Στην ένταση του σεισμού της 7/9/1999 απέδωσε την κύρια αιτία της κατάρρευσης του κτιρίου της ΦΑΡΑΝ ο σεισμολόγος καθηγητής του πανεπιστημίου Γεράσιμος Τσελέντης, καταθέτοντας χτες στο Μεικτό Ορκωτό δικαστήριο της Αθήνας, όπου δικάζονται οι ιδιοκτήτες της επιχείρησης και ο πολιτικός μηχανικός που επισκεύασε τις ζημίες που είχε υποστεί το κτίριο στο σεισμό του 1981.

Ο μάρτυρας αφού σημείωσε ότι δεν είναι επαγγελματίας υπερασπιστής, είπε ότι στην περίπτωση της ΦΑΡΑΝ φταίει η γη και όχι το κτίριο. Αυτό είναι και το συμπέρασμα που ανέγραψε σε σχετική αιτιολογική έκθεση για τους λόγους κατάρρευσης του εργοστασίου, που συνέταξε επί πληρωμή, ύστερα από παραγγελία του διευθύνοντος συμβούλου της εταιρίας και κατηγορούμενου σήμερα Μάριου Κάτσικα.

Αυτή καθ' αυτή την κατάρρευση τη χαρακτήρισε «τυχαίο γεγονός», υποστηρίζοντας ότι ενδεχομένως να μη γινόταν αν, για παράδειγμα, άντεχε ένας τοίχος του κτιρίου. Στη συνέχεια, απαντώντας σε ερωτήσεις της πολιτικής αγωγής είπε ότι με το ίδιο το κτίριο δεν ασχολήθηκε, ενώ σε άλλη ερώτηση εάν στη μελέτη που έκανε πήρε υπόψη του ότι το κτίριο είχε κολόνες με μικρότερες διατομές, δεν είχε αρμούς διαστολής, είχε μειωμένο οπλισμό, απάντησε: «Αυτά δε με αφορούν. Σχετικά με το κτίριο δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη, δεν είμαι μηχανικός». Σε άλλη ερώτηση για το αν είναι σίγουρος αν το κτίριο έπεσε επειδή συντονίστηκε με το σεισμό και όχι από άλλη αιτία, είπε: «Η κατάρρευση δεν ήταν αποτέλεσμα μόνο συντονισμού. Σχετικά με τα κατασκευαστικά του κτιρίου η κατάρρευση ήταν τυχαίο γεγονός».

Σχολιάζοντας την κατάθεση του Γερ. Τσελέντη η πολιτική αγωγή επισήμανε ότι ο μάρτυρας είχε πελατειακές σχέσεις με τους κατηγορούμενους. Η εισαγγελέας της έδρας από τη μεριά της υποστήριξε πως η κατάθεσή του άφησε πολύ καλές εντυπώσεις.

Η επόμενη μάρτυρας υπεράσπισης που ακολούθησε ήταν η λογίστρια της επιχείρησης από το 1971 και επί σειρά ετών πρόεδρος του σωματείου των εργαζόμενων, Γεωργία Γρηγορίου. Υποστήριξε ότι ποτέ στο παρελθόν δεν είχε ακουστεί κάτι σχετικό για την αντοχή του κτιρίου, ενώ αναφερόμενη στους εργαζόμενους είπε ότι δεν είχαν προβλήματα στις σχέσεις τους με την επιχείρηση.

Σε σχετικές ερωτήσεις είπε ότι από τους 150 εργαζόμενους οι 50 περίπου ήταν γραμμένοι στο σωματείο, εκ των οποίων οι 24 μετά το σεισμό είχαν ταχθεί υπέρ της ΦΑΡΑΝ και των μελών του Διοικητικού της Συμβουλίου στην αγωγή εργαζομένων που ζητούσαν αποζημιώσεις. Να σημειωθεί ότι την ίδια περίοδο, όπως φαίνεται από έγγραφα που διαβάστηκαν, η εταιρία δεν είχε οικονομικό πρόβλημα, είχε πάρει την αποζημίωση από την ασφαλιστική εταιρία και προχωρούσε σε αγορές ακινήτων ύψους εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ.