Associated Press

Ο λαός της Τουρκίας διαδήλωσε ενάντια στη συμμετοχή στην κατοχή

Το δισ. εξαμαρτείν ου κομματάρχη σοφού, κι έτσι αυτή τη φορά ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν φρόντισε να κρατήσει τους βουλευτές του κόμματος Δικαιοσύνης & Ανάπτυξης στο «μαντρί», αποφεύγοντας την επανάληψη του «φιάσκου» της 1ης Μάρτης. Στη χτεσινή ψηφοφορία -- τελικό αποτέλεσμα: 358-183 -- «ενεκρίθη» η αποστολή δύναμης κατοχής στο Ιράκ, όπως είχε συμφωνηθεί (εδώ και ένα χρόνο) με τις ΗΠΑ. Αλλά το Συμβούλιο Διακυβέρνησης του Ιράκ, για την ακρίβεια το κουρδικό του στοιχείο, έχει αντιρρήσεις.

Ο Μαχμούντ Οθμάν, Ιρακινός Κούρδος πολιτικός, παρότι μέλος του ελεγχόμενου από τους Αμερικανούς Συμβουλίου, δήλωσε ότι η ανάπτυξη τουρκικής δύναμης (εκτιμάται ότι θα πρόκειται για μια ταξιαρχία) «είναι λάθος... δεν προσθέτει ασφάλεια, δεν είναι χρήσιμη», και αναφέρθηκε σε «ομόφωνη απόφαση» του Συμβουλίου που δε δέχεται την ανάπτυξή της. Ο Τούρκος ΥπΕξ Αμπντουλά Γκιουλ, πάντως, έχοντας (προφανώς) λάβει σχετικές διαβεβαιώσεις από την αμερικανική πλευρά, δήλωσε ότι «δεν τίθεται θέμα» απόφασης του Συμβουλίου που δε θα «δέχεται» τις τουρκικές δυνάμεις κατοχής. Οι Κούρδοι έχουν κατά νου τις τουρκικές προθέσεις όχι μόνο να αποτραπεί η πολιτική ισχυροποίηση και η δημιουργία αυτόνομου κουρδικού κρατιδίου, αλλά και να ενισχυθεί η τουρκομανική μειονότητα η οποία εγείρει αξιώσεις στα υπερπολύτιμα πετρελαϊκά κοιτάσματα του Κιρκούκ και της Μοσούλης.

Στο εσωτερικό της Τουρκίας, ανεξάρτητα από το αξιοθρήνητο πολιτικό θέατρο του «ισλαμικοδημοκρατικού» ΑΚ, το οποίο διατείνεται ότι «δε μεταβαίνουμε εκεί (στο Ιράκ) ως δύναμη κατοχής, αλλά για ανθρωπιστικούς λόγους» και τις διαθέσεις των στρατηγών για εμπλοκή, ποσοστό 64% ως 74% σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις εναντιώνεται στη συμμετοχή στην κατοχή. Ολες αυτές τις μέρες σημειώνονταν διαδηλώσεις τόσο των Κούρδων όσο και της τουρκικής Αριστεράς κατά της υποταγής στις αξιώσεις της Ουάσιγκτον, και επαναλήφθηκαν και χτες στην Κωνσταντινούπολη και την Αγκυρα. Αλλά, τούτη τη φορά, οι βουλευτές του Ερντογάν επέλεξαν να «πειθαρχήσουν».

Αναλυτές επισημαίνουν ότι η περίπτωση της τουρκικής συμμετοχής στην κατοχή του Ιράκ δημιουργεί ένα «πολύ επικίνδυνο διεθνές νομικό προηγούμενο», το οποίο συνίσταται στο ότι μια χώρα «που γειτνιάζει με μια άλλη και έχει συμφέροντα εντός αυτής, επεμβαίνει στα εσωτερικά της».

Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσίευσε χτες η φιλοϊσλαμική «Βατάν», η ανάπτυξη της τουρκικής κατοχικής δύναμης θα αρχίσει τον επόμενο μήνα, με εγκατάσταση 6.000 στρατιωτών στις σουνιτικές περιοχές του Ιράκ.