Από αναβολή σε αναβολή πηγαίνει η συνεδρίαση της αρμόδιας διαχειριστικής επιτροπής της ΕΕ για το θέμα του καθορισμού της εξόφλησης της επιδότησης στο βαμβάκι εσοδείας 2001. Η σχετική συνεδρίαση είχε οριστεί να γίνει στις 24 του Ιούλη και χτες έγινε γνωστό στις Βρυξέλλες ότι θα συνεδριάσει στις 31 του Ιούλη. Χτες επρόκειτο να συνεδριάσει για το ζήτημα του ελληνικού βαμβακιού το Συμβούλιο των Επιτρόπων της ΕΕ, αλλά αυτό τελικά θα γίνει την ερχόμενη Τετάρτη. Κι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, δεν αποκλείεται πλέον το όλο θέμα να πάει για φθινόπωρο...

Σύμφωνα με πληροφορίες, η χτεσινή συνεδρίαση του Συμβουλίου των Επιτρόπων, που επί της ουσίας θα αποφασίσει για τι ακριβώς θα γίνει με το ελληνικό βαμβάκι, δεν έγινε γιατί η Γερμανίδα Επίτροπος της ΕΕ ζητούσε να υπολογιστεί προς επιδότηση ολόκληρη η παραγόμενη ποσότητα. Αν συμβεί αυτό, τότε θα ζητηθεί από τους βαμβακοπαραγωγούς που πήραν επιδότηση να γυρίσουν και λεφτά πίσω. Με βάση πληροφορίες πάντα, ο επίτροπος Γεωργίας προτείνει πρωτίστως να επιδοτηθεί μια ποσότητα βαμβακιού 1.288.000 τόνων, που δίνει εξόφληση επιδότησης γύρω στο μηδέν. Κι όπως επίσης αναφέρουν σχετικά άλλες πληροφορίες, οι υπόλοιποι 60.000 τόνοι βαμβακιού που θα μείνουν χωρίς επιδότηση, μεθοδεύεται από την ΕΕ να εμφανιστούν ως διπλοζυγίσματα! Παράλληλα λέγεται ακόμα πως η ελληνική κυβέρνηση που βλέπει ότι το «τρικ» με τους 1.148.000 τόνους και τις 50 δραχμές εξόφληση δεν πιάνει με τίποτα, παρακαλάει τώρα τους Κομισάριους να κάνουν δεκτή έστω μια επιδοτούμενη ποσότητα 1.230.000 τόνων και να μείνουν χωρίς επιδότηση 120.000 τόνοι. Προφανώς θεωρεί η κυβέρνηση ότι αν προκύψει κανένα 20άρικο εξόφληση, θα «κουκουλώσει» τις ευθύνες της και θα «γλιτώσει» την ξεφτίλα της!

Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι τα σπασμένα των επιδιώξεων της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα τα πληρώσουν ακριβά οι βαμβακοπαραγωγοί, οι οποίοι σε τελική ανάλυση δε φταίνε σε τίποτα. Οι βαμβακοπαραγωγοί και ζημιώθηκαν και ταλαιπωρήθηκαν από τα όσα τους επιφύλαξε η πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ. Και γίνεται για άλλη μια φορά φανερό πως δεν έχουν άλλο δρόμο, από το δρόμο της συνέχισης και της έντασης του αγώνα, ενάντια σ' αυτήν την ολέθρια πολιτική. Να δείξουν με τη στάση τους ότι δεν είναι κορόιδα και «θύματα», όπως τους θέλουν οι πρασινογάλαζοι θεματοφύλακες της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ. Να απαιτήσουν κατάργηση του καταστροφικού κοινοτικού κανονισμού για το βαμβάκι και εφαρμογή μιας φιλοαγροτικής πολιτικής που θα τους διασφαλίζει να ζουν αξιοπρεπώς στα χωριά τους και να μπορούν να καλλιεργούν τα χωράφια τους. Επί του προκειμένου, να διεκδικήσουν τιμή επιβίωσης και ολόκληρη την επιδότηση για όλη την υπαρκτή παραγωγή βαμβακιού του 2001.