Εξέφρασαν και επισήμως, χτες, «τη λύπη τους» το τουρκικό και το αμερικανικό επιτελείο, για το πρόσφατο επεισόδιο της σύλληψης Τούρκων κομάντος και πολιτών στο Βόρειο Ιράκ, και δεσμεύτηκαν να «ενισχύσουν τη στρατιωτική συνεργασία τους και το συντονισμό των δραστηριοτήτων τους» στο Βόρειο Ιράκ.

Ανεπισήμως, όμως, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Πριν λίγες μέρες, στον τουρκικό Τύπο διέρρεε η απειλή των στρατηγών πως, αν ξανασυμβεί ανάλογο επεισόδιο, οι Τούρκοι στρατιώτες «θα ανοίξουν πυρ». Από την άλλη, οι Αμερικανοί διοχέτευαν σε αμερικανική εφημερίδα την απειλή πως αν οι Τούρκοι εξακολουθήσουν να ανακατεύονται στο Βόρειο Ιράκ, θα αντιμετωπίσουν «σοβαρά αντίποινα». Κι εκτός απ' αυτά, οι Κούρδοι καλούν επιμόνως τους Αμερικανούς να «εξοστρακίσουν» τους Τούρκους από τον θύλακα, που θέλουν να μετατρέψουν σε άτυπο κρατίδιο.

Το τι θα συμβεί πράγματι είναι, όπως θα το έλεγε... ποιητικά ο Ντόναλντ Ράμσφελντ, ένα «γνωστό άγνωστο»: δηλαδή, κάτι που «ξέρουμε ότι δεν το ξέρουμε», αν και το μέλλον του Ιράκ, μάλλον, μπορεί να περιγραφεί με το «άγνωστο άγνωστο» (κατά Ράμσφελντ πάντα): «κάτι που δεν ξέρουμε ότι δεν το ξέρουμε»...