑΤΥΡΙΚΟΝ

του Φεντερίκο Φελίνι (1969)

Προφητικό (αμήν και πότε), για την αναπόφευκτη πτώση παρακμασμένων αυτοκρατοριών. Αλλά και ένα μοναδικό αισθητικό κινηματογραφικό αποτέλεσμα.

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΡΚΑΝΤΙΝ

του Ορσον Γουέλς (1955)

Ερευνα στη ζωή και το χαρακτήρα ενός υπερ-πλούσιου, με το μοναδικό τρόπο, που ο Ορσον Γουέλς ξέρει να ερευνά τέτοιους... τύπους (Πολίτης Κέιν, η απόδειξη).

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΕ ΤΗ ΜΟΝΙΚΑ

του Ινγκμαρ Μπέργκμαν (1952)

Παρότι ασπρόμαυρη, πνιγμένη στα «χρώματα», στον έρωτα, στα υπονοούμενα. Μ' αυτή την ταινία ο Μπέργκμαν γνώρισε τον κόσμο, και εμείς εκείνον. «Προσωπικά» ζητήματα ιδωμένα με «επιστημονικό» τρόπο.

Ενα, ας πούμε, ερωτικό - και όχι μόνο - ψυχογράφημα!

ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΑΡΞ ΣΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΔΥΣΗ

των αδελφών Μαρξ!

(σκηνοθετούνται αυτοί;).

Τα τρία αδέλφια, η άγρια Δύση και οι καουμπόηδες της απελπισίας. Σάτιρα της εποχής τους, αλλά και της εξέλιξης της καουμπόικης μυθολογίας.

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ

του Λουκίνο Βισκόντι

Χωρίς άλλες συστάσεις. Οταν λες «πηγαίνω σινεμά» δεν επιτρέπεται να μην έχεις δει αυτή την ταινία. Είναι ένα είδος διαβατηρίου, για όποιον αγαπά τον κινηματογράφο!