Κάθε μέρα που περνάει μας φέρνει πιο κοντά στην έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων (ΟΑ). Η προσπάθεια των άμεσα εμπλεκομένων (των μόνων δηλαδή κερδισμένων), λοιπόν, να καλύψουν το πραγματικό πρόσωπό τους και να προσδώσουν ιδεαλιστικά χαρακτηριστικά, γίνεται όλο και πιο αγωνιώδης. Βέβαια, η αλήθεια δύσκολα κρύβεται, αλλά (επειδή πρέπει να δικαιολογήσουν παχυλούς μισθούς και όλα τ' άλλα διακυβευόμενα), για να διατηρήσουν ή και ν' αυξήσουν την εμπορικότητα του προϊόντος κοπιάζουν να μας πείσουν ότι το πανηγύρι συμφερόντων είναι μια γιορτή ηθικών αξιών, είναι η διοργάνωση «του μεγάλου, του ωραίου, του αληθινού».

Δυστυχώς γι' αυτούς, σύμφωνα με τη λαϊκή ρήση, «καλό το παραμύθι αλλά δεν έχει δράκο». 'Η μάλλον έχει αλλά είναι τόσο ογκώδης και τόσο αποκρουστικός που πλέον δεν κρύβεται, ούτε φτιασιδώνεται. Η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων αποτελεί ένα ακόμη άλλοθι για την ικανοποίηση των συμφερόντων και των πολιτικών τους. Τζίρος δισεκατομμυρίων ευρώ για χάρη συγκεκριμένων εκλεκτών, άκρως αντιλαϊκές πολιτικές και μέτρα στο όνομα του «εθνικού στόχου». Ετσι έχουν βαφτίσει την εξυπηρέτηση των επιδιώξεών τους, ώστε ο λαός που και πάλι θα επωμιστεί τα βάρη, να τα δεχτεί αγόγγυστα. Να «παραμυθιαστεί» πως γίνεται κάτι που τον αφορά. Να ξεχάσει τα προβλήματα του και ότι τον απομυζούν για να θησαυρίσουν κάποιοι. Να ...χάψει την ταύτιση του συμφέροντος των λίγων με το υποτιθέμενο δικό του καλό.

Η ιστορία αυτή, που περνάει από αρκετά στάδια, δε θα μπορούσε ν' αφήσει ανέγγιχτο το αγωνιστικό κομμάτι. Το πιο «πιασάρικο». Οι ιθύνοντες προβάλλουν - εκμεταλλεύονται αυτόν τον τομέα, πάντα, βέβαια, με οπτική ενταγμένη στα παραπάνω. Ως ...καρότο και άλλοθι. Επιτυχίες, εθνική υπερηφάνεια, Ελληνες και «Ελληνόπουλα», ηθικές αξίες και άλλα γνωστά και τετριμμένα σλόγκαν που καμιά σχέση δεν έχουν με την αλήθεια. Ολα είναι στην υπηρεσία και τη λογική του κέρδους που είναι συνυφασμένο με την επιτυχία. Πρόσφατα τα ΜΜΕ γνωστοποίησαν ότι ο Γεωργιανός χάλκινος Ολυμπιονίκης του Τζούντο στο Σίδνεϊ, Γκεόργκι Βαζακασβίλι, θα αγωνίζεται με τα ελληνικά χρώματα. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ οι άνθρωποι της ομοσπονδίας, ανακάλυψαν πως ο 29χρονος έχει ελληνικές ρίζες και κατάφεραν να τον κάνουν μέλος της εθνικής ομάδας. Στο εξωτερικό τα πράγματα είναι πιο απλά. Δε χρειάζονται επιφάσεις. Είναι πραγματικότητα οι μετεγγραφές και σε εθνικό επίπεδο. Μεγάλοι αθλητές, έναντι οικονομικών ανταλλαγμάτων, αποκτούν νέα πατρίδα. Ο Κίπκετερ (παγκόσμιος ρέκορντμαν 1.500 μ.) από την Κένια αγωνίζεται για τη Δανία, η (πλέον πρώην) συμπατριώτισσα του Κίρβα (800 μ.) για τη Φιλανδία, ο Μικιτένγκο (5 - 10.000 χλμ.) από το Καζακστάν και ο Πραχ (μήκος) από την Γκάνα για τη Γερμανία, ο Τσερόνο (στιπλ) από την Κένια για το Κατάρ κλπ. Ο κατάλογος είναι πολύ μακρύς. Μάλιστα, υπάρχουν και αθλητές που έχουν αλλάξει 2 - 3 πατρίδες...

Παρά λοιπόν τις κορόνες, το κέρδος και τα συμφέροντα είναι τα ιερά των Ο.Α. Πρώτη διδάξασα, που τα θεοποίησε, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ). Ενδεικτικά θ' αναφέρουμε ένα γεγονός που συνέβη πριν από περίπου τρεις μήνες. Τα τηλεοπτικά δίκτυα κατέθεσαν τις προσφορές τους για τα δικαιώματα των διοργανώσεων του 2010 και 2012. Εκπρόσωπος του NBC, σχολίαζε μεταξύ άλλων, για τη ΔΟΕ: «Δεδομένο, ωστόσο, παραμένει το ότι ενδιαφέρεται μόνο για τα χρήματα» («ΣΠΟΡΤΙΜΕ» 3/6/2003).... Ενα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα από τη διοργάνωση στο Σίδνεϊ το 2000. Στις εισόδους των σταδίων, οι υπηρεσίες φύλαξης απαγόρευαν την είσοδο σε όσους κρατούσαν κουτιά ΠΕΠΣΙ, για να μη δυσαρεστηθεί ο επίσημος χορηγός που ήταν η ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ (ΕΘΝΟΣ 20/9/2000)....

Είναι πολλά τα περιστατικά που αποδεικνύουν ότι τα όσα προβάλλονται περί ηθικής, ιδεών, αξιών κλπ. είναι απλώς προπέτασμα καπνού. Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική, σε όλα τα επίπεδα. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε να μην είναι, όταν πρώτοι οι «ταγοί» των Ολυμπιακών Ιδεών τις έχουν βάλει σε διατίμηση και τις εμπορεύονται στυγνά. «Τελευταίο» παράδειγμα για το «νέο πνεύμα του Ολυμπισμού» ο Ολυμπιονίκης της σκοποβολής σε Ατλάντα και Σίδνεϊ, Μάικλ Ντάιμοντ. Δήλωσε ότι προτίθεται ν' αλλάξει το όνομά του με ληξιαρχική πράξη πριν τους Ο.Α. στην Αθήνα και να υιοθετήσει το όνομα ενός χορηγού, φυσικά με το αζημίωτο... Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Sunday Telegraph», που αναδημοσίευσε το «GOAL» στις 2/9/2003, έστειλε (μέσω εταιρίας που τον εκπροσωπεί) ειδικές επιστολές σε μεγάλες εταιρίες για να τις ενημερώσει για την πρόθεσή του. Θεωρεί βέβαιη την επικράτησή του και στην Αθήνα και εκτιμάει πως τους προσφέρει «μια μοναδική ευκαιρία το όνομά τους να περάσει στην ιστορία ως κάτοχος χρυσού μεταλλίου»!... «Αν με χορηγούσε η Κόκα Κόλα, για παράδειγμα, θα μπορούσα να λέγομαι Μάικλ Κόκα Κόλα Ντάιμοντ, δεν είναι κάτι φοβερό» δήλωσε...