«Πραγματική διαφάνεια - Καθιέρωση απλής αναλογικής - Ο ΣΥΝ προοδευτική διέξοδος από το δίλημμα ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ». Αυτός ήταν ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος της «Αυγής», με αφορμή την εισήγηση του Ν. Κωνσταντόπουλου στην ΚΠΕ του ΣΥΝ. Κι έχει δίκιο, βέβαια, ο πρόεδρος του ΣΥΝ, όταν σημειώνει «κάθε πολίτης που συνειδητοποιεί τη σύγκλιση και τα αδιέξοδα των θέσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, πρέπει να συμβάλλει στην αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων σε βάρος και των δύο», αλλά γιατί ο ΣΥΝ αποτελεί τη διέξοδο στις λαϊκές αγωνίες και τα προβλήματα; Σε τι συνίσταται αυτή; Μήπως, σε μια ριζικά διαφορετική πολιτική απ' αυτή του ΠΑΣΟΚ; Οχι, βέβαια, αφού και οι όποιες στα λόγια φιλολαϊκές διακηρύξεις της ηγεσίας του, οδηγούν το πολύ στο στρογγύλεμα των σημερινών οξειών γωνιών και όχι σε μια άλλη πορεία, ενώ, ταυτόχρονα, έρχονται σε σαφή αντίθεση, τόσο με την αυστηρή προσήλωση του ΣΥΝ στους «ευρω-μονόδρομους» και ό,τι αυτοί συνεπάγονται για τα λαϊκά συμφέροντα, όσο και με την πρακτική των βασικών στελεχών του στη ΓΣΕΕ, στη Βουλή, στην ΤΑ κλπ.

Δε λύνονται τα προβλήματα των εργαζομένων και του λαού, όσο οι «νόμοι της αγοράς» και το μεγάλο κεφάλαιο αποτελούν το θεμέλιο της κοινωνίας μας. Η οποιαδήποτε πραγματικά φιλολαϊκή πολιτική - και όχι οι ελεημοσύνες στους «κοινωνικά αποκλεισμένους», κλπ., κλπ., που εφαρμόζονται και σήμερα - βρίσκεται αντικειμενικά σε πλήρη αντίθεση και σύγκρουση με τις «κεφαλαιοκρατικές ελευθερίες» του Μάαστριχτ, που θεμελιώνουν την πορεία της λεγόμενης ενοποίησης, την οποία ψήφισε και στηρίζει ο ΣΥΝ. Οπως και σε πολλά άλλα.