Καθεστώς «καθαρίστριας», δηλαδή εργαζόμενου που θα δουλεύει χωρίς κανένα δικαίωμα και στα χαρτιά θα εμφανίζεται σαν εργολάβος (!) επιφυλάσσει για ένα μεγάλο αριθμό εργαζομένων η κυβέρνηση, προκειμένου να προωθήσει τη μερική απασχόληση στο Δημόσιο και, μάλιστα, στους εξαιρετικά ευαίσθητους τομείς της Πρόνοιας και της Εκπαίδευσης.

Με βάση ένα μπαράζ δημοσιευμάτων, που περιέχουν διαρροές διαφόρων κυβερνητικών σχεδίων προς τον Τύπο, η κυβέρνηση εμφανίζεται έτοιμη να εκμεταλλευτεί στο έπακρο και με τον πλέον αισχρό τρόπο την ανάγκη των ανέργων για επιβίωση. Παράλληλα, όλα φαίνεται να είναι έτοιμα για την τάχιστη εφαρμογή της μερικής απασχόλησης στο σύνολο του Δημοσίου. Ενα από τα σχετικά νομοσχέδια φέρεται να είναι έτοιμο στα συρτάρια του υπουργείου Οικονομικών και αφορά στη «Σύσταση Εταιριών Κοινωνικού Σκοπού». Πίσω από τον ψευδεπίγραφο αυτό τίτλο, βρίσκεται η επιδίωξη της κυβέρνησης να προωθήσει τις αναδιαρθρώσεις στο Δημόσιο, ώστε αυτό και με μικρότερο μισθολογικό κόστος να εξυπηρετεί πιο αποτελεσματικά τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, ρεπορτάζ στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» καταγράφει ως πρώτη επιδίωξη την πρόσληψη σαράντα χιλιάδων εργαζομένων με το θεσμό της μερικής απασχόλησης στο Δημόσιο. Οι προσλήψεις αυτές δε θα γίνουν μέσω ΑΣΕΠ, αλλά μέσω εταιριών - που θα φτιαχτούν γι' αυτόν το σκοπό - ώστε οι εργαζόμενοι να μην μπορούν να εγείρουν το δικαίωμα της μονιμότητας στο μέλλον.

Τα κέρδη της κυβέρνησης από αυτήν τη ρύθμιση είναι πολλαπλά. Τόσο οι πρόσφατες εξαγγελίες για πρόσληψη μόνιμου προσωπικού (περίπου 16.000), αλλά και η πρόσληψη εργαζομένων με τη μορφή της μερικής απασχόλησης (μέσω του μηχανισμού που περιγράφεται παραπάνω) εντάσσονται σαφώς στις όλο και πιο έντονες προεκλογικές ψηφοθηρικές προετοιμασίες της. Επίσης, μοιράζοντας μία θέση εργασίας σε περισσότερους εργαζόμενους, θα εμφανίζει μια πλασματική μείωση της ανεργίας.

Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, που θα ζουν σε συνθήκες συνεχούς αβεβαιότητας, θα γίνονται αντικείμενο χειραγώγησης και υπερεκμετάλλευσης. Ταυτόχρονα, θα αποτελούν εργαζόμενους δεύτερης κατηγορίας μέσα στο Δημόσιο, χωρίς να μπορούν να απολαμβάνουν τα ίδια συνδικαλιστικά δικαιώματα και θα χρησιμοποιούνται ως πολιορκητικός κριός για τη συρρίκνωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο Δημόσιο, αλλά και για το ευκολότερο πέρασμα των ιδιωτικοποιήσεων.

Οι όροι σύστασης των εταιριών, που θα λειτουργούν ως μεσάζοντες, είναι ασαφείς. Οι σχετικές διαρροές από το υπουργείο Οικονομικών αναφέρουν πως θα απαιτείται καταστατικό, με την υπογραφή τριών, τουλάχιστον, ατόμων, η πλειοψηφία των οποίων πρέπει να είναι άνεργοι κατά τη στιγμή της σύστασης της εταιρίας. Αυτό σημαίνει ότι τίποτα δεν τις εμποδίζει να μετεξελιχθούν σε εταιρίες ενοικίασης εργαζομένων ή να υπαχθούν σ' αυτές που ήδη υπάρχουν και οι οποίες πλέον θα μπορούν να λειτουργούν εργολαβικά. Δηλαδή, θα αναλαμβάνουν να δανείζουν εργαζόμενους για ένα συγκεκριμένο έργο του Δημοσίου. Στην ουσία, θα αναλαμβάνουν το ίδιο το έργο, έτσι ώστε όλο και περισσότερες λειτουργίες του Δημοσίου θα περνούν στα χέρια του ιδιωτικού τομέα. Αλλωστε, η μέχρι σήμερα εμπειρία έχει δείξει ότι οι εταιρίες αυτές για τους εργαζόμενους είναι τα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα του 21ου αιώνα.