Ορατά είναι, πλέον, τα τραγικά αποτελέσματα του καταστροφικού κανονισμού της ΕΕ για το βαμβάκι. Είναι χαρακτηριστικό ότι για την τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο στη Θεσσαλία, η βαμβακοκαλλιέργεια μειώθηκε κατά 7%, γεγονός που σημαίνει ότι πολλοί βαμβακοπαραγωγοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις καλλιέργειές τους και να ξεκληριστούν.

Οσον αφορά στις απώλειες του εισοδήματος των βαμβακοπαραγωγών της περιοχής, όπου παρήχθησαν περίπου 500.000 τόνοι, εκ των οποίων οι σχεδόν 50.000 μένουν εκτός επιδότησης, ως αποτέλεσμα της απόφασης της Κομισιόν αγγίζουν τα 35 δισεκατομμύρια δραχμές σε σχέση με πέρσι.

Επιπλέον, ακόμα και από την εμπορική τιμή των μη επιλέξιμων ποσοτήτων αξίζει να σημειωθεί ότι με ευθύνη της κυβέρνησης οι βαμβακοπαραγωγοί χάνουν περίπου 30 με 40 δραχμές το κιλό. Είναι χαρακτηριστικό ότι για το βαμβάκι που παραδόθηκε στα εκκοκκιστήρια το Γενάρη του 2002, οι μη επιλέξιμες ποσότητες δεν τιμολογήθηκαν, καθώς οι εκκοκκιστές, έχοντας εντολή της κυβέρνησηςκ είχαν τους βαμβακοπαραγωγούς στο «περίμενε» και τους κρατούσαν «ομήρους»κ παίζοντας με την αγωνία τους για το τι θα γίνει. Δηλαδή, αν είχαν τιμολογηθεί τότε οι μη επιλέξιμες ποσότητες θα πωλούνταν, με βάση και τις διεθνείς τιμές, περίπου με 100 και 110 δραχμές το κιλό, ενώ με την πτώση των τιμών, πωλούνται με 60 και 70 και, σε ελάχιστες περιπτώσεις, το πολύ με 80 δραχμές το κιλό.

Βεβαίως, οι συνέπειες της καταστροφικής απόφασης της Κομισιόν δε θα πλήξουν μόνο τους βαμβακοπαραγωγούς της Θεσσαλίας, αλλά και τ΄ άλλα λαϊκά στρώματα της περιοχής, που, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, υφίστανται με τον πιο τραγικό τρόπο τις συνέπειες της συρρίκνωσης του αγροτικού εισοδήματος στο νομό, της πολιτικής ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτικών νοικοκυριών.

Κατά συνέπεια, καθίσταται αναγκαία, όσο ποτέ άλλοτε, η συμπαράταξη των άλλων λαϊκών στρωμάτων στον αγώνα των βαμβακοπαραγωγών και του αγροτικού κόσμου συνολικότερα, ενάντια στη βαθιά αντιαγροτική - αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ.