Στα ολυμπιακά έργα, στα γιαπιά και τα εργοστάσια οι εργάτες πληρώνουν βαρύ φόρο αίματος |
Σύμφωνα με όσες πληροφορίες κατορθώσαμε να έχουμε, ο εργαζόμενος πάτησε πάνω σε μια ψευδοροφή η οποία υποχώρησε, με αποτέλεσμα να πέσει από ύψος περίπου τεσσάρων μέτρων.
Ενα ακόμα σημαντικό στοιχείο έρχεται να προστεθεί σε ό,τι αφορά το θανατηφόρο εργατικό «ατύχημα» που έγινε στις 31 Δεκεμβρίου 2002 και το οποίο δημοσίευσε χτες ο «Ρ». Συγκεκριμένα, ο 23χρονος Μαχμούτ Ρασάντ ενώ δούλευε σε κτίριο στους Αγ. Αναργύρους καταπλακώθηκε από πλάκα οροφής WC συμπαγούς μπετόν, με αποτέλεσμα το θάνατό του. Σύμφωνα με πληροφορίες, το νέο στοιχείο που προστίθεται είναι ότι το συγκεκριμένο κτίριο που βρίσκεται στην οδό Σύρου 64 είναι μισθωμένο από την εταιρία «Master Media System AE & Domus» - διαφημιστική εταιρία που ανήκει στον Γ. Λιάπη.
Είναι η ίδια εταιρία στην οποία δούλευε ο 20χρονος Αλβανός Ντούσι Παζόλι και την Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2002 έχασε τη ζωή του πέφτοντας από μεγάλο ύψος, ενώ τοποθετούσε μια διαφήμιση στα ειδικά πλαίσια που υπάρχουν γι' αυτό το σκοπό, διαστάσεων 8 επί 5 μέτρων, στην ταράτσα του παλιού εργοστασίου του Λαναρά στη Λ. Κηφισού 54, στην Αθήνα. Το δάπεδο εργασίας πάνω στο οποίο πατούσε ο εργαζόμενος για να εκτελέσει τη δουλιά του δεν είχε πλαϊνά προστατευτικά (κουπαστές).
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά. Ποιος είναι υπεύθυνος για τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στο κτίριο που σημειώθηκε το δεύτερο θανατηφόρο; Τι μέτρα είχαν ληφθεί; Αν εξακριβωθεί ότι την ευθύνη και στις δύο περιπτώσεις φέρει η εν λόγω εταιρία, τι μέτρα θα πάρει το υπουργείο Εργασίας γι' αυτό;