Το οργανωμένο κίνημα δεν έχει πει την τελευταία του λέξη, ήταν το μήνυμα που έστειλε η «Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών» μέσα από μια εκδήλωση αποτίμησης, ενημέρωσης και αποδόμησης της συκοφαντίας, με το βλέμμα στη συνέχεια της μεγάλης μάχης που δίνουν οι εκπαιδευτικοί για τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και την εργασιακή τους αξιοπρέπεια.

Η ενημερωτική εκδήλωση, με θέμα «Νέο πειθαρχικό στο Δημόσιο, αντιεκπαιδευτική αξιολόγηση και διώξεις εκπαιδευτικών», πραγματοποιήθηκε πρόσφατα διαδικτυακά, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα να συμμετάσχουν σε αυτήν πάνω από 1.000 άτομα από όλη τη χώρα, ενώ ενδεικτικό του ενδιαφέροντος που συγκέντρωσε ήταν οι χιλιάδες θεάσεις στο κανάλι της ΑΣΕ στο YouTube.

Καλωσορίζοντας στην εκδήλωση ο Σπύρος Μαρίνης, πρόεδρος της ΔΟΕ, αναφέρθηκε στις παρακαταθήκες με τις οποίες συνεχίζεται ο αγώνας ενάντια στην «αξιολόγηση». Οπως τόνισε, «είναι ένας αγώνας που γνωρίζουμε καλά ότι θα έχει διάρκεια, πολλές καμπές και εναλλαγές σε μορφές και τρόπους αντίστασης, γιατί απέναντί μας δεν έχουμε μόνο την κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά μια ολόκληρη πολιτική και στρατηγική που εκπορεύεται από την ΕΕ και τον ΟΟΣΑ, και πλευρές της στηρίχθηκαν από όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών - της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ένας αγώνας για τον οποίο είμαστε περήφανοι και περήφανες που αποφασίσαμε συλλογικά να τον δώσουμε και συνεχίζουμε εδώ και πέντε χρόνια, τουλάχιστον με τη σημερινή κυβέρνηση, κόντρα σε θεούς και δαίμονες, κόντρα σε δικαστικές προσφυγές και διώξεις, κόντρα στη συκοφαντία και τη στοχοποίηση, κόντρα στους εκβιασμούς που παίρνουν και τη μορφή εργασιακού εκφοβισμού από την πλευρά της διοίκησης, αλλά και κόντρα στη στάση των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού μέσα στον κλάδο. Δηλαδή των δυνάμεων που συνδέονται με τα κόμματα που κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια και έβαλαν το καθένα το δικό του λιθαράκι στη σημερινή εικόνα της Εκπαίδευσης».

Χαρακτηρίζοντας «μεγάλες παρακαταθήκες και ένα σημαντικό κεφάλαιο για το μέλλον» τη συλλογική αυτή προσπάθεια να πολεμηθεί με συνδικαλιστικά και κινηματικά μέσα η εφαρμογή αυτής της πολιτικής, την αντιπαρέβαλε με την «ύπουλη και επικίνδυνη λογική που καλλιεργούν ορισμένοι, συνειδητά ή από αφέλεια, ότι "ο κλάδος δεν κατάφερε τίποτα, ηττηθήκαμε"». Αποτιμώντας δε την προσπάθεια για εφαρμογή της «αξιολόγησης», σημείωσε: «Η ίδια η διαδικασία σέρνεται, εκφυλίζεται σε μια γραφειοκρατία που πνίγει την καθημερινότητα στα σχολεία. Η εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση στην πράξη δεν έχει γίνει ακόμα εργαλείο κατηγοριοποίησης των σχολείων, και βασικές πτυχές του νόμου, όπως η δημοσιοποίηση των αξιολογήσεων ανά σχολείο ή οι εκθέσεις αξιολόγησης ανά περιφέρεια αλλά και κεντρικά από την ΑΔΙΠΔΕ, δεν προχωρούν. Στην ουσία, η αξιολόγηση μετατρέπεται σε ένα φρούτο που σαπίζει και με τη μυρωδιά του πνίγει τα σχολεία μας. Η ίδια η κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘΑ έχουν τεράστια δυσκολία να περάσουν στο επόμενο βήμα, γιατί πρέπει να έχουμε ξεκάθαρο ότι η στόχευση δεν είναι να μείνουμε απλά και μόνο στο σημερινό πλαίσιο, όπου ακόμα και μια αρνητική αξιολόγηση θα οδηγεί σε μια επιμόρφωση, αλλά να φτάσουμε στη σύνδεση της αξιολόγησης με τον μισθό, την υπηρεσιακή εξέλιξη και την απόλυση.

Χωρίς τον αγώνα μας, χωρίς τις συλλογικές μας αντιστάσεις, σήμερα τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα - και αυτό δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει. Επομένως, είμαστε περήφανοι που δίνουμε αυτήν τη μάχη και μέσα από αυτήν ανοίγουμε τη συνολικότερη συζήτηση για το σχολείο και την κοινωνία που θέλουμε».

«Δεν έχουμε άλλο δρόμο παρά να συνεχίσουμε και να εντείνουμε τον αγώνα μας για μόρφωση, δουλειά και ζωή με δικαιώματα, όπως στις 6/11 με τα μεγάλα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια και με την ανάγκη προετοιμασίας πανεκπαιδευτικής απεργίας στις αρχές Δεκέμβρη. Αγώνας για όλα τα ζητήματα, ενιαίος, χωρίς διαχωρισμούς, με συνεκτικό πλαίσιο πάλης και διεκδικήσεων για όλα τα θέματα», είπε μεταξύ άλλων.

Μέσα από το πρίσμα της συνολικής στρατηγικής που υπηρετείται σήμερα και από την κυβέρνηση προσεγγίστηκαν από τους δικηγόρους Δημήτρη Νταφόπουλο και Ανέστη Προυσανίδη το νέο πειθαρχικό δίκαιο των δημόσιων υπαλλήλων, τα πειθαρχικά απέναντι σε εκπαιδευτικούς.

Ο Δ. Νταφόπουλος, νομικός σύμβουλος και πρωτοβάθμιων σωματείων Εκπαίδευσης της Θεσσαλονίκης, εστίασε στο ζήτημα των πειθαρχικών διώξεων εξαιτίας της συμμετοχής στην απεργία - αποχή και στάθηκε στο αν τελικά αυτά που περιγράφονται ως πειθαρχικά παραπτώματα είναι και παράνομες πράξεις. Στη συζήτηση, επιχειρηματολογία και διαπάλη που υπάρχει και στους νομικούς κύκλους γύρω από τα ζητήματα των υπηρεσιακών καθηκόντων και πειθαρχικών παραπτωμάτων αναφέρθηκε και ο Αν. Προυσανίδης, νομικός σύμβουλος σωματείων εκπαιδευτικών της Αθήνας, επισημαίνοντας ότι οι εκπαιδευτικοί ασκούν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά τους στην απεργία, ότι οι αλλαγές στο πειθαρχικό αποτυπώνουν συνολικά μια αντιδραστικοποίηση του κράτους, της λειτουργίας και των θεσμών του, που παρατηρείται και διεθνώς, ενώ ταυτόχρονα θύμισε εκείνους τους νόμους που η δυναμική των αγώνων τους άφησε «στα χαρτιά».

Ο Ανδρέας Καργόπουλος, γενικός γραμματέας της ΟΛΜΕ, ανέπτυξε τους λόγους που οι εκπαιδευτικοί αντιδρούν στην «αξιολόγηση», κόντρα στις πιέσεις της διοίκησης, της κυβέρνησης, ενός μηχανισμού ολόκληρου. Μεταξύ άλλων επεσήμανε ότι ακόμα και η συζήτηση για «σύγχρονη παιδαγωγική», που στρέφεται γύρω από τη λεγόμενη επίτευξη των μαθησιακών αποτελεσμάτων, επιβεβαιώνει πως οι δύο 45λεπτες παρακολουθήσεις δεν μπορούν να αποτιμήσουν το πολυπαραγοντικό εκπαιδευτικό έργο. Αναφέροντας παραδείγματα από την εφαρμογή της ατομικής αξιολόγησης, μετέφερε εικόνα με «αξιολογητές γενικής αγωγής να αξιολογούν ειδικής αγωγής», ότι «σε όλο το Βόρειο Αιγαίο υπάρχει ένας μόνο αξιολογητής φυσικός, αυτός θα πρέπει να περιδιαβαίνει κάθε τέσσερα χρόνια όλα τα νησιά του και να αξιολογεί χημικούς, βιολόγους, γεωλόγους ως προς το αντικείμενό τους», ή το φαινόμενο «να αξιολογεί ο οδοντοτεχνίτης τον γιατρό ως προς το επιστημονικό αντικείμενο, και το αντίστροφο, ο γιατρός τον οδοντοτεχνίτη». «Πρόκειται για παιδαγωγική και επιστημονική γελοιότητα, και όσοι έχουμε πτυχία και αξιοπρέπεια, σεβόμενοι τις σπουδές μας, δεν μπορούμε να την υλοποιήσουμε. Γι' αυτό και απεργούμε», είπε ανάμεσα σε άλλα.

«Είμαι και εγώ ένας από τους "εκλεκτούς" με τα πειθαρχικά, και είναι τίτλος τιμής αυτός για κάθε εκπαιδευτικό. Θα συνεχίσουμε σε αυτόν τον αγώνα, συγκροτημένα, όλοι μαζί, όπως έχουμε κάνει μέχρι τώρα και μέχρι το τέλος», κατέληξε.

«Τιμή μας και καμάρι μας που είμαστε διωκόμενοι από αυτήν την πολιτική, και όχι γιατί έχουμε κλέψει, έχουμε κάνει παραπτώματα, αλλά γιατί θέλουμε να μπαίνουμε με ψηλά το κεφάλι μέσα στην τάξη», τόνισε από την πλευρά του ο Νίκος Βουρδουμπάς, μέλος του ΔΣ της ΔΟΕ και νεοδιόριστος με πειθαρχικό.

Στην παρέμβασή του ανέδειξε την ανάγκη σε μια κρίσιμη φάση, με ακόμα πιο αντιδραστικό και ασφυκτικό πλαίσιο, να αντιστραφεί η συζήτηση περί φόβου, η λογική κούραση ή και απογοήτευση που έχει ένας κόσμος που διώκεται και ίσως δεν έχει μεγάλη εμπειρία, απαντώντας «στο ψέμα και την παραπληροφόρηση που επιστρατεύει για μια ακόμα φορά ο αντίπαλος, η κυβέρνηση και τα διάφορα χυδαία παπαγαλάκια της, που δεν έχουν την παραμικρή σχέση με το τι σημαίνει και τι συμβαίνει μέσα σε μια πραγματική σχολική τάξη». Επεσήμανε ότι πρέπει να αξιοποιηθεί η πείρα από τους αγώνες των εργαζομένων, η οποία «επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχουν πουθενά λύσεις από σωτήρες, από τα πάνω, και πως μόνοι μας, όλοι μαζί σώζουμε ό,τι σώζεται, όταν μπαίνουμε οι ίδιοι στον αγώνα».

«Ας σκεφτούμε απλά, και ας το συζητήσουμε πλατιά, τι θα είχε συμβεί μέσα και έξω από τις τάξεις μας αν είχαμε κάνει πίσω και είχαμε ακούσει καλοπροαίρετους και κακοπροαίρετους, δηλαδή πώς θα είχε ήδη διαμορφωθεί η καθημερινότητα στα σχολεία μας», τόνισε, μεταφέροντας τη δέσμευση ότι η ΑΣΕ στη ΔΟΕ και στους Συλλόγους Εκπαιδευτικών ΠΕ θα δώσει όλες της τις δυνάμεις το επόμενο διάστημα. «Και είμαστε αισιόδοξοι ότι θα τα καταφέρουμε ξανά!».

Τον λόγο πήρε στη συνέχεια η Σοφία Καψαλάκη, νεοδιόριστη εκπαιδευτικός η οποία είχε κληθεί ενώπιον του Πειθαρχικού Συμβουλίου με την απειλή της δυνητικής αργίας όταν μίλησε δημόσια στα ΜΜΕ για μαθητή που έμενε εκτός σχολείου επειδή δεν είχε αντικατασταθεί ο αναγκαίος σχολικός νοσηλευτής. «Ο μηχανισμός της διοίκησης ήταν ανενεργός όσο ο μαθητής είχε ανάγκη να επιστρέψει στο σχολείο του, λειτούργησε όμως αστραπιαία όταν δημοσιοποιήσαμε με την οικογένεια το πρόβλημα: Αμέσως πάρθηκαν τηλέφωνα, αμέσως ξεκίνησαν οι απειλές για τιμωρίες, αμέσως μπήκε σε λειτουργία ο μηχανισμός εκείνος που θα με οδηγούσε λίγους μήνες αργότερα ενώπιον του Πειθαρχικού Συμβουλίου και θα απομάκρυνε τον μαθητή μας από το σχολείο του», είπε χαρακτηριστικά. Στάθηκε στην αστραπιαία οργανωμένη αντίδραση από τον Σύλλογο «Σωκράτης», που κοινοποίησε στα σωματεία της περιοχής και τους γονείς το θέμα, με αποτέλεσμα να συγκροτήσουν «ένα τείχος προστασίας, έναν εκπληκτικό μηχανισμό αλληλεγγύης, παράδειγμα συλλογικού αγώνα» απέναντι σε μια προσπάθεια με προφανή στόχο να τιμωρήσουν όσους δεν ανέχονται την κατάντια των σχολείων.

Μοιράστηκε τέλος το πώς αυτοί ακριβώς οι αγώνες που δόθηκαν συλλογικά ήταν που κράτησαν την ίδια στο σχολείο σήμερα, με οργανική θέση, κυρίως όμως έφεραν πίσω τον μικρό μαθητή (ο οποίος την προηγούμενη χρονιά είχε απομακρυνθεί από το σχολείο), με σχολικό νοσηλευτή. Μεταφέροντας δε τα λόγια από πολλούς γονείς, ότι τέτοιους δασκάλους θέλουν για τα παιδιά τους, κάλεσε σε συνέχιση και δυνάμωμα του συλλογικού αγώνα.