Οι Πρόεδροι Ρωσίας, Ουκρανίας, Καζαχστάν και Λευκορωσίας υπέγραψαν, στις 19/9, στη Γιάλτα, τη συμφωνία για την ίδρυση μιας νέας διακρατικής ένωσης με τον τίτλο Ενιαίος Οικονομικός Χώρος (ΕΟΧ). Στόχος της Συμφωνίας είναι η «δημιουργία συνθηκών για τη σταθερή και την αποτελεσματική ανάπτυξη των οικονομιών των πλευρών και την ανάπτυξη της ευημερίας του πληθυσμού». Ο ΕΟΧ εννοείται πως στις συνθήκες ανάπτυξης κι εμβάθυνσης του καπιταλισμού στις χώρες αυτές, θα πρέπει να διευκολύνει την ελεύθερη διακίνηση των εμπορευμάτων, των υπηρεσιών, της εργατικής δύναμης και, βέβαια, των κεφαλαίων, στο έδαφος των 4 χωρών. Ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλ. Πούτιν, για άλλη μια φορά, απαντώντας σε ερώτηση, διευκρίνισε πως αυτή η ένωση που δημιουργείται δεν έχει σχέση με ΕΣΣΔ και πρόσθεσε πως όσοι λένε κάτι τέτοιο «δεν καταλαβαίνουν τι λένε».

Με παρέμβαση της ουκρανικής πλευράς, από το κείμενο της Συμφωνίας έφυγε ο όρος «υπερεθνικά όργανα» κι αυτός αντικαταστάθηκε από τον όρο «ρυθμιστικά όργανα». Πάντως, ο Βλ. Πούτιν έφερε ως παράδειγμα την ΕΕ και σημείωσε ότι στην ΕΕ υπάρχουν «υπερεθνικά όργανα» κι έχει εγκαταλειφθεί η «εθνική υπεροψία». Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, Λ. Κούτσμα, αναφερόμενος στα όσα λέγονται στη χώρα του, για το ότι η είσοδος στον ΕΟΧ θα σημάνει το τέλος της ενσωμάτωσης στις ευρωπαϊκές δομές, σημείωσε ότι η «ευρωπαϊκή αγορά» παραμένει κλειστή για τα εμπορεύματα των χωρών της Κοινοπολιτείας των Ανεξάρτητων Χωρών (ΚΑΚ), παρά τις υποσχέσεις που δόθηκαν κατά καιρούς. Και για να ολοκληρώσει το συλλογισμό του, ο Ουκρανός Πρόεδρος πρόσθεσε τη ρωσική εκδοχή της παροιμίας «κάλιο πέντε και στο χέρι, παρά δέκα και καρτέρι».

Παρά το χαρακτηρισμό της ως «ιστορικής», από πολλά ΜΜΕ αυτών των χωρών, η νέα Συμφωνία θα πρέπει να περάσει ακόμη από πολλά «κύματα» διαμόρφωσης, με βάση τις οδηγίες του ΠΟΕ, αλλά και του συντονισμού της νομοθεσίας των 4 χωρών. Δεν είναι ίσως τυχαίο πως ο Πρόεδρος της Γεωργίας Ε. Σεβαρντνάτζε, με αρκετή, όπως φαίνεται, δόση κακεντρέχειας, αφού χαιρέτισε την υπογραφή της συμφωνίας του ΕΟΧ, πρόσθεσε ότι «στα προηγούμενα χρόνια υπογράφτηκαν πολλές συμφωνίες, που έμειναν όμως στα χαρτιά».