Τη θηριωδία και τον αργό, φρικτό θάνατο, που επιβάλλει η άκρατη παγκοσμιοποίηση, κατήγγειλε από το βήμα της Διάσκεψης των 77 Αναπτυσσόμενων Κρατών, κατά την εναρκτήρια ομιλία του, ο ηγέτης της Κούβας, Φιντέλ Κάστρο. Μια θηριωδία, που, όπως τόνισε, μόνο με ναζιστικό ολοκαύτωμα μπορεί να συγκριθεί.

Χωρίς υπερβολή, αλλά με έντονο τρόπο, όπως αρμόζει σε έναν άνθρωπο σκεπτόμενο, αγωνιστή και επαναστάτη, ο Κάστρο ζωγράφισε με τα μελανότερα χρώματα, εμπρός στα μάτια των αντιπροσώπων 122 χωρών, τη χαοτική και απάνθρωπη πραγματικότητα, που έχει διαμορφωθεί στον πλανήτη, εξαιτίας της νέας οικονομικής τάξης, που είναι, απλά, η προσωποποίηση της φρίκης. «Οι εικόνες που βλέπουμε, μητέρων και παιδιών σε ολόκληρες περιοχές της Αφρικής, υπό τη μάστιγα της ξηρασίας και άλλων φυσικών καταστροφών, μας θυμίζουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στη ναζιστική Γερμανία, μας φέρνουν και πάλι στο νου όλες τις εικόνες των στοιβαγμένων άψυχων κορμιών ή των ετοιμοθάνατων ανδρών, γυναικών και παιδιών». Οσο για τους ιθύνοντες, η λύση είναι ...«μία άλλη Νυρεμβέργη για να δικαστεί η οικονομική τάξη, η οποία κάθε τριετία σκοτώνει περισσότερους ανθρώπους από την πείνα ή τις αρρώστιες, που μπορούν και να προληφθούν, αλλά και να γιατρευτούν, από το σύνολο των νεκρών στα έξι χρόνια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου».

Για να βρεθούν στο εδώλιο, όμως, οι ιθύνοντες του ΔΝΤ και άλλων Οργανισμών, που θέτουν τους όρους του θανατηφόρου παιχνιδιού, η λύση είναι η πάλη, ένα ενωμένο μέτωπο κρούσης, γιατί αλλιώς «απλά θα πεθάνουμε». Το μήνυμα αυτό είναι μάλλον σίγουρο ότι έλαβαν οι χιλιάδες διαδηλωτές, που ήδη έχουν αρχίσει να συρρέουν στην Ουάσιγκτον, προκειμένου να διατρανώσουν την αντίθεσή τους κατά του ΔΝΤ και της ΠΤ, καθώς και τη θέλησή τους να γιγαντώσουν ένα κίνημα κατά της πολιτικής της πείνας και υπέρ μιας κοινωνικής και οικονομικής δικαιοσύνης.