Οταν το σώμα βρεθεί σε απόλυτη αρμονία με τα εσωτερικά και εξωτερικά ερεθίσματα της ψυχής και του μυαλού, όταν ο ρυθμός και η μουσική γίνουν ένα με τις αισθήσεις που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της ανάγκης για εξωτερίκευση της κίνησης, τότε ...γεννιέται ο χορός.

Σύμφωνα με τη «Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια», «ο χορός είναι ένα είδος τέχνης, που τα μέσα της δημιουργίας της καλλιτεχνικής εικόνας, είναι οι κινήσεις του χορευτή και η στάση του σώματός του». Ο χορός δημιουργήθηκε από διάφορες κινήσεις και φιγούρες που συνδέονται με τις εργασίες που εξασκεί ο άνθρωπος και τις εντυπώσεις που τον συγκινούν και προέρχονται από τον έξω κόσμο. Οι κινήσεις σιγά σιγά έπαιρναν γενική καλλιτεχνική μορφή και σαν αποτέλεσμα διαμορφώθηκε η τέχνη του χορού. Μια από τις παλαιότερες εκδηλώσεις της λαϊκής δημιουργίας...

Ανάμεσα στα πάμπολλα είδη χορού που υπάρχουν και δημιουργήθηκαν από τα διαφορετικά ήθη, έθιμα και τις ποικιλόμορφες κουλτούρες των λαών, είναι και οι λεγόμενοι ευρωπαϊκοί (αργό βαλς, τανγκό, βιεννέζικο βαλς, φοξτρότ, κούκστεπ) και λατινοαμερικάνικοι (σάμπα, ρούμπα, τσα-τσα-τσα, πάσο ντόμπλε, τζάιβ) χοροί. Αυτές τις μορφές χορού, η Ελληνική Ομοσπονδία Χορευτικού Αθλητισμού (ΕΟΧΑ), κατάφερε να τις συνδέσει με τον αθλητισμό και να πετύχει ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα.

Η χάρη των κινήσεων, η ομορφιά αλλά και ο δυναμισμός που εκπέμπουν οι έμπειροι χορευτές- αθλητές, σίγουρα καθηλώνουν. Οι ίδιοι μοιάζουν εξωπραγματικοί, όμως δεν είναι τίποτα άλλο παρά άνθρωποι που θέλησαν να κάνουν το ταλέντο τους τέχνη. Ενας από αυτούς τους ανθρώπους είναι και η Γιούλη Μουζοφιόροβα, η οποία είναι πρωταθλήτρια Ελλάδας και Βαλκανιονίκης. Η Ελληνοπόντια χορεύτρια από το Καζαχστάν αλλά και ο αδερφός της Γιώργος, οι οποίοι εκτός από το πρωτάθλημα στη χώρα μας έχουν κατακτήσει και το πρωτάθλημα στο Καζαχστάν, αποτελούν το καλύτερο παράδειγμα για τη δουλιά που η ΕΟΧΑ προσπαθεί να προσφέρει. Η μητέρα τους και πρόεδρος της ομοσπονδίας ή αλλιώς «Σύλλογος Ερασιτεχνικού Χορού Αττικής», Σοφία Παυλίδη, σε συνέντευξή της στο «Ρ», μίλησε για πολλά «καυτά» θέματα γύρω από το χορευτικό αθλητισμό όπως και για τους προβληματισμούς της γύρω από το χώρο στον οποίο κινείται.

Χωρίς καμιά βοήθεια από την πολιτεία και με μόνη αρωγή τα ελάχιστα χρήματα που δίνουν οι ενήλικες χορευτές, αλλά και οι γονείς των μικρών χορευτών, για να συμμετάσχουν στα προγράμματα της ΕΟΧΑ, η Ελληνική Ομοσπονδία που γεννήθηκε από την όρεξη και την προσπάθεια κάποιων Ελλήνων μεταναστών από το Καζαχστάν, παλεύει να σταθεί στα ...πόδια της. Η Σοφία Παυλίδη, μιλώντας στο «Ρ», ανέφερε πως οι άνθρωποι της Ομοσπονδίας αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα, παντός είδους. «Θέλουμε να βοηθήσουμε την ελληνική νεολαία, να ξεφύγει από τις κακές και πολλές φορές καταστροφικές συνήθειες που επικρατούν στην κοινωνία μας. Δε θέλουμε να βλέπουμε παιδιά να πέφτουν στα ναρκωτικά. Θέλουμε να προσφέρουμε υγεία. Αυτό είναι το σημαντικότερο στη ζωή μας και προσπαθούμε να το δώσουμε απλόχερα». Η ίδια, ωστόσο, επισήμανε ότι τα εμπόδια είναι πολλά «Τα εμπόδια στη δουλιά μας είναι πολλά. Ξεκινώντας από την πολιτεία, η οποία μέχρι στιγμής δεν έχει προσφέρει τίποτα, με εξαίρεση τη δυνατότητα που μας έδωσε η ΓΓΑ να πραγματοποιήσουμε μια φορά αγώνες στο "Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας", καταλήγουμε στη νοοτροπία κάποιων ανθρώπων. Πολλές μητέρες δεν έχουν καταλάβει το λόγο για τον οποίο φέρνουν τα παιδιά τους εδώ. Μας ζητούν να τους πούμε ποιο θα είναι στο μέλλον το όφελος των παιδιών τους από τον χορευτικό αθλητισμό. Η απάντησή μας ωστόσο δεν μπορεί να είναι προφητική. Είναι μόνο μία: Υγεία». Στη συνέχεια, η Σοφία Παυλίδη, αναφέρθηκε και στο θέμα των εσόδων. «Είμαστε στην αρχή της δημιουργίας μας, αφού υπάρχουμε από το 1996. Δεν μπορώ να πω πως έχουμε βοήθεια, αν εξαιρέσει κανείς τα ελάχιστα λεφτά που δίνουν οι αθλητές. Από κει και πέρα, το ενοίκιο που δίνουμε εδώ είναι αρκετά "τσουχτερό", ενώ θέλουμε να αλλάξουμε και πολλά πράγματα που έχουν παλιώσει και δεν μπορούμε γιατί αυτά στοιχίζουν. Παρ' όλα αυτά έχουμε πείσμα και προσπαθούμε όχι μόνο να κρατηθούμε αλλά και να αναπτυχθούμε. Ηδη έχουμε δημιουργήσει 25 συλλόγους με αξιόλογα τμήματα "Τζούνιορ" ηλικίας από 6 έως 9 και από 9 έως 12, νέων και ενηλίκων. Μάλιστα, των ενηλίκων χωρίζονται σε τρία τμήματα ανάλογα με την ηλικία των χορευτών». Στη συνέχεια η γυμνάστρια του «νίσι», ανέφερε και για τον «πόλεμο» που δέχεται από τους επαγγελματίες. «Δεχόμαστε πόλεμο από κάποιες επαγγελματικές σχολές. Συγκεκριμένα κάποια κάνει τα πάντα, ούτως ώστε να βρει κάτι για να μας "χτυπήσει". Δεν ξέρω γιατί. Ισως επειδή από τη σχολή μας έχουν βγει πολλοί δάσκαλοι χορού γιατί κάνουμε σωστή δουλιά». Η Σοφία Παυλίδη, αν και αρκετά ήρεμη, φάνηκε να «συννεφιάζει» όταν αναφέρθηκε στο θέμα των μεταναστών. «Δε φέρονται πολύ σωστά στους μετανάστες. Η πολιτεία δε μεριμνά πολύ. Δεν ξέρω... Δεν ενδιαφέρεται;». Οσον αφορά στη γνώμη της γύρω από τη νεολαία, τόνισε πως «σύμφωνα με τη γνώμη μου, γίνονται πολλά λάθη που έχουν αντίκτυπο στη νεολαία. Είναι σωστό τα παιδιά να βρίσκονται διαρκώς μέσα στους καπνούς και τα ποτά; Να παίρνουν τέτοια παραδείγματα; Δεν ξέρω... Εγώ έχω μεγαλώσει αλλιώς».

Οταν έρχεται το φθινόπωρο, κάποιες γωνιές της Αθήνας γεμίζουν ευχάριστους ήχους, όμορφες παρουσίες, συναίσθημα, γαλήνη και κίνηση. Είναι η εποχή, που η Ελληνική Ομοσπονδία Αθλητικού Χορού, διοργανώνει μια από τις σημαντικότερες διεθνείς εκδηλώσεις γύρω από τον αθλητικό χορό. Τα «Φυλλόρροια» τα οποία διεξάγονται από το 1996, αποτελούν πόλο έλξης για τους αθλητές των 77 ομοσπονδιών που υπάρχουν. Πολλά σπουδαία ονόματα του χορού, κάθε χρόνο δίνουν το «παρών» στη σημαντική αυτή διοργάνωση, καθώς θεωρούν το επίπεδό της υψηλό. Εκτός όμως από την πρωτεύουσα, μία φορά το χρόνο, οι χορευτές «στολίζουν» με την παρουσία τους και τη Θεσσαλονίκη. Στη συμπρωτεύουσα διεξάγονται οι αγώνες «Εαρ - Θεσσαλονίκη» κατά τους οποίους πολλές χώρες δίνουν το «παρών», μεταξύ των οποίων οι πιο παραδοσιακές στο χώρο Ρωσία, Βουλγαρία, Ουκρανία, Τσεχία, Αυστρία, Καζαχστάν, Πολωνία και Γιουγκοσλαβία. Σημαντικές όμως εκδηλώσεις γίνονται και στην Κατερίνη ενώ η ΕΟΧΑ κάθε χρόνο πραγματοποιεί και αγώνες για αρχάριους με την επωνυμία «χρυσή γόβα». Οπως ανέφερε η πρόεδρος της ομοσπονδίας, οι αγώνες για τους αρχάριους γίνονται προκειμένου να μπουν σιγά σιγά στο χώρο, αφού στην αρχή είχαν προβλήματα όταν αγωνίζονταν κόντρα σε έμπειρους αθλητές. Παράλληλα, η ίδια τόνισε πως η Ελληνική Ομοσπονδία δεν ακολουθεί το αμερικάνικο στιλ χορού, αλλά παραδίδει με τον ευρωπαϊκό τρόπο ή αλλιώς διεθνή, αφού θεωρεί ότι αυτός είναι ο πιο καλός. Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι το διεθνές στιλ, προσφέρει μεγαλύτερη δυνατότητα άθλησης, καθώς είναι πιο δύσκολο και επίπονο.