Τις ευθύνες ΕΕ και κυβερνήσεων, που με την αντεργατική - αντιλαϊκή στρατηγική τους βάζουν εμπόδια στην απόφαση των νέων ζευγαριών για απόκτηση παιδιού, αναδεικνύει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με Ερώτηση που υπέβαλε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος, ευρωβουλευτής του Κόμματος.

Οι εξελίξεις με τους δημογραφικούς δείκτες στην πλειοψηφία των κρατών - μελών της ΕΕ είναι αποτέλεσμα οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών παραγόντων, που σχετίζονται άμεσα με τις συνθήκες εργασίας και ζωής των εργατικών - λαϊκών οικογενειών. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της ΕΕ, το 41,6% των νοικοκυριών σε αυτήν αντιμετώπισε τουλάχιστον κάποια δυσκολία να τα βγάλει πέρα το 2024. Σε έρευνα του UNFPA (Ταμείου του ΟΗΕ για τον πληθυσμό) το 39% των συμμετεχόντων δηλώνουν ότι η οικονομική κατάσταση επιδρά στη δυνατότητα απόκτησης οικογένειας, όπως επίσης ο πόλεμος και η εργασιακή ανασφάλεια. Η μείωση του λαϊκού εισοδήματος, τα κύματα της ακρίβειας σε βασικά είδη κατανάλωσης, η εκτόξευση των ενοικίων και η ενεργειακή φτώχεια, σε συνδυασμό με την παραπέρα υποβάθμιση και εμπορευματοποίηση της Υγείας και της ολόπλευρης κοινωνικής στήριξης παιδιών, ηλικιωμένων και ΑμεΑ, γιγαντώνουν την ανασφάλεια των νέων ζευγαριών. Την ίδια στιγμή, το άγριο τσεκούρι στις συντάξεις τα τελευταία χρόνια στερεί από τα νέα ζευγάρια ακόμα και την τελευταία καταφυγή που ορισμένα είχαν, τη στήριξη από τους γονείς τους. Ολα αυτά αντικειμενικά επιδρούν στην αναστολή της απόφασης να αποκτήσουν παιδί.

Η σχετική συζήτηση στην Ελλάδα και στα άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ δεν αφορά τις ανάγκες των νέων ζευγαριών στην εργασία, στη στέγη, στην ολόπλευρη προστασία της οικογένειας. Αντανακλά την «ανησυχία» των κυβερνήσεων και των οργάνων της ΕΕ για την τάση μείωσης του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, συνδέοντας τις επιπτώσεις των δημογραφικών εξελίξεων με την καπιταλιστική ανταγωνιστικότητα στην παγκόσμια αγορά. Με αυτό το κριτήριο διαμορφώνονται σε κάθε κράτος - μέλος και αντίστοιχες πολιτικές διαχείρισης, με βάση τις κατευθύνσεις της «εργαλειοθήκης» της ΕΕ για το δημογραφικό, με στόχο τη συγκράτηση της υπογεννητικότητας.

Οι συγκεκριμένες κατευθύνσεις δεν αποτελούν μέρος της λύσης αλλά του προβλήματος, καθώς αξιοποιούνται για την προώθηση της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ, ανοιγοκλείνοντας την κάνουλα των προσφυγικών - μεταναστευτικών ροών ανάλογα με τη φάση της καπιταλιστικής οικονομίας. Αντίστοιχα, οι δημογραφικές εξελίξεις αξιοποιούνται για την προώθηση των αντιασφαλιστικών ανατροπών, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στο όνομα της «ενεργού γήρανσης».

Εξάλλου, οι εξαγγελίες της κυβέρνησης της ΝΔ για την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας έγιναν την ίδια ώρα που κατέθετε το αντεργατικό νομοσχέδιο της 13ωρης δουλειάς στον ίδιο εργοδότη, με βάση την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2003/88. Για την εξασφάλιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων σε Ελλάδα και ΕΕ εξαφανίζουν τα όρια μεταξύ εργάσιμου και μη εργάσιμου χρόνου, διαγράφουν τον ελεύθερο χρόνο για τους εργαζόμενους γονείς, που θα μπορούσαν να τον αξιοποιούν δημιουργικά στη σχέση με το παιδί.

Με βάση τα παραπάνω, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ ρώτησε «πώς τοποθετείται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο γεγονός ότι:

- Η αντεργατική πολιτική της ΕΕ διαμορφώνει επισφαλείς όρους απασχόλησης, με "ευέλικτες" μορφές απασχόλησης (όπως οι συμβάσεις μηδενικών ορών και η εργασία με "μπλοκάκι"), που πλήττουν ακόμα περισσότερο τις εργαζόμενες γυναίκες και βάζουν εμπόδια στα νέα ζευγάρια για την απόκτηση παιδιού;

- Διαχρονικά, με ευθύνη της ΕΕ και όλων των κυβερνήσεων, η Προσχολική Αγωγή και Φροντίδα, η δημιουργική απασχόληση παιδιών, η Ειδική Αγωγή, η ολόπλευρη παιδική προστασία, αντί για καθολικό δικαίωμα κάθε παιδιού αποτελούν εμπόρευμα στο πλαίσιο της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησής τους, όπως και η στέγη, το νερό, η Ενέργεια;

- Η πολιτική εμπορευματοποίησης της Υγείας - συμπεριλαμβανομένων της Προγεννητικής Φροντίδας και της Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής - αποτελεί πεδίο επιχειρηματικής δράσης, διαμορφώνοντας δυσβάσταχτο κόστος για τα νέα ζευγάρια;».