Το «χάος» που επικρατεί όσον αφορά στη διαχείριση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς αναδείχτηκε για μια ακόμη φορά στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, με αφορμή τη συζήτηση για τη μελέτη αποκατάστασης των Νεωρίων στο Ηράκλειο Κρήτης. Στην πραγματικότητα, η ίδια η μελέτη συζητήθηκε ελάχιστα σε σχέση με το κύριο ζήτημα, δηλαδή αυτό της χρήσης του μνημείου, το οποίο είναι ένα από τα λιγοστά σωζόμενα τμήματα του μεσαιωνικού λιμανιού του Χάνδακα.

Το μνημείο αποτελεί το «μήλον της Εριδος» μεταξύ του υπουργείου Πολιτισμού, της Περιφέρειας και του δήμου Ηρακλείου ήδη από το 1995. Αιτία, οι αιτήσεις των δύο τελευταίων φορέων προς το ΥΠΠΟ, για παραχώρηση της χρήσης του Νεωρίου. Η Περιφέρεια είχε παρουσιάσει μελέτη, η οποία περιλάμβανε από αίθουσα συνεδριάσεων μέχρι αναψυκτήριο - χρήσεις, οι οποίες χαρακτηρίστηκαν από μέλος του ΚΑΣ ως «βαριές» και «βλαπτικές» για το μνημείο. Το ΚΑΣ «απέφυγε» το «σκόπελο», ζητώντας την εκπόνηση μελέτης αποκατάστασης και επανεξέταση των χρήσεων. Στο μεταξύ παρεμβαίνει και ο δήμος με ανάλογο αίτημα, χωρίς όμως συγκεκριμένες προτάσεις χρήσης. Το 1999 πραγματοποιήθηκε κοινή σύσκεψη των παραπάνω φορέων στο ΥΠΠΟ χωρίς αποτέλεσμα και το ΚΑΣ καταλήγει μόνο στην κατάθεση μελέτης αποκατάστασης.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι την ίδια εποχή, ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Ηρακλείου, σε επιστολή του προς τον υπουργό Πολιτισμού, με αφορμή την τότε μελέτη χρήσης, ζητούσε την άμεση παρέμβασή του, γιατί, εκτός των άλλων «προκαλείται ανεπανόρθωτη καταστροφή με μη αναστρέψιμες επεμβάσεις, δηλαδή 900 m³ εκσκαφές και προσθήκη ορόφων από μπετόν 530 m³, μέσα στα Νεώρια, κάτω μάλιστα από τον παραπλανητικό τίτλο... "Ανάπλαση Νεωρίων!"». Τελικά το θέμα εξακολουθεί να εκκρεμεί, αφού το ΚΑΣ γνωμοδότησε υπέρ, μόνο για τη μελέτη αποκατάστασης.