Ως σημαντική προσπάθησε να περάσει την περασμένη Δευτέρα το υπουργείο Εργασίας τη μείωση των θανατηφόρων εργατικών «ατυχημάτων», που σημειώθηκαν κατά το έτος 2002, μέσω της ποσοστικοποίησής τους. Συγκεκριμένα το υπουργείο Εργασίας ανακοίνωσε ότι «αναγγέλθηκαν» 153 θανατηφόρα το έτος 2002 έναντι 188 του έτους 2001, δηλαδή, «ποσοστό μείωσης 19%».

Κανείς, όμως, δεν μπορεί να «πανηγυρίζει» όταν έστω και ένας εργάτης το χρόνο δεν επιστρέψει από τη δουλιά στο σπίτι του. Επιπλέον, τα στοιχεία αυτά ελέγχονται για την εγκυρότητά τους λόγω των τεράστιων ελλείψεων που παρουσιάζουν οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες σε προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή. Και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» είτε καθυστερούν υπερβολικά να τα αναγγείλουν οι εργοδότες είτε δεν τα αναγγέλλουν καθόλου καθώς δε θεωρούνται εργατικά αλλά απλώς ατυχήματα. Αλλωστε, κατά κάποιο τρόπο, και το υπουργείο Εργασίας παραδέχεται ότι τα στοιχεία υπολείπονται της πραγματικότητας όταν σημειώνει ότι προκύπτουν από τα θανατηφόρα που «αναγγέλθηκαν» και όχι από έρευνα του ίδιου του υπουργείου.

Ενώ προχωρώντας ακόμα παραπέρα το υπουργείο Εργασίας επιχειρεί να ουδετεροποιήσει τις αιτίες των θανατηφόρων σημειώνοντας: «οι πτώσεις, οι ηλεκτροπληξίες και η κακή χρήση μηχανημάτων, εξακολουθούν να αποτελούν τις βασικές αιτίες ατυχημάτων, σε συνάρτηση πάντα με τη γενική έλλειψη προληπτικών μέτρων προστασίας». Με άλλα λόγια κύρια αιτία είναι η πτώση ή η ηλεκτροπληξία. Ετσι, περνά σε δεύτερη μοίρα η ασυδοσία της εργοδοσίας που, προκειμένου να αυξήσει τα κέρδη της, δεν τηρεί ούτε τα στοιχειώδη μέτρα για την προστασία της ζωής των εργαζομένων από τον επαγγελματικό κίνδυνο. Και αυτό φυσικά δεν είναι τυχαίο. Αλλά είναι συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης ώστε να συγκαλύψει τις ευθύνες της εργοδοσίας αλλά και τις δικές της, αφού αυτή είναι που με την πολιτική της ενισχύει και στηρίζει την εργοδοτική ασυδοσία. Αν πραγματικά ήθελε η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τον επαγγελματικό κίνδυνο, θα προχωρούσε στη θεσμοθέτηση της ασφάλισης του επαγγελματικού κινδύνου και θα φρόντιζε οι αρμόδιες υπηρεσίες - αντίθετα από ό,τι συμβαίνει τώρα - να έχουν επαρκές προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή.