Κάπως έτσι δήλωσε ο Πρόεδρος - Πρόεδρος (της ΕΕ και του ΠΑΣΟΚ) την Τρίτη σε άλλη μια κομματική φιέστα, με στόχο να περισώσει ό,τι γίνεται από το υπό διάλυση μαγαζί του. Δημοσκοπήσεις και κυρίως η λαϊκή οργή σηματοδοτούν το τέλος της καθεστωτικής επικυριαρχίας της πιο αντιδημοκρατικής μεταπολιτευτικής κυβέρνησης. Με τη ρομφαία του εκσυγχρονισμού και ιδεολογία το νεοφιλελευθερισμό σάρωσαν στο διάβα τους ό,τι είχε απομείνει από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, που φαντάζουν μπροστά του ριζοσπαστικές. Κι είναι για γέλια και για κλάματα η εικόνα των κρατικοδίαιτων στελεχών του να τον χειροκροτούν δουλικά και να επιδοκιμάζουν τα σαρδάμ και τις αερολογίες του. Ομως ο λαός, όσα τρικ κι αν χρησιμοποιήσουν, θα τους στείλει στις βίλες τους ή τέλος πάντων στα σπίτια τους.

Τα χημικά στο Ιράκ δε βρέθηκαν, γιατί τα είχαν κρύψει καλά -σύμφωνα με τους ιέρακες του αμερικανικού Πενταγώνου. Κι όμως οι δορυφόροι τους τα είχαν εντοπίσει πριν την εισβολή, γι' αυτό δε μας έλεγαν ότι έπρεπε να επιτεθούν;

Ολο και πυκνώνουν τα άρθρα κυρίως σε αγγλόφωνες εφημερίδες που αναφέρουν (κατόπιν εορτής βέβαια) ότι η επίθεση στο Ιράκ δεν έπρεπε να γίνει, αλλά αφού έγινε, οι ΗΠΑ πρέπει να διαχειριστούν τα του Ιράκ. Η εισβολή και η κατοχή ξένης κυρίαρχης χώρας βαφτίζεται με απύθμενο θράσος ως διαχείριση.

Η βοήθεια στο Ιράκ δε φτάνει, γιατί υπάρχουν λέει «οργανωτικά» ζητήματα. Γιατί δεν τους στέλνουμε τον Σημίτη, που του αρέσουν τα ταξίδια, να τους τα λύσει;

18 κείμενα που περιλαμβάνονται σ' ένα συλλογικό τόμο, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ατραπός», και αντανακλούν διαφορετικές γνωστικές περιοχές, στην αναζήτηση ενός ενιαίου εκπαιδευτικού περιβάλλοντος με διεπιστημονικό περιεχόμενο. Ενα περιβάλλον που αποσιωπάται στα σχολικά βιβλία σ' ένα πεπαλαιωμένο και αναχρονιστικό αναλυτικό πρόγραμμα. Ενα βιβλίο με κείμενα ανατρεπτικά, που καταργούν μονοσήμαντες οπτικές και αναδεικνύουν αποσιωπημένους θησαυρούς.