Οι παλιννοστούντες καταγγέλλουν τον εμπαιγμό τους και προειδοποιούν με δυναμικές κινητοποιήσεις μέχρι την οριστική λύση του προβλήματος. Και η κυβέρνηση επιχειρεί, για άλλη μια φορά, να «πατήσει στην ανάγκη», για να εκβιάσει την ψήφο τους, μοιράζοντας στεγαστικά δάνεια τα οποία στην πλειοψηφία τους ακόμη και αν τα πάρουν δε θα μπορούν να τα αποπληρώσουν, αφού ελάχιστοι έχουν σταθερή δουλιά και εισόδημα.
Φορέας για την αντιμετώπιση των προβλημάτων εγκατάστασης των παλιννοστούντων ήταν το Εθνικό Ιδρυμα Υποδοχής και Αποκατάστασης Παλιννοστούντων Ομογενών Ελλήνων (ΕΙΥΑΠΟΕ), το οποίο σταμάτησε να λειτουργεί εδώ και περίπου 2 χρόνια χωρίς προηγουμένως να έχει ολοκληρώσει το έργο, το οποίο ανέλαβε να διεκπεραιώσει και για το οποίο δαπανήθηκαν πολλά δισεκατομμύρια δραχμές. Χρήματα που αν, όπως λένε οι παλιννοστούντες, δίνονταν για την ανέγερση κατοικιών θα είχαν χτιστεί τα σπίτια για τη στέγαση όλων όσοι αρχικά είχαν καταθέσει τις σχετικές αιτήσεις. Τώρα το ΕΙΥΑΠΟΕ έχει μπει σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης και οι πάμπολλες εκκρεμείς υποθέσεις του στην περιοχή έχουν περάσει στην αρμοδιότητα της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης.
Ετσι, εκατοντάδες παλιννοστούντες περιμένουν ακόμη να ολοκληρωθούν οι οικισμοί που πριν χρόνια ξεκίνησαν να χτίζονται, προκειμένου να γίνει στη συνέχεια η κλήρωση για την απόδοση των σπιτιών. Και σήμερα τα περισσότερα παραμένουν ημιτελή (άλλα στα μπετά, άλλα στους σοφάδες, άλλα στα κουφώματα). Στους «γραφειοκρατικούς μηχανισμούς» και το «ανεπαρκές νομικό πλαίσιο» επιχειρούν να αποδώσουν τις ευθύνες για τις χρόνιες καθυστερήσεις οι κυβερνητικοί παράγοντες, λες και δεν είναι η κυβέρνηση που δημιούργησε τους μηχανισμούς και καθόρισε το πλαίσιο λειτουργίας τους.
Στο Νέο Ζυγό Καβάλας, νέοι και γέροι, είναι πλημμυρισμένοι από αγανάκτηση. Δεκατρία χρόνια ζουν σε κοντέινερς που στήθηκαν προσωρινά και τελικά έγιναν μόνιμα. Εκεί μέσα γεννήθηκαν και μεγάλωσαν παιδιά που σήμερα νιώθουν έντονα την γκετοποίηση. Τα μικρότερα χαμογελούν ακόμα. Οι γονείς και οι παππούδες όμως τα παρακολουθούν σε κάθε τους βήμα, αφού ακόμη και το παιχνίδι είναι επικίνδυνο.