Επιβεβαιώνεται ακόμη μια φορά, η πάγια πολιτική της κυβέρνησης που καταδικάζει εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους σε συντάξεις πείνας και τους παίρνει μάλιστα κι «από πάνω». Υστερα από την απόφαση 3275/2002 του Διοικητικού Πρωτοδικείου της Αθήνας που δικαιώνει συνταξιούχο του Ιδρύματος να πάρει από το ΙΚΑ 6.600 ευρώ για προσαυξήσεις επιδόματος γάμου και τέκνων, κατά την τελευταία πενταετία (2.250.600 δρχ) και ανοίγει δρόμο να πάρουν το οικογενειακό επίδομα οι συνταξιούχοι, η κυβέρνηση αποφασίζει να την ανατρέψει. Αντί να δώσει από τα τρισεκατομμύρια, πάνω από 25, που έχει πάρει, («δώστε πίσω τα κλεμμένα», είναι πάγιο σύνθημα των συνταξιούχων - διαδηλωτών) με τις εκάστοτε ρυθμίσεις, «βάζει» το διοικητή του ΙΚΑ, να προσφύγει όπως δήλωσε, με όλα τα ένδικα μέσα ν' ακυρώσει την απόφαση.

Μετά τη συγκεκριμένη απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου, ανατρέπεται η ρύθμιση του Ν.1846/51 που χορηγεί το επίδομα μόνο στον ένα συνταξιούχο (σύζυγο), στην περίπτωση που ο άλλος δε συνταξιοδοτείται ή δεν εργάζεται. Πρόκειται για επίδομα 1,5 ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη, σύμφωνα με την Εθνική Συλλογική Σύμβαση. Το ίδιο προβλέπεται, και όταν υπάρχουν προστατευόμενα μέλη μέχρι 18 χρονών. Το Δικαστήριο, με βάση και την πρόσφατη απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου (για την καταβολή του οικογενειακού επιδόματος και στους δύο εργαζόμενους συζύγους δημόσιους υπαλλήλους), θεωρεί αντισυνταγματικές τις διατάξεις του νόμου 1846/51 και 825/78 (μιλούσαν μόνο για τον ένα σύζυγο).

Παρά τα παραπάνω, όμως, οι συνταξιούχοι δεν πρέπει να περιοριστούν στη δικαίωση των δικαστηρίων, αλλά να το αντιμετωπίσουν αγωνιστικά, διεκδικώντας το, σαν ένα από τα αιτήματα του πλαισίου αιτημάτων τους. Γιατί όπως οι ίδιοι λένε, από την εμπειρία τους, η κυβέρνηση σε πολλές περιπτώσεις ανατρέπει, με νόμους όσα νόμιμα δικαιούνται.