Πού πάνε τα χρήματα από την εκποίηση των πιο δυναμικών τμημάτων της δημόσιας περιουσίας; Στη μείωση του δημόσιου χρέους ή στην πληρωμή τρεχουσών καταναλωτικών δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού; Το θέμα αυτό - το οποίο εν πολλοίς συσκοτίζει το μεγάλο πολιτικό πρόβλημα της συνεχιζόμενης εκποίησης του δημόσιου πλούτου και της ανάγκης λαϊκής αντίστασης στην καταστρεπτική, για τα λαϊκά συμφέροντα, πολιτική ιδιωτικοποιήσεων - ήρθε στην επικαιρότητα μετά από απαντητικό έγγραφο που δόθηκε από το υπουργείο Οικονομίας στον βουλευτή του ΣΥΝ Π. Λαφαζάνη, την προηγούμενη Δευτέρα. Ο τελευταίος έχει υποβάλει σχετική Ερώτηση στη Βουλή, ενώ το υπουργείο επανήλθε χτες με ανακοίνωσή του, η οποία απλώς πιστοποιεί ότι ένα σημαντικό τμήμα των εσόδων από ιδιωτικοποιήσεις (περίπου 1,3 δισ. ευρώ για κάθε έτος) χρησιμοποιούνται για την κάλυψη τρεχουσών δαπανών...

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Οικονομίας για τα έτη 2001-2002-2003 (μέχρι 20/9), προκύπτει ότι ένα συνολικό ποσό της τάξης των 3,9 δισ. ευρώ (περίπου 1,3 τρισ. δραχμές) χρησιμοποιήθηκαν από την κυβέρνηση για την κάλυψη δαπανών τρέχουσας διαχείρισης, η οποία αφορά: δαπάνες ολυμπιακών έργων, πληρωμή των υποχρεώσεων από ιδιωτικοποιήσεις, δηλαδή για την πληρωμή των διαφόρων συμβούλων (ελληνικές και ξένες τράπεζες), που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, με το αζημίωτο βέβαια, στην κυβέρνηση για να ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία.

Από τα ίδια στοιχεία προκύπτει επίσης ότι σημαντικά ποσά έχουν δοθεί σε δημόσιες επιχειρήσεις (με τη μορφή των αυξήσεων στο μετοχικό τους κεφάλαιο), για την κάλυψη του ελλείμματος που προκαλεί η πολιτική της κυβέρνησης σε ασφαλιστικά ταμεία του ΟΤΕ και της ΔΕΗ, για αποζημιώσεις εργαζομένων των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά (στο πλαίσιο της συμφωνίας για την ιδιωτικοποίηση του ναυπηγείου), την πληρωμή δανειακών υποχρεώσεων της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, πληρωμές προς Εθνική Τράπεζα, Εμπορική και ΑΤΕ προεξοφλητικών τόκων για ρύθμιση οφειλών των νοσηλευτικών ιδρυμάτων, αλλά και καταβολή στη ΔΕΚΑ (την εταιρία που διαχειρίζεται τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις) ποσού 940,8 εκατ. ευρώ για την επαναγορά των μετοχών της Εθνικής Τράπεζας, οι οποίες στη συνέχεια πουλήθηκαν σε «θεσμικούς επενδυτές».

Σύμφωνα με τα δικά τους μέτρα και σταθμά, η κυβέρνηση, το υπουργείο Οικονομικών, πιάστηκε κλέπτων οπώρας. Ενώ ισχυρίζονταν ότι τα χρήματα των ιδιωτικοποιήσεων κατευθύνονται για τη μείωση του δημόσιου χρέους, τώρα αποκαλύπτεται - το ομολόγησαν και επισήμως - ότι μέχρι και η κ. Αγγελοπούλου έχει λαμβάνειν για τη διοργάνωση της πολυτελούς Ολυμπιάδας. Αποδεικνύεται επίσης ότι η κυβέρνηση κρατά διπλά βιβλία, καθώς οι δαπάνες αυτές θα έπρεπε να προσμετρηθούν στο ετήσιο δημοσιονομικό έλλειμμα, κάτι που δε γίνεται. Ολα αυτά σωστά και άγια είναι. Αλλά αυτό είναι το μείζον θέμα ή ότι η κυβέρνηση ξεπουλά με φρενήρεις ρυθμούς, επιτείνει τις διαδικασίες συγκεντροποίησης του κεφαλαίου με την παράδοση κερδοφόρων επιχειρήσεων, που έχουν δημιουργηθεί από χρήματα του ελληνικού λαού, στην οικονομική ολιγαρχία της χώρας;