Η Εθνική Διεύθυνση του ΚΟΔΗΣΟ αποφάσισε να πραγματοποιήσει το προσεχές κομματικό συνέδριο τον Απρίλη στη (δυτικογερμανική) πόλη Μίνστερ. Στο στάδιο της προετοιμασίας του έχουν εμφανιστεί ζητήματα στα οποία τόσο στη βάση όσο και στην κορυφή διαπιστώνεται ομοφωνία, ενώ σε άλλα και στα δύο επίπεδα (κορυφή και βάση) οι γνώμες είναι αντιτιθέμενες. Τη Δευτέρα (14/2) η διεύθυνση συζητούσε στο Βερολίνο ένα κείμενο θέσεων με τον τίτλο «Για την υπέρβαση κρίσεων και συγκρούσεων», που θα υποβληθεί στο συνέδριο σαν πρόταση της ηγεσίας για έγκριση.
Ενα από τα σημεία του είναι, ας το χαρακτηρίσουμε έτσι, η «πέτρα του σκανδάλου», που από μήνες συζητιέται ανοιχτά στο κόμμα με υπέρ και κατά και ασφαλώς θα αφήσει το θερμόμετρο των συζητήσεων στο Μίνστερ να ανεβεί κατά ορισμένους βαθμούς. Αυτό το σημείο ορίζει τη θέση του ΚΟΔΗΣΟ στο θέμα των διεθνών περιπλοκών και της αποστολής στρατιωτικών δυνάμεων σε άλλες χώρες ως εξής: Το ΚΟΔΗΣΟ, αν προηγούμενα έχουν εξαντληθεί όλα τα πολιτικά μέσα για τη λύση της σύγκρουσης, σε αναγκαία περίπτωση θα εξετάσει αν «ο αναγκαίος τερματισμός μιας γενοκτονίας ή μια επίθεση από τον ΟΗΕ με στρατιωτικά μέσα μπορεί να γίνει (σ.σ. από το ΚΟΔΗΣΟ) αποδεκτός/-ή». Με άλλα λόγια σε εξαιρέσεις, σε μεμονωμένες περιπτώσεις, και όχι κατά κανόνα, το ΚΟΔΗΣΟ θα εξετάσει αν θα εγκρίνει ή όχι μιαν αποστολή ξένου στρατού σε άλλη χώρα που θα γίνεται με εντολή του ΟΗΕ.
Στο σημείο αυτό υπάρχει διαφωνία. Από καιρό τώρα κόμματα και μέλη, αλλά και άλλοι φιλειρηνικοί πολίτες είναι χωρίς εξαίρεση κατά της αποστολής. Πρόκειται για την αντιπρόεδρο και βουλευτίνα στο Ευρωκοινοβούλιο Σύλβια - Υβόνη Κάουφμαν, τον καθηγητή Μιχαήλ Βενταμίν (από την ηγεσία της Κομμουνιστικής Πλατφόρμας) και τη Δωροθέα Μέντσερ από την Κάτω Σαξωνία.
Η Κάουφμαν δήλωσε ότι με τη νέα αυτή θέση εγκαταλείπονται βαθμιαία παλιότερες θέσεις του ΚΟΔΗΣΟ οι οποίες στηρίζονται «στη ρήξη με τη σκέψη σε στρατιωτικές κατηγορίες». Εκτός απ' αυτό, είπε, όποιος σκέπτεται για στρατιωτικές αποστολές, έστω και σε εξαιρετική περίπτωση, αυτός δεν μπορεί να τάσσεται υπέρ της κατάργησης όλων των οπλικών συστημάτων. Στο συνέδριο πρόκειται να υποβάλει δική της πρόταση για ψήφιση.
Στο προαναφερόμενο κείμενο θέσεων αναφέρεται ότι το ΚΟΔΗΣΟ αποκρούει τις αυτοεξουσιοδοτήσεις του ΝΑΤΟ για επεμβάσεις, όπως επίσης κάθε εξαγωγή πολεμικού υλικού, τάσσεται υπέρ της απαγόρευσης των όπλων μαζικής καταστροφής, κατά της προσπάθειας των ΗΠΑ να παραμερίσουν τον ΟΗΕ και κατά της αποστολής Γερμανών στρατιωτών στο εξωτερικό.
Παλιότερα γινόταν λόγος για αλλαγή ορισμένων άρθρων του καταστατικού, ώστε να φαίνεται σαφέστερα ο διαχωρισμός του ΚΟΔΗΣΟ από τον «δογματισμό», δηλαδή τον μαρξισμό - λενινισμό.
Το καταστατικό, που ισχύει, ορίζει ότι τα ηγετικά κομματικά στελέχη εκλέγονται για οκτώ χρόνια. Αυτό για τον πρόεδρο του κόμματος Λόταρ Μπίσκι, σημαίνει να παραιτηθεί στο τέλος του 2000. Τώρα γίνεται λόγος για τροποποίηση του καταστατικού στο Μίνστερ ώστε η θητεία τους να είναι δεκάχρονη, υπό τον όρο ότι αν επανεκθέσουν υποψηφιότητα, θα πάρουν τα δύο τρίτα των ψήφων των συνέδρων.
Το συνέδριο όμως θα έχει και από άλλη άποψη ενδιαφέρον. Αυτό άφησε να εννοηθεί ο κοινοβουλευτικός ηγέτης του ΚΟΔΗΣΟ, Γκρέγκορ Γκίζι, σε συνέντευξή του στην «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» (8 Φλεβάρη), τονίζοντας την ανάγκη κατάρτισης ενός «νέου προγράμματος αρχών». Δήλωσε ότι το κόμμα είναι τώρα ήδη ικανό για (κυβερνητικό) συνασπισμό. Αλλά δεν πρόκειται γι' αυτό. «Πρόκειται για μια πίεση για μεταρρυθμίσεις, για μια κεντροαριστερή επιλογή. Για τη δημιουργία της, το ΚΟΔΗΣΟ πρέπει να δώσει τη συμβολή του. Αυτό είναι το κεντρικό ζήτημα για το 2002» (οπότε θα γίνουν γενικές εκλογές). «Για το μέλλον του ΚΟΔΗΣΟ», συνέχισε ο Γκίζι, «είναι ιδιαίτερα σημαντικό να δώσει τώρα δημοκρατικο-σοσιαλιστικές απαντήσεις για ζητήματα του μέλλοντος και στο σημείο αυτό να τραβήξει μια σαφή διαχωριστική γραμμή από τη δογματική Αριστερά. Αυτό το αρχίσαμε τον Δεκέμβρη του 1989 και εδώ δεν επιτρέπεται στο μέλλον να υπάρξει πλέον καμιά ταλάντευση».
Στην ερώτηση, ποια η ποιοτική διαφορά μεταξύ του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της «κοινωνικής οικονομίας της αγοράς», ο Γκίζι απάντησε: «Θέλουμε να μην κυριαρχούν πια στην κοινωνία τα συμφέροντα της αξιοποίησης του κεφαλαίου, αλλά τα κοινωνικά, πολιτιστικά και οικονομικά συμφέροντα των ανθρώπων». Και συνέχισε, απαντώντας σε άλλη ερώτηση: «Το SPD θέλει έναν κατά το δυνατό και δημοκρατικό καπιταλισμό... Εμείς θέλουμε έναν δημοκρατικό σοσιαλισμό. Η κυριαρχία βρίσκεται ακριβώς στο ζήτημα στο ποια κυριαρχία συμφερόντων θα γίνει αποδεκτή».
Δέκα μέρες αργότερα η «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» σχολιάζει: «οι συζητήσεις έχουν γίνει οξύτερες. Δεν είναι πια μόνο οι ορθόδοξες δυνάμεις που κάνουν μέτωπο κατά της κομματικής μεταρρύθμισης. Η αντιπρόεδρος του ΚΟΔΗΣΟ και ευρωβουλευτίνα Σύλβια - Υβόνη Κάουφμαν θεωρούνταν ως τώρα υποστηρίχτρια της ρεφορμιστικής πορείας. Τώρα θεωρεί ότι βρίσκεται σε εσφαλμένη πορεία...».
Στην Κάουφμαν απαντάει το μέλος της διεύθυνσης, Μιχαήλ Σούμαν, ότι δεν μπορεί να σκεφθεί ότι για το ΚΟΔΗΣΟ δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική επιλογή από τον «ριζοσπαστικό πασιφισμό».
Αντίθεση εκδηλώνεται και από την Κομμουνιστική Πλατφόρμα μέσα στο ΚΟΔΗΣΟ. Η Σάρα Βάγκενκχεχτ, από τα ηγετικά στελέχη της, προειδοποιεί τον Γκίζι να μην παίξει «κορόνα - γράμματα» τον αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα του ΚΟΔΗΣΟ και ότι είναι καλύτερα το κόμμα σε ομοσπονδιακό επίπεδο να μείνει στην αντιπολίτευση.
Τι θα συμβεί, διερωτάται η εφημερίδα, αν αυτοί «οι δογματικοί συνεργαστούν με τους πασιφιστές και τους Δυτικούς αριστερούς; Τότε θα μπορούσε η πλειοψηφία για τους μεταρρυθμιστές να μην αποβεί μονοσήμαντη».