Δε χτίζεται, όμως, μόνον η πρωτεύουσα με βασικό και κύριο γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και για όλη τη χώρα. Ο ίδιος ακριβώς «ιερός και απαραβίαστος κανόνας» χαρακτηρίζει και την περιβόητη σημερινή ανάπτυξη, για την οποία συχνά-πυκνά κορδώνονται οι κυβερνώντες. Και μπορεί, βέβαια, οι άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας, και ακόμη περισσότερο οι μικρότερες, όπως και η ύπαιθρος, να μην έχουν πάρει την εξωφρενική και απάνθρωπη μορφή της ... υδροκέφαλης πρωτεύουσας, αλλά οι αντίστοιχες πολύμορφες συνέπειες της καπιταλιστικής ανάπτυξης δεν είναι λιγότερες, ούτε μικρότερης σημασίας, τόσο για τους εργαζόμενους και τους κατοίκους των περιοχών αυτών γενικότερα, όσο και για τη χώρα συνολικά.

Ουσιαστικά, τόσο οι εργαζόμενοι της πρωτεύουσας, όσο και της περιφέρειας, βράζουν στο ίδιο καζάνι και πραγματικός, μεγάλος αντίπαλός τους είναι ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης της χώρας. Αυτό το ίδιο το κοινωνικό σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Το γεγονός, πως τα πάντα καθορίζονται από την ολιγαρχία του πλούτου και της εξουσίας και, βέβαια, τα καθορίζει σύμφωνα με τα δικά της συμφέροντα και όχι σύμφωνα με όσα επιτάσσουν οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και του λαού γενικότερα.