Η ποιήτρια του δέους, έτσι την αποκάλεσε ο Γκράχαμ Γκριν, μετά τις μεγάλες επιτυχίες «Ξένοι στο τρένο» που έγινε ταινία από τον Αλφρεντ Χίτσκοκ και ο «κύριος Ριπλέι» που έγινε ταινία από τον Ρενέ Κλεμάν με πρωταγωνιστή τον Αλέν Ντελόν και «Το παιχνίδι του Ριπλέι», που σκηνοθέτησε ο Βιμ Βέντερ με τον τίτλο ο «Αμερικάνος φίλος», η Πατρίτσια Χάισμιθ με το «Μοιραίο παιχνίδι» σημειώνει μια μεγάλη επιτυχία που ξεπερνά τα όρια της αστυνομικής λογοτεχνίας. Μια γυναίκα βρίσκεται δολοφονημένη και ακρωτηριασμένη. Οι βασικοί ύποπτοι για το έγκλημα θεωρούνται οι δυο φίλοι και εραστές της, ο Θίοντορ και ο Ραμόν, άνθρωποι διαμετρικά αντίθετοι που όμως τους συνδέει μια δυνατή φιλία. Ο Θίοντορ είναι άπιστος πλούσιος Γερμανός ζωγράφος, εσωστρεφής και σκεπτικιστής, που βρέθηκε σε μια χώρα όπου τα χρήματα αγοράζουν τις ανέσεις αλλά όχι τη γαλήνη. Ο Ραμόν από την άλλη είναι ευσεβής καθολικός, επιπλοποιός στο επάγγελμα και τον χαρακτηρίζει το πάθος. Απαθής ο ένας ηδυπαθής ο άλλος, φίλοι όμως. Η φιλία τους θα δοκιμαστεί πολύ διότι οι δυο πρωταγωνιστές του δράματος θα βυθιστούν σε μια κόλαση εντάσεων, και θα βασανίζονται συνεχώς από αμφιβολίες και από υποψίες. Ο καθένας ξεχωριστά θα αναζητεί με το δικό του τρόπο την παρηγοριά και την αλήθεια. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ροές».