Ο Σουμάχερ ισοφάρισε και μάλιστα σχετικά εύκολα, το ρεκόρ των πέντε τίτλων του Φάντζιο, και έχει όλες τις προοπτικές και για άλλες κατακτήσεις. Η 61η νίκη του Σουμάχερ, επιτεύχθηκε στη Γαλλία και του έδωσε τον τίτλο, παρότι οι δυσκολίες που συνάντησε δεν ήταν και λίγες. Ο πεντάκις πλέον παγκόσμιος πρωταθλητής τιμωρήθηκε από τους οργανωτές γιατί πάτησε ελάχιστα την άσπρη γραμμή των πιτ και τιμωρήθηκε με την προβλεπόμενη ποινή της εισόδου στα πιτ και της παραμονής του για 10 δευτερόλεπτα. Αυτή η καθυστέρηση ήταν αρκετή για να δώσει στον Ραϊκόνεν με την McLaren - Mercedes τη νίκη. Ομως η τύχη δεν ήταν με το μέρος του Φινλανδού. Ο κινητήρας του Toyota του Μακ Νις έσπασε, χύθηκαν λάδια και ανάγκασαν τον Ραϊκόνεν να ανοίξει τη γραμμή του δίνοντας την ευκαιρία στον Σουμάχερ να περάσει πρώτος και να κατακτήσει τη νίκη. Η πικρία του Ραϊκόνεν που κυνηγούσε την πρώτη του νίκη ήταν αναμενόμενη, αλλά η παρατήρηση του συνιδιοκτήτη της McLaren, Ρον Ντένις, ότι ο Σουμάχερ πέρασε τον Ραϊκόνεν ενώ είχαν βγει οι κίτρινες σημαίες, κάτι που απαγορεύεται, ρίχνει σκιά στη λάμψη της κατάκτησης του τίτλου.

Για να φθάσει στη νίκη ο Σούμι χρειάστηκε να τα ξανακάνουν μαντάρα οι μηχανικοί της Williams - BMW στα πιτ, που ανάμεσα στα άλλα διάλεξαν και λάθος ελαστικά, εμποδίζοντας τον Μοντόγια να εκμεταλλευτεί την πρώτη θέση που είχε στην εκκίνηση. Πάντως κατά τη διάρκεια του αγώνα ο Σουμάχερ έριχνε περίπου ένα δευτερόλεπτο στο γύρο στο Μοντόγια κάτι που προκαλεί εντύπωση αφού αυτή η διαφορά είναι τεράστια για τα δεδομένα της Φόρμουλα 1. Προβλήματα αντιμετώπισε και πάλι στην εκκίνηση ο Μπαριτσέλο, ο οποίος δεν ξεκίνησε όπως και στο Σίλβερστον.

Πίσω από το Ραϊκόνεν που δήλωσε ότι ήταν ο χειρότερος αγώνας της ζωής του, αν και έδειξε να έχει την κλάση ενός παγκόσμιου πρωταθλητή, τερμάτισε ο ομόσταυλός του Κούλθαρντ, τα δύο Williams με το Μοντόγια και το Ραλφ και ο Μπάτον που έδωσε έναν ακόμη βαθμό στη Renault, παρά το ότι του χρόνου στη θέση του θα είναι ο Αλόνσο, αφού ο Μπάτον υπέγραψε για τέσσερα χρόνια στην BAR-HONDA.

Φυσικά μετά τη νίκη και την κατάκτηση από τον Σουμάχερ του πέμπτου τίτλου άρχισαν οι συγκρίσεις μεταξύ του Γερμανού και του Φάντζιο. Την απάντηση στους σχολιαστές έδωσε ο ίδιος ο Μίχαελ δηλώνοντας: «Εκείνο που έκανε ο Χ.M. Φάντζιο στην εποχή του δεν είναι συγκρίσιμο με αυτό που κάνουμε εμείς σήμερα. Η προσπάθεια που έπρεπε να καταβάλει ένας οδηγός εκείνη την εποχή, ήταν πιθανόν πολύ μεγαλύτερη από ό,τι τώρα που περιστοιχίζεται από μια ολόκληρη ομάδα. Από τη δική μου οπτική γωνία δεν είναι σωστό να συγκρίνουμε δύο ανόμοια πράγματα».

Ο M. Σουμάχερ εκτός από την ισοφάριση του ρεκόρ, πέτυχε την πιο γρήγορη κατάκτηση πρωταθλήματος αφού χρειάστηκε μόλις ένδεκα αγώνες. Ο Γερμανός κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο το 1994 με την Benetton, κάτι που επανέλαβε και την επόμενη χρονιά. Χρειάστηκε να περάσουν πέντε χρόνια για να πανηγυρίσει το 2000, το 2001 και φέτος με τα χρώματα της Ferrari. Το ρεκόρ του σε νίκες είναι 61 σε 173 συμμετοχές, κάτι που σημαίνει ότι κερδίζει περισσότερο από ένα στους τρεις αγώνες.