Πίστεψε πως μπορούσε να επιβάλει αλλαγή «ρότας» στο ΠΑΣΟΚ. Διεκδίκησε τέτοιο ρόλο, προτείνοντας ως πολιτική διέξοδο την ετοιμότητά του για «προοδευτική» κυβέρνηση. Εστίασε σ' αυτόν το στόχο την πραγματικά οξύτατη φραστική του αντιπαράθεση ενάντια στο δικομματισμό. Ετσι, η ηγεσία του ΔΗΚΚΙ επιδίωκε να αντιμετωπίσει την προοπτική που πρόβαλε, να φέρει, δηλαδή, το τέλος των αυτοδυναμιών, για να καταργήσει την αλαζονεία της κυβέρνησης, την οποία θεωρούσε ως αιτία της εφαρμογής νεοφιλελεύθερης πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και των αρνητικών συνεπειών για τους εργαζόμενους απ' αυτήν. Ετσι, η προβολή της προοπτικής να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ, αντικειμενικά, ακύρωνε στην πράξη το στόχο του, να συμβάλει στην καταδίκη του δικομματισμού.