ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ - ΤΖΑΚΑΡΤΑ.--

Για μία ακόμη φορά, «έλαμψε» το πρόσωπο του ωμού ιμπεριαλιστικού παρεμβατισμού του πολιτικο-οικονομικού κατεστημένου των ΗΠΑ. Αυτή τη φορά, η αφορμή ήταν η προσφυγή του «Διεθνούς Ταμείου Εργατικών Δικαιωμάτων» σε ομοσπονδιακό δικαστήριο της Ουάσιγκτον, που εκπροσωπώντας 11 Ινδονήσιους χωρικούς απ' την επαρχία Ατσέχ, κατέθεσε αγωγή κατά της πετρελαϊκής εταιρίας ΕΞΟΝ-ΜΟΜΠΙΛ για πληθώρα περιπτώσεων παραβίασης των δικαιωμάτων του ανθρώπου, όπως φόνοι, βασανιστήρια, απαγωγές και βιασμούς χιλιάδων εργαζομένων στην εταιρία και κατοίκων της περιοχής κατά τη δεκαετία του '90.

Πριν λίγες μέρες (29 Ιουλίου 2002), το Στέιτ Ντιπάρτμεντ παρενέβη, ζητώντας να ματαιωθεί η εκδίκαση της αγωγής κατά της εταιρίας, επειδή αυτό «θα διακύβευε τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ», «θα προκαλούσε σοβαρές επιπλοκές σε σημαντικά συμφέροντα, που σχετίζονται άμεσα, σ' αυτή την περίοδο, με το συνεχιζόμενο αγώνα κατά της διεθνούς τρομοκρατίας»! Χτες, το θέμα, επανέφεραν στη δημοσιότητα οι «Φαϊνάσιαλ Τάιμς», που σχολίασαν πως η παρέμβαση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ενδεχομένως να βάλει την υπόθεση στο αρχείο...

Οπως σχολιάζει μερίδα και του αμερικάνικου Τύπου, η επιστολή - παρέμβαση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του νομικού συμβούλου Γουίλιαμ Ταφτ, δεν αποκλείεται να προκαλέσει σοβαρές εμπλοκές-εάν δεν... καταρρακώσει- τις προσπάθειες της διεθνούς μη-κυβερνητικής οργάνωσης για τα δικαιώματα των εργαζομένων έναντι των εγκλημάτων της ΕΞΟΝ - ΜΟΜΠΙΛ στην Ινδονησία.

Ολα αυτά βέβαια, ενώ η ΕΞΟΝ - ΜΟΜΠΙΛ, (που είναι από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες της προεκλογικής εκστρατείας του Προέδρου Τζορτζ Ουόκερ Μπους το 2000), έχει μακρύ βεβαρημένο ιστορικό παραβίασης των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε αναπτυσσόμενες χώρες. Δεν είναι βέβαια ούτε η μόνη, ούτε η πρώτη. Πολλές άλλες πολυεθνικές, πετρελαϊκές και μη, σε στενή συνεργασία με τις δυνάμεις ασφαλείας και το στρατό ολιγαρχικών και απολυταρχικών καθεστώτων σε αναπτυσσόμενες χώρες (Νιγηρία, Βιρμανία, Κολομβία), έχουν προβεί σε ανάλογα βαριά εγκλήματα σε βάρος πολλών χιλιάδων εργαζομένων, σε βάρος των ντόπιων εθνικών συμφερόντων, σε βάρος του περιβάλλοντος....

Η επιστολή - παρέμβαση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ όσον αφορά στην αγωγή κατά της ΕΞΟΝ-ΜΟΜΠΙΛ δεν είναι απλώς ...σκανδαλώδης. Είναι ενδεικτική του τρόπου, με τον οποίο οι εκάστοτε κυβερνήσεις των ΗΠΑ ενεργούν, όχι βεβαίως υπέρ των συμφερόντων των Αμερικανών πολιτών, αλλά προασπίζοντας τα «συμφέροντα» τεράστιων πολυεθνικών εταιρικών συγκροτημάτων που απομυζούν το φυσικό πλούτο δεκάδων χωρών της υφηλίου. Ιδιαίτερα δε όταν αυτά τα «εθνικά» (ή μήπως εταιρικά;) «συμφέροντα» στηρίζονται με πολιτικές και πρακτικές βουτηγμένες στο αίμα αθώων εργαζομένων και ντόπιου πληθυσμού...

Μ' αυτή τη «λογική», ο νομικός σύμβουλος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ προτείνει «να κλείσει» ο φάκελος εγκλημάτων της ΕΞΟΝ-ΜΟΜΠΙΛ στην επαρχία Ατσέχ της Ινδονησίας και το όλο θέμα να «ξεχαστεί». Γιατί; Επειδή, όπως αναφέρεται επί λέξει, τέτοιες υποθέσεις μπορεί να αντιμετωπιστούν:

-Πρωτίστως με τη «βοήθεια» της Ουάσιγκτον «στις προσπάθειες της Ινδονησίας για δικαστικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις και τη βελτίωση της εκπαίδευσης των ινδονησιακών δυνάμεων ασφαλείας» (ας μην ξεχνάμε, εδώ, το «πακέτο» των 50 εκατομμυρίων δολαρίων που υποσχέθηκε την περασμένη Παρασκευή ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κόλιν Πάουελ στην κυβέρνηση της Προέδρου Μεγκαβάτι Σουκαρνοπούτρι για τον εκσυγχρονισμό των δυνάμεων ασφαλείας...).

-Δευτερευόντως, με «τη στενή συνεργασία αμερικανικών εταιριών, ινδονησιακές εταιρίες και υπηρεσίες θα μπορούσαν να δουν τα πλεονεκτήματα σύγχρονων διαφανών επιχειρηματικών πρακτικών για την αντιμετώπιση παραβίασης ανθρωπίνων και εργατικών δικαιωμάτων».

Κοντολογίς; Ο «εκσυγχρονισμός» και η από τις ΗΠΑ «μετεκπαίδευση» των ινδονησιακών δυνάμεων ασφαλείας (που έχουν, με την πολύχρονη στήριξη των ΗΠΑ, βαρύ παρελθόν σε εκτελέσεις, σφαγές και τρομοκράτηση πολιτών, ιδιαίτερα,-αλλά όχι μόνον...- επί εποχής του δικτάτορα Σουχάρτο) θα δώσει τη λύση σ' όλα: θα τερματίσει τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων του ανθρώπου, θα βοηθήσει την επανάκαμψη της δοκιμαζόμενης ινδονησιακής οικονομίας, θα καθαρίσει τα κυκλώματα διαφθοράς σε δικαστικό και πολιτικό επίπεδο!

Οσο για τα εγκλήματα της ΕΞΟΝ-ΜΟΜΠΙΛ στο Ατσέι, ούτε κουβέντα, καθώς αυτά ονομάζονται «λεγόμενες κατηγορίες για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για τις οποίες ευθύνονται οι ινδονησιακές δυνάμεις ασφαλείας»! Μολονότι, όπως έχει καταγγελθεί σε πλείστες περιπτώσεις από δημοσιεύματα του ξένου Τύπου, εκατοντάδες Ινδονήσιοι στρατιώτες στο Ατσέι πληρώνονταν για χρόνια απ' την ΕΞΟΝ-ΜΟΜΠΙΛ και δρούσαν για λογαριασμό της εταιρίας (σαν ο «στρατός της ΕΞΟΝ-ΜΟΜΠΙΛ»...) σφαγιάζοντας ανελέητα χιλιάδες αμάχους και βασανίζοντας εργαζόμενους... Και ας έχουν μόνον εφέτος χάσει τη ζωή τους πολλές εκατοντάδες και ας έχουν βασανιστεί (απ' το στρατό της ΕΞΟΝ-ΜΟΜΠΙΛ) πάνω από 1.600 άλλοι...

Στην επιστολή - παρέμβαση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναφέρεται, πως, κατά συνέπεια, οι αγωγές των Ινδονήσιων χωρικών κατά της ΕΞΟΝ-ΜΟΜΠΙΛ θα πρέπει, να «μπουν στο αρχείο», γιατί είναι άκαιρες και ιδιαίτερα «επιβλαβείς στην παρούσα περίοδο που γίνεται ο συνεχιζόμενος αγώνας κατά της διεθνούς τρομοκρατίας». Γιατί; Επειδή, για το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η ενδεχόμενη δικαίωση των Ινδονήσιων χωρικών στα αμερικάνικα δικαστήρια (σύμφωνα με τους νόμους των ΗΠΑ αλλοδαποί πολίτες μπορούν να προσφύγουν σε ομοσπονδιακό δικαστήριο για εγκλήματα και παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από αμερικανικές εταιρίες) θα μπορούσε να εκθέσει τις προσπάθειες (των ΗΠΑ) να δεθεί η (μουσουλμανική) Ινδονησία στο άρμα του «αντιτρομοκρατικού αγώνα», και επειδή μια ενδεχόμενη κατάσταση αστάθειας στην Τζακάρτα «θα προκαλούσε συνέπειες σε έναν αριθμό χωρών της περιοχής που είναι σύμμαχοι-κλειδί των ΗΠΑ»...

Το «καλύτερο» επιχείρημα ο Ταφτ το άφησε για το τέλος, αφού, επικαλούμενος σχετική επιστολή του πρεσβευτή της Ινδονησίας στην Ουάσιγκτον, θυμάται αίφνης το διεθνές δίκαιο, το δικαίωμα κάθε χώρας στην αυτοκυριαρχία και την ανεξαρτησία... Οπως γράφει ο Ταφτ, η αγωγή κατά της ΕΞΟΝ-ΜΟΜΠΙΛ σε δικαστήριο των ΗΠΑ, προκαλεί, εκτός των άλλων, και «τις διαμαρτυρίες της ινδονησιακής κυβέρνησης, η οποία τη χαρακτηρίζει εκτός της εδαφικής της κυριότητας προσπάθεια παρέμβασης στις εσωτερικές της υποθέσεις....