«Φούσκα» αποδεικνύεται και το περιβόητο «αίτημα» να ανοίξουν νωρίτερα τα εκκοκκιστήρια, ενώ γίνεται φανερό ότι δεν πρόκειται να παραληφθούν ως επιλέξιμες όλες οι ποσότητες βαμβακιού που βρίσκονται, με ευθύνη της κυβέρνησης, στις αποθήκες των παραγωγών.

Οσον αφορά στο πρώτο θέμα, αποκαλύπτεται ότι στην επικείμενη συνεδρίαση της αρμόδιας διαχειριστικής επιτροπής της ΕΕ στις 18 του Μάρτη δεν υπάρχει θέμα στην ατζέντα για επίσπευση ανοίγματος των εκκοκκιστηρίων, έστω και ...κατά μερικές μέρες. Το ερώτημα που προκύπτει εδώ είναι, αν τελικά τέθηκε τέτοιο αίτημα -παρά τις σχετικές ανακοινώσεις της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Γεωργίας - για επίσπευση της συνεδρίασης της διαχειριστικής επιτροπής πριν τις 18/3 και τι ακριβώς ζητήθηκε για το άνοιγμα των εκκοκκιστηρίων; Ομως, όπως όλα δείχνουν, τα εκκοκκιστήρια θα ανοίξουν στις 24 του Μάρτη και θα παραλάβουν βαμβάκι μέχρι τις 29 του Μάρτη. Δηλαδή, όπως είχε προαποφασίσει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας...

Οσον αφορά στο δεύτερο θέμα, φαίνεται ότι στις αποθήκες των βαμβακοπαραγωγών βρίσκονται τουλάχιστον 150.000 τόνοι απαράδοτου βαμβακιού. Από αυτές τις ποσότητες είναι ζήτημα αν θα παραληφθούν ως επιλέξιμες το πολύ 50.000 τόνοι. Εκτιμάται ότι θα είναι γύρω στους 40.000 τόνους. Πάντως, σύμφωνα με τα στοιχεία που συλλέχτηκαν από τις όποιες καταμετρήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ, προκύπτει ότι οι 150.000 τόνοι απαράδοτου βαμβακιού κατανέμονται ανά βαμβακοπαραγωγικό νομό ως εξής: Λάρισας 60.000 τόνοι, Καρδίτσας 13.000, Τρικάλων 9.000, Μαγνησίας 5.000, Φθιώτιδας 12.000, Βοιωτίας 11.000, Σερρών 5.800, Κιλκίς 1.920, Θεσσαλονίκης 9.115, Πέλλας 10.665, Ημαθίας 8.370, Πιερίας 2.510, Δράμας 1.500 και Χαλκιδικής 120.

Το ζήτημα βέβαια είναι ότι για άλλη μια χρονιά οι βαμβακοπαραγωγοί θα πληρώσουν τα σπασμένα του καταστροφικού κανονισμού για το βαμβάκι. Ανεξάρτητα από την εικονική τιμή και την επιδότηση που θα εμφανίσει η κυβέρνηση, το σίγουρο είναι πως ο περιορισμός της καλλιέργειας και οι μη επιλέξιμες ποσότητες επιφέρουν μοιραία τη μείωση στο εισόδημά τους. Κι όσον αφορά στις απαράδοτες ποσότητες, οι βαμβακοπαραγωγοί θα τρέχουν κακήν κακώς να προλάβουν να τις παραδώσουν στα εκκοκκιστήρια μέσα σε έξι εργάσιμες μέρες και θα ξαναγίνουν έρμαια των κερδοσκοπικών διαθέσεων των εκκοκκιστών. Δεν αποκλείεται, οι εκκοκκιστές να προσφέρουν ακόμα πιο εξευτελιστικές εμπορικές τιμές, επικαλούμενοι ποιοτική υποβάθμιση του προϊόντος, λόγω του μεγάλου χρόνου αποθήκευσης...

Εκτός αυτών αξίζει να αναφερθεί ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας αποφάσισε ότι η δικαιούμενη έκταση με βαμβάκι το 2003 θα είναι 3.557.959 στρέμματα. Το τι τελικά θα γίνει και πόσα ακριβώς «νόμιμα» καλλιεργούμενα στρέμματα θα εμφανίσει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας, θα το πληροφορηθούν οι βαμβακοπαραγωγοί κατά τον ερχόμενο Σεπτέμβρη μέσω του ΟΣΔΕ. Αυτό που γίνεται σαφές είναι ότι η κυβέρνηση ακολουθεί σταθερά πολιτική συρρίκνωσης της βαμβακοκαλλιέργειας και σε αυτή την κατεύθυνση προέκυψε και το νούμερο των 3.557.959 στρεμμάτων ως δικαίωμα καλλιέργειας για το 2003. Να σημειωθεί ότι πέρσι και πρόπερσι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας εμφάνιζε ως δικαίωμα καλλιέργειας τα 3.937.000 στρέμματα, αλλά στο ΟΣΔΕ παρουσίασε 3.805.000 στρέμματα το 2001 και 3.605.000 το 2002. Φέτος, με βάση το νούμερο των 3.557.959 στρεμμάτων, που αντικατέστησε στη φετινή Κοινή Υπουργική Απόφαση το νούμερο δικαιώματος των 3.937.000 στρεμμάτων, τι θα προκύψει τον ερχόμενο Σεπτέμβρη, ως αριθμός δηλωμένων στρεμμάτων στο ΟΣΔΕ;...