Οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, με επικεφαλής τον γαλλογερμανικό άξονα, επιζητούν την παρέμβαση του ΟΗΕ, με σκοπό τη συμμετοχή στη λεία, να μην απειληθούν τα πετρελαϊκά συμβόλαια που έχουν κλείσει με το Ιράκ, να πάρουν μέρος στην ανοικοδόμηση. Επιδιώκουν μέσω του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ να νομιμοποιηθεί εκ των υστέρων ο παράνομος πόλεμος, και υπό τη σκέπη του να γίνει η διανομή. Τα κράτη αυτά πήραν αρνητική θέση στην πραγματοποίηση του πολέμου πριν συνταχθεί η τελική έκθεση των επιθεωρητών του ΟΗΕ, χωρίς ταυτόχρονα να αποκλείσουν τη συμμετοχή στον πόλεμο αν τελικά διαπιστωνόταν ότι το Ιράκ δεν είχε αφοπλιστεί. Κινήθηκαν, δηλαδή, με βάση τα προσχήματα των ΗΠΑ.

Χαιρετίζουμε τις μεγαλειώδεις, μαζικές κινητοποιήσεις του ελληνικού λαού και της νεολαίας κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου ενάντια στο Ιράκ καθώς και τις μεγάλες κινητοποιήσεις σ' όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα του αμερικανικού λαού.

Το ΚΚΕ καλεί τον ελληνικό λαό, τη νεολαία, να μείνει σταθερά στο πλευρό του ιρακινού λαού, να είναι αλληλέγγυος στην αντίσταση που αυτός θα αναπτύξει κατά της ιμπεριαλιστικής κατοχής.

Ο πόλεμος ήταν προαποφασισμένος, με στόχο το ξαναμοίρασμα των αγορών της Μέσης Ανατολής, με αφετηρία το έδαφος του Ιράκ, ώστε να εδραιωθεί και να διευρυνθεί η παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ, να αποκτήσουν τον πλήρη έλεγχο των ενεργειακών πηγών της Αραβικής Χερσονήσου, όπου βρίσκονται τα μεγαλύτερα βεβαιωμένα αποθέματα πετρελαίου παγκόσμια.

Ο πόλεμος έχει άμεση σχέση και με τη συνεχιζόμενη ύφεση της αμερικανικής οικονομίας. Με την ανάγκη να διοχετευτούν συσσωρευμένα κεφάλαια στην ανοικοδόμηση του Ιράκ, αφού προηγουμένως υποστεί μαζική καταστροφή. Η στρατιωτική επέμβαση στο Αφγανιστάν δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα για την ανάκαμψή της. Ισχυρότατοι όμιλοι της χρηματιστικής ολιγαρχίας στις ΗΠΑ καλούσαν σ' έναν νέο «σύντομο πόλεμο» κατά του Ιράκ, ως απαραίτητου στοιχείου της οικονομικής ανάκαμψης, άποψη που στήριξε και προώθησε ο πρόεδρος της FED (Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ) καθώς και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η κίνηση της πολεμικής μηχανής του θανάτου μεταφράζεται επίσης σε τεράστια κέρδη και νέα επικερδή συμβόλαια.

Ο πολεμικός σχεδιασμός δε σταματά στο Ιράκ. Ηδη οι ΗΠΑ ανοιχτά έχουν απειλήσει με διεύρυνση του πολέμου εναντίον της Συρίας, του Ιράν. Ταυτόχρονα, με τη συνδρομή και της ΕΕ, επιχειρείται ο ενταφιασμός του Παλαιστινιακού. Η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα έχει στο στόχαστρο έναν μακρύ κατάλογο 60 χωρών, στις πρώτες γραμμές του οποίου είναι η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας, καθώς και η Κούβα. Τα προσχήματα των ΗΠΑ κατά της ΛΔ της Κορέας και της Κούβας υιοθετεί επίσης και η ΕΕ.

Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος ανέδειξε ακόμα περισσότερο την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, ανάμεσα στις ΗΠΑ και ηγετικές δυνάμεις της ΕΕ. Τις αντιθέσεις με τη Ρωσία, την Κίνα. Αναδείχθηκαν επίσης οι εσωτερικές αντιθέσεις στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ο πόλεμος κατά του Ιράκ δεν ήταν η αιτία των αντιθέσεων, αλλά η αφορμή να εκδηλωθούν. Οι ευρωατλαντικοί ιμπεριαλιστές δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν «ειρηνικά» στη μοιρασιά του Ιράκ. Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός τα ήθελε όλα με κάποιες παραχωρήσεις σε βρετανο-ολλανδικά συμφέροντα (Royal Dutch / Shell Group). Ριγμένα, κυρίως, τα γαλλικά, γερμανικά και ρωσικά μονοπωλιακά συμφέροντα, που ήθελαν να τελειώσουν οι κυρώσεις κατά του Ιράκ και να υλοποιηθούν τα δικά τους συμβόλαια.

Αυτές οι αντιθέσεις εκφράστηκαν και στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου οι Αμερικανοβρετανοί ιμπεριαλιστές δεν πέτυχαν την ψήφιση μιας νέας απόφασης που θα τους έδινε την τυπική έγκριση της επέμβασής τους. Οι Αμερικανοί και Βρετανοί ιμπεριαλιστές εμπόδισαν τους επιθεωρητές του ΟΗΕ να ολοκληρώσουν το έργο τους σύμφωνα και με την απόφαση 1441 της 8ης του Νοέμβρη του 2002 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και προχώρησαν μονομερώς στην επίθεση κατά του Ιράκ.

Με τις αντιθέσεις αυτές εμφανίστηκαν νέες διαιρέσεις μέσα στις κυβερνήσεις των καπιταλιστικών κρατών, μέσα στην ίδια την ΕΕ.

Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τη θέση του ΚΚΕ για τη διαμάχη στο εσωτερικό της ΕΕ με βάση αντιτιθέμενα συμφέροντα. Επιβεβαιώνεται επίσης η ανισόμετρη ανάπτυξη, η ανισοτιμία των σχέσεων και το βάθεμα αυτών των χαρακτηριστικών με τη διεύρυνση της Ενωσης. Το κύριο και βασικό είναι, λοιπόν, να κατανοηθεί από τον ελληνικό λαό ότι η διαίρεση γίνεται πάνω στο έδαφος του ιμπεριαλισμού από δυο βασικές ομάδες ληστών, που αρπάχτηκαν γιατί δεν τα βρήκαν στη μοιρασιά, και όχι πάνω στο πρόβλημα πόλεμος ή ειρήνη.

Αν η Γερμανία, η Γαλλία, το Βέλγιο και οι άλλες χώρες που είχαν αντίρρηση στην κήρυξη του πολέμου δε διέθεταν τον εναέριο χώρο τους, τις βάσεις τους και άλλες διευκολύνσεις στον πόλεμο, η μαύρη συμμαχία θα είχε ανυπέρβλητες δυσκολίες στη διεξαγωγή αυτού του άδικου πολέμου.

Η ελληνική κυβέρνηση πρόθυμα συντάχτηκε, για μια ακόμη φορά, με τα προσχήματα και τις εγκληματικές επιλογές των ιμπεριαλιστών. Οχι μόνο δεν έκανε από την πλευρά της ό,τι μπορούσε για την αποτροπή του πολέμου, αλλά έδωσε γερό χέρι βοήθειας επιτρέποντας τη χρήση των βάσεων στη χώρα μας από τις ΗΠΑ. Εκχώρησε όλες τις απαραίτητες διευκολύνσεις για την πραγματοποίηση δολοφονικών επιθέσεων κατά του ιρακινού λαού. Εθεσε υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ τον εναέριο χώρο της Ελλάδας, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια. Συμφώνησε αμερικανικές ακταιωροί να ελέγχουν τον κόλπο της Σούδας, να εγκατασταθεί κλιμάκιο Αμερικανών στρατιωτικών στον Αραξο. Απέστειλε τον «Κουντουριώτη» ως πολεμική επιμελητεία του αμερικανικού στόλου, έδωσε ελληνικά πληρώματα ΑΒΑΚΣ. Δηλαδή, έδωσε «γην και ύδωρ» στις ΗΠΑ, είχε συμμετοχή στον πόλεμο.

Το ΠΑΣΟΚ συμπεριφέρθηκε προκλητικά απέναντι στον ελληνικό λαό, που στη συντριπτική του πλειοψηφία καταδίκασε τον πόλεμο. Εμφανίσθηκε υποκριτικά ως στήριγμα και οργανωτής αντιπολεμικών εκδηλώσεων, προβάλλοντας το παραπλανητικό και ψεύτικο επιχείρημα, ότι «άλλο είναι το κόμμα και άλλο η κυβέρνηση».

Η κυβέρνηση πρόβαλλε το επιχείρημα ότι ήταν υποχρεωμένη να τηρήσει τις συμβατικές της υποχρεώσεις με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, ταυτίζοντας την πολιτική της υπηρέτησης της πλουτοκρατίας με το συμφέρον ολόκληρου του ελληνικού λαού.

Ο ελληνικός λαός δεν μπορεί και δεν πρέπει να νιώθει δεσμευμένος από τις λεόντειες ιμπεριαλιστικές συμφωνίες όπως το «νέο δόγμα» του ΝΑΤΟ, την πολιτική της ΕΕ, τον «προληπτικό πόλεμο», την εγκατάσταση αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων, τη δράση του ελληνικού στρατού εκτός των συνόρων. Χρειάζεται να αντιστέκεται και να απειθαρχεί στις ιμπεριαλιστικές συμφωνίες, να παλέψει για την κατάργησή τους, γιατί είναι διαμετρικά αντίθετες προς τα συμφέροντά του.

Ασφαλώς και χρειάζεται η μέγιστη ενότητα του ελληνικού λαού, αλλά χρειάζεται ενότητα και ενάντια σ' αυτόν τον πόλεμο και κατά της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων. Αυτό σημαίνει πρώτα απ' όλα να μη δείξει ο λαός μας καμιά ανοχή σε κείνους που συνέβαλαν στο κτίσιμο της «νέας τάξης πραγμάτων», ενώ έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε βάση δολοφονικής εξόρμησης κατά του ιρακινού λαού. Οπως έκαναν και στο παρελθόν κατά του γιουγκοσλαβικού και του αφγανικού λαού.

Ο ΣΥΝ δεν πήρε καθαρή θέση στο ζήτημα της μονομερούς εξόδου της Ελλάδας από την πόλεμο, ενώ στήριξε την προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να φιλοτεχνήσει φιλειρηνικό προφίλ, οργανώνοντας αντιπολεμικές διαδηλώσεις από κοινού με τα κυβερνητικά στελέχη στο συνδικαλιστικό κίνημα. Ζήτησε να συνταχθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τον γαλλογερμανικό άξονα, που έχει ενεργό ρόλο στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων διεκδικώντας τα δικά του συμφέροντα.

Μαζί δηλαδή με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, επέλεξαν να τεθούν κάτω από τη σημαία του ενός ιμπεριαλιστικού πόλου κατά του άλλου, κάνοντας διαχωρισμό ανάμεσα στους καλούς και κακούς ιμπεριαλιστές. Αποδέχθηκε, όπως και τα δύο αυτά κόμματα, την επιλογή να αποφασίζουν οι ηγετικές ιμπεριαλιστικές χώρες, που παράγουν και εμπορεύονται όπλα μαζικής καταστροφής, ποιος θα είναι ο εξοπλισμός των άλλων χωρών, ποια κυβέρνηση, ποιο καθεστώς θα κυριαρχεί σε κάθε χώρα, ανεξάρτητα από τη στάση, τη θέληση και την επιλογή του κάθε λαού.

Είναι επείγουσα ανάγκη οι λαοί της Γης, τα κινήματα, να οργανώσουν ισχυρό μέτωπο πάλης σε εθνικό και διεθνικό επίπεδο κατά της πολιτικής των ΗΠΑ, που εξαπολύουν τον προληπτικό πόλεμο και επιδιώκουν την παγκόσμια ηγεμονία. Ο αγώνας πρέπει να αναπτύσσεται ταυτόχρονα και ενάντια στην ιμπεριαλιστική πολιτική της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, των διεθνών ιμπεριαλιστικών ενώσεων και οργανισμών. Αγώνας αντιπολεμικός αλλά και για τα σύγχρονα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα. Η μήτρα του πολέμου είναι ο ιμπεριαλισμός.

Να αναπτυχθεί συστηματικός αγώνας για να κλείσουν οι βάσεις θανάτου στη χώρα μας, να μη βγαίνουν ελληνικά στρατιωτικά σώματα εκτός των συνόρων, εναντίον κάθε μορφής διευκόλυνσης στους πολεμοκάπηλους ιμπεριαλιστές. Να γυρίσουν πίσω οι στρατιώτες και αξιωματικοί που δρουν εκτός συνόρων. Κατά της συγκρότησης μισθοφορικών σωμάτων που θα σταλούν να πάρουν μέρος στον πόλεμο κατά αδελφών λαών. Να καταδικαστεί η αποστολή σώματος Ελλήνων «εθελοντών» στρατιωτών στο Ιράκ, όπως έχει ζητηθεί από τις ΗΠΑ. Η ανθρωπιστική βοήθεια που πρέπει να δοθεί δεν μπορεί να συνδεθεί ούτε με στρατιωτικά σώματα, ούτε βεβαίως και με το στρατό κατοχής.

Αμεσα να διεκδικηθεί ο τερματισμός της αμερικανοβρετανικής κατοχής στο Ιράκ, να αποχωρήσουν τα στρατεύματα και να δώσει λύση ο ιρακινός λαός στη χώρα του στη νέα κατάσταση που δημιουργήθηκε.

Ο αγώνας για την ειρήνη και τα κοινωνικά δικαιώματα είναι αναπόσπαστα δεμένος με την πάλη για την ανατροπή του σημερινού συσχετισμού δύναμης στη χώρα μας. Είναι αγώνας κατά των κυβερνήσεων και των πολιτικών δυνάμεων που στηρίζουν και συμμετέχουν στην ιμπεριαλιστική πολιτική, που την ανέχονται στο όνομα του ρεαλισμού. Αγώνας που θέτει ως προοπτική τη λαϊκή εξουσία, τη λαϊκή οικονομία.

Πρέπει να τιμωρηθούν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ πολιτικά και εκλογικά γιατί, εκτός των άλλων, έχουν βάλει τη χώρα σε τεράστιους κινδύνους με την εμπλοκή της στους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς των ιμπεριαλιστών. Εκθέτουν σε άμεσο κίνδυνο την ειρήνη και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.

Η πολιτική συμμόρφωσης και ενεργητικής συμμετοχής στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων οδήγησε και στο δυνάμωμα των αξιώσεων της Τουρκίας, στη ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου, στην προώθηση της νομιμοποίησης της εισβολής και κατοχής στην Κύπρο.

Στις σημερινές συνθήκες η αναγκαιότητα οικοδόμησης του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου πάλης γίνεται πιο επιτακτική. Θα αποτελέσει την αρχή για να αναπτυχθεί η αποτελεσματική λαϊκή αντεπίθεση, για να υπάρξει πρόληψη και προοπτική.

Η δράση για τη συσπείρωση των αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών δυνάμεων εξαρτάται σημαντικά από την ισχυροποίηση του ΚΚΕ, το δυνάμωμα και ατσάλωμα των γραμμών του, την πάλη ενάντια στην ιδεολογία του ιμπεριαλισμού, κατά των αντιλήψεων και δογμάτων που καλλιεργούν τη μοιρολατρία, το συμβιβασμό, τη συναίνεση.

Ο λαός με τις μεγάλες του κινητοποιήσεις κατά του πολέμου, κατά των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, πρέπει να δώσει απάντηση στις ύπουλες και επικίνδυνες θεωρίες ότι «ζούμε σε μια μικρή χώρα», άρα δεν μπορεί να υπάρξει άλλη λύση από τη συμμόρφωση, την ενσωμάτωση και την υποταγή. Να αντιπαλέψει τα ιδεολογήματα του ραγιαδισμού. Και σήμερα έχει τα δικά του όπλα για να αντιμετωπίσει το νέο ραγιαδισμό.

Η υπεράσπιση του σοσιαλισμού από την ιμπεριαλιστική συκοφαντική επίθεση και τον σκόπιμο μηδενισμό είναι αγώνας που συμβάλλει και στην πάλη για την ειρήνη, αφού αφαιρεί από τους ιμπεριαλιστές τα προσχήματα πολέμου. Δημιουργεί προϋποθέσεις για την κατάκτηση της κοινωνικής λαϊκής ευημερίας. Είναι αγώνας που αναδεικνύει αξίες και ιδανικά, τις αρετές της αφοσίωσης στο λαϊκό συμφέρον. Καλλιεργεί την αισιοδοξία και τη μαχητικότητα, που αποτελούν σημαντικούς ιδεολογικούς, πολιτικούς και πολιτιστικούς παράγοντες μεγάλης ώθησης της λαϊκής πάλης

Η ΚΕ του ΚΚΕ

Παρασκευή 11 του Απρίλη 2003