Με κάθε μέσο και τρόπο οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ εντείνουν λίγες ημέρες πριν τις εκλογές την προπαγανδιστική εκστρατεία να υπογραμμίσουν τις -ανύπαρκτες επί της ουσίας- διαφορές τους, προκειμένου να θολώσουν τα νερά και να δημιουργήσουν την απατηλή εικόνα στο λαό ότι επιλέγε και ψηφίζει διαφορετικά κόμματα. Η αλήθεια, την οποία αντιλαμβάνονται ολοένα και περισσότεροι, είναι ότι αυτό που χωρίζει τα δύο μεγάλα κόμματα είναι η διαμάχη για την κατάκτηση, τη διαχείριση και νομή της εξουσίας. Γι' αυτό προσπαθούν να επιβάλουν ως δίλημμα των εκλογών «Σημίτης ή Καραμανλής» είναι καλύτερος διαχειριστής; Αντίθετα, οι πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές είναι... αόρατες «διά γυμνού οφθαλμού».

Πανηγυρική επιβεβαίωση της παραπάνω διαπίστωσης προσφέρει μια πρόχειρη σύγκριση των κυβερνητικών προγραμμάτων των δύο μεγάλων κομμάτων. Συνοπτικά. Στην οικονομία, κεφάλαιο ιδιωτικοποιήσεις: Οι ηγεσίες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ευθυγραμμιζόμενες πλήρως με τις αντίστοιχες οδηγίες της ΕΕ και του ΔΝΤ, είναι πανέτοιμες να μην αφήσουν τίποτα υπό κρατικό έλεγχο. Τράπεζες (όλες), ΟΤΕ, ΔΕΗ, «Ολυμπιακή», ΟΣΕ, αστικές συγκοινωνίες θα παραδοθούν τυπικά και ουσιαστικά στο μεγάλο κεφάλαιο. Εργασιακές σχέσεις: Το αμερικάνικο μοντέλο που εμπνέει και καθοδηγεί το σύνολο των κυβερνήσεων της ΕΕ είναι το όραμα και των εγχώριων θιασωτών της ΟΝΕ και διαπερνά και τα προγράμματά τους. Ελαστικοποίηση, μερική απασχόληση, απασχολησιμότητα, κατάργηση των περιορισμών στην υπερεκμετάλλευση της εργατικής δύναμης (κατάργηση του 8ωρου, αχρήστευση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ατομικές συμβάσεις, κ.ά.). Οσο για την ανεργία, η... εξάλειψή της θα γίνει μέσω της εξαφάνισης των ανέργων στα χαρτιά. Στην πραγματικότητα ανατίθεται εν λευκώ -και με γενναία κίνητρα- στο κεφάλαιο να επιλύσει την ανεργία! (Οπως έγινε στη Βρετανία, τις ΗΠΑ, κ.α.). Φυσικά, η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων δε θα αφήσει στο απυρόβλητο και τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα («σπαστό» ωράριο, ενίσχυση της μερικής απασχόλησης, κλπ).

Κοινωνικές δαπάνες: Η «δημοσιονομική εξυγίανση» θα έχει ως πρώτο θύμα τις δαπάνες για υγεία, παιδεία, κοινωνική πρόνοια, παρά τις περί του αντιθέτου υποκριτικές και δημαγωγικές εξαγγελίες. Διαρκώς θα συρρικνώνονται και θα υποβαθμίζονται οι παρεχόμενες υπηρεσίες, οι οποίες θα αποκτήσουν ανταποδοτικό χαρακτήρα. Εξάλλου, το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες.

Ασφαλιστικό: Η μεγάλη σφαγή έχει δρομολογηθεί. Αύξηση των ορίων ηλικίας, μείωση συντάξεων, συρρίκνωση των ταμείων, εισβολή του ιδιωτικού τομέα, κ.ο.κ.

Αγροτικό: Τα μέτρα - ασπιρίνες που υπόσχονται δεν πρόκειται να αποτρέψουν την προειλημμένη απόφαση, που υλοποιείται μέσω των μηχανισμών της ΕΕ και του ΠΟΕ, για δραστική μείωση του αγροτικού πληθυσμού και το στοίβαγμά του στις ουρές των ανέργων στα μεγάλα αστικά κέντρα. Το βέβαιο είναι ότι δεν πρόκειται να αντιδράσουν στις εντολές των Βρυξελλών, όπως δεν το έκαναν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Αρα...

Ομως η ταύτιση στα παραπάνω δεν είναι τυχαία. Κινείται στην αποδοχή του μονόδρομο του νεοφιλελευθερισμού, της ΟΝΕ και της νέας τάξης.

Αν υπάρχει κάποια αμφιβολία για το πού θα πάνε τα πράγματα μετεκλογικά είναι αρκετή μια ματιά στο υπόμνημα που φρόντισε να καταθέσει η ηγεσία του ΣΕΒ λίγες ημέρες πριν τις εκλογές σε μια απροσχημάτιστη παρέμβαση στα πολιτικά πράγματα, στον Κ. Σημίτη και τον Κ. Καραμανλή. Με δεδομένο ότι όσα αξίωνε ο ΣΕΒ πριν από μερικά χρόνια εφαρμόστηκαν ή βρίσκονται σε τροχιά υλοποίησης, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι επιθυμίες του ΣΕΒ αποτελούν στην πραγματικότητα το αληθινό πρόγραμμα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Τι ζητούν, λοιπόν, οι βιομήχανοι;

1. Πλήρη αναμόρφωση των εργασιακών σχέσεων με κύριο άξονα την ευελιξία της εργασιακής αγοράς, δηλαδή τη δυνατότητα της μερικής απασχόλησης και περισσότερων απολύσεων.

2. Επιλογή του συστήματος τριών επιπέδων όσον αφορά το ασφαλιστικό. Πρόκειται για το τριφασικό σύστημα τύπου Χιλής, που έχει υποδείξει τόσο το ΔΝΤ, όσο και η έκθεση των Σπράου -Τήνιου, αλλά έχει αποδεχτεί και ο ίδιος ο Κ. Σημίτης. Σύμφωνα με τον ΣΕΒ σε πρώτο επίπεδο το κράτος διασφαλίζει ένα μίνιμουμ επίπεδο σύνταξης σε όλους τους εργαζόμενους (σ.σ. πρόκειται για ένα φιλοδώρημα μερικών χιλιάδων δραχμών). Σε δεύτερο επίπεδο αποτελείται από εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων, αλλά σε καθαρά ανταποδοτική βάση, ενώ στο τρίτο επίπεδο οι εργαζόμενοι θα πρέπει να προσφεύγουν στην ιδιωτική ασφάλιση και να «αγοράσουν» τις παροχές.

3. Σταδιακή αποκλιμάκωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, καθώς και πακέτο φορολογικών κινήτρων για τη βιομηχανία στο όνομα της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας.

4. Επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και περιορισμό του δημοσίου στη δημόσια ασφάλεια(!). Οι βιομήχανοι ζητούν την πλήρη ιδιωτικοποίηση της Εμπορικής, ενώ το δημόσιο να έχει μειοψηφικό πακέτο στον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ και τα Ελληνικά Πετρέλαια!

Τις προτάσεις των μεγαλοβιομηχάνων τις έχουν ήδη αποδεχτεί τόσο ο Κ. Σημίτης όσο και ο Κ. Καραμανλής. Απόδειξη τα όσα αναφέρονται στην ανακοίνωση που εξέδωσε το Γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού μετά τη συνάντηση που είχε ο Κ. Σημίτης με τον ΣΕΒ, τα οποία αποτελούν σαφή δέσμευση: «Ο πρωθυπουργός αναφερόμενος στις προτεραιότητες της οικονομικής πολιτικής στην εντός της ΟΝΕ περίοδο και ιδίως στη διαρθρωτική πολιτική και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, τόνισε ότι η επιτυχία της ΟΝΕ, με δεδομένη την πολιτική της κυβέρνησης, θα εξαρτηθεί πλέον από τις επιχειρηματικές πρωτοβουλίες». Με απλά λόγια, η πολιτική της κυβέρνησης είναι δεδομένη για τα παραπάνω και αυτό που απομένει είναι η δράση των μεγαλοβιομηχάνων. Και προκειμένου να μην αφήσει περιθώρια παρερμηνειών προστίθεται: «Ο πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι οι υποδομές, τα κίνητρα, η απελευθέρωση των αγορών, ο εκσυγχρονισμός του κράτους και οι μεταρρυθμίσεις προχωρούν συνεχώς τα τελευταία χρόνια και η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί ότι θα προχωρήσει με την ίδια αποφασιστική κατεύθυνση μετά τις εκλογές»!

Ο Κ. Καραμανλής κράτησε «κρυφή» τη συνάντηση με το προεδρείο του ΣΕΒ, αλλά είχε φροντίσει νωρίτερα, μιλώντας σε εκλεκτό ακροατήριο από μέλη του «επιχειρηματικού κόσμου» να καταθέσει διαπιστευτήρια νομιμοφροσύνης και απόλυτης συμμόρφωσης.

Ακριβώς επειδή εκφράζουν και υποστηρίζουν από κοινού μια απάνθρωπη και βαθιά αντιλαϊκή πολιτική, όλο το βάρος το ρίχνουν στο να εξαγοράσουν ένα προσωπείο κοινωνικής ευαισθησίας με ψεύτικες υποσχέσεις και εξαγγελίες για μέτρα κοινωνικής πολιτικής, το ύψος των οποίων μάλιστα και οι δύο προσδιορίζουν σε 600 δισ. δρχ. τα επόμενα δύο χρόνια και βλέπουμε! Οσο δηλαδή ο τζίρος σε δυο - τρεις ημερήσιες συνεδριάσεις στη Σοφοκλέους! Θα τους αφήσουμε με ψίχουλα να ασελγήσουν στο μέλλον μας και στο μέλλον των παιδιών μας; ΚΚΕ η δική μας απάντηση, η απάντηση του λαού.