«Ξύπνησε ο εφιάλτης της αποσταθεροποίησης», «φόβοι για νέο γύρο βίας και αναταραχής», «ανησυχίες για την ασταθή Βαλκανική»... Η δολοφονία του Ζ. Τζίντζιτς έστρεψε προς στιγμήν τα φώτα της δημοσιότητας στην «πυριτιδαποθήκη» της Ευρώπης, επιτρέποντας να έρθουν σε πρώτο πλάνο τα «ξεχασμένα» Βαλκάνια, πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στο Ιράκ. Η «αναδόμηση», που επέβαλε με δεκαετή πόλεμο η «νέα τάξη», έχει γεμίσει την περιοχή με προτεκτοράτα και εκτρωματικά κρατικά μορφώματα, έχει διαλύσει τις υποδομές και καταστρέψει την οικονομία της πάλαι ποτέ κραταιάς Γιουγκοσλαβίας, έχει γυρίσει τους λαούς πενήντα χρόνια πίσω, με τη φτώχεια και την πείνα να θερίζουν.

Οι μεγαλόστομες υποσχέσεις των αφεντικών της «νέας τάξης» για «ανοικοδόμηση», «μετάβαση στη δημοκρατία» και «ευτυχισμένο μέλλον», ακούγονται πλέον ως κακόγουστο αστείο σε εκείνους που τις πίστεψαν. Οι λαοί της περιοχής έχουν παραδοθεί στο μαφιόζικο καπιταλισμό, η δημόσια περιουσία λεηλατείται (ιδιωτικοποιήσεις), οι εθνικισμοί υποθάλπονται, τα σύνορα αλλάζουν διαρκώς και τα τεχνητά κράτη - δορυφόροι στηρίζονται με τη βία των όπλων του ΝΑΤΟ και του Ευρωστρατού. Ακριβώς επειδή έχει επιδεινωθεί δραματικά η κατάσταση, η δολοφονία του Τζίντζιτς, γνωστής μαριονέτας των ΗΠΑ, ήρθε να αναζωπυρώσει τους φόβους, μήπως η «κατάσταση ξεφύγει από τον έλεγχο»...

Η συγκυρία είναι «ύποπτη» και επικίνδυνη. Οι ΗΠΑ τώρα «έχουν μάτια» μόνο για τα πετρέλαια του Ιράκ και την κυριαρχία στη Μέση Ανατολή. Μετά τη διαίρεση της Ευρώπης σε «παλιά» και «νέα» και μετατόπιση του «ενδιαφέροντος» στην Κεντρική Ευρώπη, δεν είναι σαφές αν οι Αμερικανοί θέλουν να «απαγκιστρωθούν» από τα Βαλκάνια. Η ΕΕ δε φαίνεται να είναι σε θέση να «δέσει» την περιοχή, μέσω και του Ευρωστρατού, στη «ζώνη επιρροής» της. «Κενό εξουσίας» μπορεί να υπάρξει, αλλά δεν είναι αυτό που αφήνει ο Τζίντζιτς...