«Αδικη» χαρακτηρίζει την κατάργηση της επιστροφής του 10% του φόρου στους ιδιοκτήτες κινηματογράφων που δεν προβάλλουν ελληνικές ταινίες η Πανελλήνια Ενωση Επαγγελματιών Θερινών Κινηματογράφων (ΠΕΕΘΚ).

Η τροποποίηση αυτή προβλέπεται από το άρθρο 80, παράγραφος 15 του Ν.3057, που ψηφίστηκε τον περασμένο Οκτώβρη. Το ΥΠΠΟ θεωρεί αυτή την τροποποίηση σαν οικονομικό κίνητρο στους αιθουσάρχες για να προβάλλουν ελληνικές ταινίες, βοηθώντας έτσι την εγχώρια κινηματογραφία να βρίσκει θέση στη διανομή. Διανομή, η οποία κυριαρχείται από τη χολιγουντιανή βιομηχανία.

Ωστόσο, η ΠΕΕΘΚ θεωρεί την τροποποίηση ως «νέο χτύπημα για τα θερινά σινεμά», καθώς η κατάργηση της επιστροφής του 10% «γίνεται κατ' εξαίρεση και για συγκυριακούς λόγους, αφού κατά κανόνα όλοι οι κινηματογράφοι προβάλλουν ελληνικές ταινίες». Επιπλέον, δηλώνει «εξοργισμένη», γιατί η τροποποίηση ισχύει αναδρομικά, γεγονός που η ένωση χαρακτηρίζει ως «παράνομο (αντισυνταγματικό)» και «αντίθετο με την ηθική».

Η Ενωση σημειώνει επίσης ότι η επιστροφή αυτού του ποσοστού του φόρου ανακουφίζει τον κλάδο, «ο οποίος συνεχώς συρρικνώνεται και οι αίθουσες μετατρέπονται σε σούπερ - μάρκετ, πιτσαρίες και τυχερά παιχνίδια». Γι' αυτό ζητούν να επιστραφεί το μέρος του φόρου που προβλεπόταν από τον προηγούμενο νόμο, μέχρι την ισχύ του νέου και την επιστροφή εξ ολοκλήρου ή την κατάργηση του ειδικού φόρου για τα θερινά σινεμά.

Να σημειώσουμε ότι η αναδρομικότητα είναι «προσφιλής» τακτική της κυβέρνησης, όπως απέδειξε και η χρήση της στην κατάργηση του 2% για τα πνευματικά δικαιώματα, με αποτέλεσμα οι δημιουργοί να αναγκάζονται να επιστρέψουν στις εταιρίες ηλεκτρονικών υπολογιστών όσα δικαίως εισέπραξαν! Αυτό ουσιαστικά θα πάθουν με την «αναδρομικότητα» και τα θερινά σινεμά!

Πρόκειται, λοιπόν, για ένα κατασταλτικό - εισπρακτικό μέτρο, αφού η επιστροφή του 10% του φόρου είχε εφαρμοστεί για να στηρίξει τις αίθουσες - ιδιαίτερα τις παραδοσιακές - οι οποίες έκλειναν και εξακολουθούν να κλείνουν προς όφελος των μεγαθηρίων «μούλτιπλεξ» κινηματογράφων. Ετσι, η κυβέρνηση φέρνει σε αντιπαράθεση αίθουσες και κινηματογραφιστές, ενώ είναι γνωστό και στις δύο πλευρές ότι η ευθύνη για την υποβάθμιση του ελληνικού κινηματογράφου είναι δική της.

Οι αίθουσες οφείλουν να βοηθήσουν την ελληνική ταινία. Αν για να γίνει αυτό χρειαστούν και οικονομικά κίνητρα, ας δοθούν. Αυτό όμως δεν επιτυγχάνεται με την κατάργηση μιας θετικής ρύθμισης υπέρ ενός κλάδου σε βάρους του άλλου, αλλά με την ουσιαστική στήριξη και των δύο.