Στις 15 του Γενάρη 1919 η γερμανική αντίδραση δολοφόνησε τους συνιδρυτές του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας Ρόζα Λούξεμπουργκ και Καρλ Λίμπκνεχτ. Και όπως από πολλά χρόνια αυτή την αποφράδα μέρα (η κάθε Κυριακή πριν ή μετά τις 15) χιλιάδες αγωνιστές της ειρήνης και του σοσιαλισμού καταθέτουν γαρίφαλα μπουκέτα και στεφάνια στους τάφους των δυο ηγετών μαρτύρων της γερμανικής επανάστασης του 1918, στο Μνημείο των Σοσιαλιστών, στο Φριντριχσφέλντε του Βερολίνου. Με βροχή ή με χιόνι και παγωνιά, χιλιάδες Βερολινέζοι και αντιπροσωπείες από άλλες πόλεις της Γερμανίας τιμάνε τους αγώνες και τη θυσία τους για την επικράτηση του σοσιαλισμού στη Γερμανία. Ο αριθμός των συμμετεχόντων στην εκδήλωση πλησίασε και φέτος τις 100.000, με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό ότι αυτή την Κυριακή - 12 Γενάρη - απέτισαν τιμή στους δολοφονημένους κομμουνιστές ηγέτες αριστεροί απ' όλη τη Γερμανία και άλλες χώρες της Ευρώπης. Μέσα σ' αυτούς και Ελληνες κομμουνιστές - και μέλη της ΚΝΕ - όπως και Ελληνες εργαζόμενοι από το Βερολίνο και άλλες γερμανικές πόλεις.

Το γερμανικό ΚΚ, άλλοι κομμουνιστές και οι αντιφασιστικές οργανώσεις διαδήλωσαν αυτή τη χρονιά εντονότερα στο πνεύμα του αγώνα της Ρόζας και του Καρλ κατά του πολέμου. Γι' αυτό και προτίμησαν με τους οπαδούς και φίλους τους μια αγωνιστική διαδήλωση πολλών χιλιομέτρων έως τους τάφους, στην οποία επικράτησαν τα συνθήματα κατά του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ και της Αγγλίας και συμπάθειας και αλληλεγγύης στο λαό του Ιράκ - επικείμενο θύμα του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Η κεντρική διεύθυνση του Κόμματος Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (ΚΟΔΗΣΟ) προτίμησε να οργανώσει ξεχωριστή εκδήλωση, και η ίδια και τα μέλη του ΚΟΔΗΣΟ πήγαν κατ' ευθείαν στους δύο τάφους.

Υπάρχει σχετικά μια άλλη λεπτομέρεια, που αξίζει να σημειωθεί, επειδή δείχνει το «πνεύμα της εποχής» των πολέμιων του σοσιαλισμού. Από το 1986 αγωνίζεται μια δημοκρατική ομάδα ιστορικών να μετονομαστεί η Γέφυρα Λιχτενστάιν σε Γέφυρα Ρόζας Λούξεμπουργκ, γιατί απ' αυτή ρίχτηκε από την ομάδα των δολοφόνων στις 15 Γενάρη 1919 το πτώμα της δολοφονημένης αγωνίστριας στο Κανάλι Λάντβερ, που περνάει από κάτω. Δεκαέξι χρόνια τώρα γίνονται προτάσεις και αντιπροτάσεις, γραφειοκρατικές συζητήσεις, χωρίς απόφαση. Το μεγάλο επιχείρημα των (δυτικών) αντιφρονούντων είναι ότι ο Λιχτενστάιν ήταν μεγάλη προσωπικότητα, γιατί υπήρξε ιδρυτής του ζωολογικού κήπου του (Δυτικού) Βερολίνου!!!