Αλληλεγγύη στον αγωνιζόμενο λαό της Παλαιστίνης και στα παιδιά της που υποφέρουν σημαίνει, αν μη τι άλλο, να μην είσαι μέλος της «αντιτρομοκρατικής συμμαχίας» της «νέας τάξης». Σημαίνει σύγκρουση με τη σημερινή ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα, των ωμών επεμβάσεων και των πολέμων. Γι' αυτό ακούγεται τουλάχιστον υποκριτικό να οργανώνεται συναυλία από την «Πειραιώς Πολιτεία» του κ. Γ. Πανταγιά - χτες στον Πειραιά - με την ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης», αφιερωμένη στον μαραθωνοδρόμο της ειρήνης Γρηγόρη Λαμπράκη και με απόδοση των εσόδων στα παιδιά της Παλαιστίνης. Γιατί καμία σχέση δεν μπορεί να έχει η αγωνιστική παράδοση της Αριστεράς, η ζωή και η δράση του ήρωα Λαμπράκη και των συναγωνιστών του με την πολιτική πρακτική του ΠΑΣΟΚ. Η πολιτική της συμμετοχής και συνενοχής σε εγκλήματα κατά λαών δεν ξεπλένεται με δήθεν εκδηλώσεις τιμής στους αγωνιστές και ήρωες του λαού μας.