Παπαγεωργίου Βασίλης

όμως εκείνοι, που γι' αυτούς τραγουδάω και που

το ξέρουν

συνεχίζουν να γεννιούνται και να γεμίζουν τον κόσμο»

Ετσι τέλειωνε ο Πάμπλο Νερούδα το ποίημά του «Ο Λαός», ξέροντας ότι και μετά το θάνατό του, τα τραγούδια του για το λαό του και όλους τους βασανισμένους λαούς, θα είναι πάντα πηγή δύναμης της πάλης των λαών για το δικό τους μέλλον. Γι' αυτό που και ο ίδιος πάσχιζε μ' όλες του τις δυνάμεις μέσα από τις γραμμές της οργανωμένης πολιτικής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης...

«Πέρασαν κάμποσα χρόνια από τότε που προσχώρησα στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Είμαι ευτυχής. Ανήκω σε μιαν ωραία οικογένεια... Οι κομμουνιστές έχουνε δέρμα μαλακό και καρδιά τρυφερή. Απ' όλες τις πλευρές δέχονται χτυπήματα... Δεν πειράζει!»