Σε πολλές περιοχές της Ρωσίας εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια της καπιταλιστικής παλινόρθωσης ένα νέο είδος κλοπής, που μάλιστα λαμβάνει συχνά χαρακτήρα «θεομηνίας». Πρόκειται για την αφαίρεση και κλοπή ηλεκτροφόρων καλωδίων, που συνήθως «άγνωστοι» ιδιοποιούνται τις νύχτες. Εκείνο που τους ενδιαφέρει βέβαια, δεν είναι το ίδιο το καλώδιο, αλλά το μέταλλο που βρίσκεται στο εσωτερικό του. Υπολογίζεται πως στην παράνομη αγορά ένα κιλό τέτοιου μετάλλου αξίζει περίπου 1 ευρώ.

Ετσι λοιπόν, όπως μεταδίδει το «Rosbalt», μόνο στην περιοχή της Μόσχας, τους πρώτους 6 μήνες του 2003 σημειώθηκαν 30 περιπτώσεις παρόμοιων κλοπών. Συνολικά, αφαιρέθηκαν πάνω από 27 χιλιόμετρα (!) ηλεκτροφόρων καλωδίων και η ζημιά που προκλήθηκε στην εταιρία «Μοσενέργκο» έφτασε τα 330.000 ρούβλια. Από τη μεριά του, το «Newsru» σημειώνει πως κατά τη διάρκεια της περσινής χρονιάς η ζημιά που είχε η παραπάνω εταιρία της Μόσχας ξεπέρασε το 1,5 εκατομμύριο ευρώ. «Δεν είμαστε σε θέση να φυλάμε το κάθε μέτρο των ηλεκτροφόρων καλωδίων», δηλώνει ο αρχιμηχανικός της «Μοσενέργκο».

Εννοείται πως το νέο «είδος» κλοπής δεν είναι αποκλειστικό φαινόμενο της Μόσχας. Συχνά, σε πολλές περιοχές της Ρωσίας, για πολλές μέρες, μένουν χωρίς ρεύμα ολόκληρα χωριά. Σπίτια, νοσοκομεία και σχολεία μπορούν στα καλά καθούμενα να μείνουν χωρίς ρεύμα. Χαρακτηριστικά, στην περιοχή του Σβερντλόφσκ, μέσα σε μια νύχτα, το φετινό Αύγουστο κλάπηκαν 3,2 χιλιόμετρα καλωδίων.

Φυσικά, το συγκεκριμένο είδος κλοπής δεν είναι ακίνδυνο. Φέτος το Μάη, στην περιοχή του Ιρκούτσκ, 3 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, προσπαθώντας να κόψουν ηλεκτροφόρα καλώδια, ενώ κατά τη διάρκεια της περσινής χρονιάς μόνο στη Μόσχα 10 άνθρωποι σκοτώθηκαν. Δεν υπάρχουν ή δε δίνονται συνολικά στοιχεία για τα θύματα παρόμοιων δραστηριοτήτων, εκείνο όμως που σημειώνεται από πολλά ρωσικά ΜΜΕ είναι ότι πρόκειται κυρίως για νέους ανθρώπους.

Παρά τις προσπάθειες (ή τις διακηρύξεις) των αρχών, το φαινόμενο, όχι μόνο δεν έχει περιοριστεί, αλλά συνεχώς αυξάνει τα τελευταία χρόνια. Οπως άλλωστε και οι αιτίες που προκαλούν και τις άλλες «δουλιές του ποδαριού», παράνομες ή νόμιμες, και με τις οποίες προσπαθεί να επιβιώσει ένα σημαντικό ποσοστό των Ρώσων σε πρωτόγνωρες γι' αυτούς συνθήκες ανεργίας, κοινωνικής εξαθλίωσης και αβεβαιότητας για το αύριο, που έφερε μαζί του ο καπιταλισμός.