Η ΑΘΗΝΑ και φυσικά κι ολόκληρη η Αττική γίνεται πια ολοφάνερο πως θα «χρυσοπληρώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες, την περιβόητη αυτή νέα «μεγάλη ιδέα». Κάθε μέρα, που ξημερώνει φέρνει κι από ένα μαύρο μαντάτο καταστροφής. Ετσι, μόλις προχτές διαβάσαμε πως ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος άρχισε η κοπή, παράνομα βέβαια, δέντρων και θάμνων στη διασταύρωση της Ραφήνας...

ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ και Φαρισαίοι που σ' όλους τους τόνους διατυμπανίζουν την «πράσινη» Ολυμπιάδα και την ίδια ώρα στο άψε - σβήσε με μια προκλητική απόφαση καταστροφική λένε «ναι» να κοπούν 10.000 δέντρα στην ευρύτερη και πολύπαθη περιοχή του Μαραθώνα, κατά μήκος της Μαραθώνιας Διαδρομής...

ΚΑΙ για να ξεμπερδεύουν με τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των κατοίκων και των οικολογικών οργανώσεων, ο κ. πρωθυπουργός και η κ. Β. Παπανδρέου προχώρησαν στη σύνταξη πράξης νομοθετικού περιεχομένου, που περιλαμβάνει την τελική μελέτη του έργου και όλους τους απαιτούμενους περιβαλλοντικούς όρους που έθεσε το ΣτΕ στην πρώτη του συνεδρίαση.

«ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΣΣΟΜΕΝ» αυτή είναι η πεμπτουσία της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που έβαλαν την τζίφρα τους και τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου. Ετσι η προσφυγή που εκκρεμεί στο ΣτΕ από φορείς της περιοχής, δεν έχει πια αντίκρισμα. Και μπορούν - πια τα αλυσοπρίονα να κόψουν τα 10.000 δέντρα, που πρέπει να κοπούν για να γίνουν τα έργα ανάπλασης της μαραθώνιας διαδρομής.

ΣΤΟ ρεπορτάζ της εφημερίδας μας διαβάζουμε πως η απόφαση της κυβέρνησης προκάλεσε την αντίδραση του Προέδρου της Δημοκρατίας και δημοσιεύεται στιχομυθία που ο κ. Στεφανόπουλος είχε με τον κ. Σημίτη: προς τι η χρήση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου για τη συγκεκριμένη περίπτωση;

ΚΑΙ η απάντηση του κ. πρωθυπουργού ωμή: «Το έργο έχει καθυστερήσει πολύ και κινδυνεύει να μην έχει ολοκληρωθεί έως τους Ολυμπιακούς. Οποιαδήποτε άλλη συνήθης διαδικασία ήταν πολύ πιθανό να εμπλέξει και πάλι προώθησή του στα γρανάζια του Συμβουλίου της Επικρατείας με νέες μεγαλύτερες καθυστερήσεις».

ΠΟΛΥΠΑΘΗ πολιτεία η πρωτεύουσα και η περιοχή της από τα πρώτα βήματά της, αμέσως ύστερα από τον απελευθερωτικό αγώνα. Κι εξακολουθεί να πληρώνει βαρύτατα και καθημερινά βλέπει να χάνει για πάντα ό,τι ελάχιστο της έχει απομείνει από ανάσα, από θάλασσα, από πράσινο, ελεύθερους χώρους.

ΠΑΝΩ της τα πολυεθνικά όρνεα με την παντιέρα των «Ολυμπιακών» φτεροκοπάνε πάνω κάτω από την πόλη μας και αρπάζουν τα «φιλέτα» που τους γουστάρουν έχοντας γερές πλάτες, την κυβέρνηση του κ. Σημίτη που με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, τους ανοίγει μετά Βαΐων και κλάδων το δρόμο στη γενική έφοδο που γίνεται ολούθε. Σε στεριές και παραλίες.

ΣΤΟ ΒΩΜΟ της νέας «Μεγάλης Ιδέας», της Ολυμπιάδας του 2004, των πολυεθνικών και της ολιγαρχίας - θα υπογραμμίσει ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων Σπύρος Χαλβατζής - μπαίνουν στο στόχαστρο οι τελευταίοι ελεύθεροι χώροι και τα κοινωνικά δικαιώματα. Οι παραλίες, εκεί οι κάτοικοι, οι εργαζόμενοι χαίρονταν τη θάλασσα, παραχωρούνται στο μεγάλο κεφάλαιο και φυσικά γίνονται απλησίαστες κι απαγορευτικές για τον κόσμο που εκεί εύρισκε καταφυγή. Είναι επίσης, όπως τονίζει η «Συμπαράταξη», το εκδοτικό - κατασκευαστικό κατεστημένο που ροκανίζει και εποφθαλμιά κάθε ελεύθερο χώρο.

ΝΑ θυμίσουμε ακόμη πως στην έφοδο στους τελευταίους ακάλυπτους ελεύθερους χώρους μπήκε κι η Εκκλησία. Είναι γνωστό πως είναι «γερός» φεουδάρχης. Κι έχει τα δικά της φιλέτα γης στην Αθήνα, αλλά και σ' άλλες περιοχές. Τώρα μαθαίνουμε πως η Εκκλησία βιάζεται και πιέζει να τσιμεντοποιήσει έναν ακόμη χώρο, που μπορούσε να γίνει πνεύμονας πρασίνου.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για οικόπεδο φιλέτο 11 στρεμμάτων στο Κολωνάκι (Δεινοκράτους - Ιατρίδου - Σουηδίας), ένα χώρος που έχει χαρακτηριστεί ιστορικός και κοινόχρηστο πράσινο και στον οποίο τώρα η Εκκλησία αξιώνει - και βιάζεται - να κτίσει ένα ξενοδοχείο - μεγαθήριο. Σε μια περιοχή με πυκνή δόμηση, με εντονότατο κυκλοφοριακό πρόβλημα και σχεδόν με ελάχιστους ελεύθερους χώρους.

Η «ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ» μας λέει καθαρά και ξάστερα πως χρειάζεται αγώνας καθημερινός. Οι κάτοικοι της Αθήνας πρέπει να πάρουν στα χέρια τους όλα τα πρώτα θεμέλια της ζωής της μεγάλης κι όμορφης πολιτείας αλλά και της γύρω περιοχής, που πάνω της ακουμπάμε κι ανασαίνουμε. Κανείς που πραγματικά αγαπά αυτό τον τόπο δεν μπορεί να μένει αδιάφορος σ' όσα σε βάρος της Αθήνας και της Αττικής συντελούνται με την παντιέρα των Ολυμπιακών Αγώνων. Χρειάζεται για όλα αντίσταση, χρειάζεται αγώνας.