Ηταν πριν 3 χρόνια όταν ο πρωθυπουργός, από τη φιέστα «εγκαινίων» που έστησε στο Ποσειδώνιο, ανέφερε σε δήλωσή του: «Πιστεύω ότι η καρδιά του αθλητισμού χτυπάει στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, κυρίως στα νέα παιδιά, τα οποία πρέπει να έχουν τις ευκαιρίες, τις δυνατότητες, τις υποδομές να αγκαλιάσουν τον αθλητισμό».

Σήμερα αυτό ακούγεται σαν ανέκδοτο στους ανθρώπους του αθλητισμού και ειδικότερα του υγρού στίβου, που βιώνουν κατάσταση «ασφυξίας» εξαιτίας της πολιτικής υποχρηματοδότησης που ακολουθείται διαχρονικά και διαδοχικά από τις κυβερνήσεις και πνίγει τους αθλητές, τους προπονητές και τα σωματεία.

Αυτή η κατάσταση τους έβγαλε στον δρόμο της αγωνιστικής διεκδίκησης, και την περασμένη Τετάρτη πραγματοποίησαν μια πρωτόγνωρα μαζική και μαχητική κινητοποίηση έξω από το Ποσειδώνιο Αθλητικό Κέντρο, απαιτώντας εδώ και τώρα να δρομολογηθούν λύσεις στα προβλήματα που προέκυψαν με το κλείσιμο του Εθνικού Κολυμβητηρίου, και νέες σύγχρονες υποδομές.

Το Εθνικό Κολυμβητήριο έκλεισε αιφνιδιαστικά τον περασμένο Μάρτη, καθώς λειτουργούσε χωρίς οικοδομική άδεια. Τον Ιούνη ολοκληρώθηκε η οικοδομική αδειοδότηση και αυτήν την περίοδο βρίσκεται σε εξέλιξη η μελέτη στατικής επάρκειας, από τα αποτελέσματα της οποίας θα εξαρτηθεί το χρονοδιάγραμμα επαναλειτουργίας.

Από τον Μάρτη που έκλεισε το Εθνικό Κολυμβητήριο μέχρι και σήμερα, 3.000 αθλητές από τα πάνω από 20 σωματεία που λειτουργούν συνωστίζονται σε ...1,5 κολυμβητήριο: Στο Ποσειδώνιο και στο κολυμβητήριο του δήμου Νεάπολης - Συκεών, που είναι μικρών διαστάσεων. Οι δεσμεύσεις των αρμόδιων για την παραχώρηση του Δημοτικού Κολυμβητηρίου Παύλου Μελά δεν έχουν υλοποιηθεί, καθώς το υπουργείο δεν έχει διαθέσει ακόμα τους πόρους που χρειάζονται για τις λειτουργικές ανάγκες του.

Κολυμβητές, πολίστες και αθλήτριες συγχρονισμένης κολύμβησης αναγκάζονται να στριμώχνονται στα δύο εναπομείναντα κολυμβητήρια, με σοβαρούς κινδύνους για την ασφάλειά τους και τεράστια εμπόδια στην προετοιμασία τους.

Ακόμα πιο δύσκολη είναι η κατάσταση για τους αθλητές καταδύσεων, που αναγκάζονται να μετακινούνται κάθε Σαββατοκύριακο, ακόμα και καθημερινές, μέχρι τον Βόλο για να κάνουν προπόνηση, με αποτέλεσμα τεράστια οικονομική επιβάρυνση για τις οικογένειές τους, αλλά και απίστευτη ταλαιπωρία και κόπωση. Ετσι, ορισμένοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το άθλημα.

Στη διάρκεια της μεγάλης κινητοποίησης που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη, γονείς και αθλητές με τα συνθήματά τους έδειξαν τον ένοχο και πρόβαλαν τις διεκδικήσεις τους: «Ανοίξτε τη Σταυρούπολη, ανοίξτε το Εθνικό - Δώστε λεφτά για τον αθλητισμό», «Λεφτά για τους πολέμους βρίσκετε σωρό - Δώστε λεφτά για τον αθλητισμό».

Ο Κωνσταντίνος Μαλεζάς, προπονητής στον ΓΣ Ηρακλής και αθλητής υδατοσφαίρισης στη Νεάπολη, δήλωσε ότι «η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Δεν έχουμε χώρο να κάνουμε προπόνηση στα παιδιά ως προπονητές, αλλά ούτε κι εμείς ως αθλητές. Συνωστιζόμαστε σε μία διαδρομή 15, 20 και 25 άτομα, πολλές φορές και διαφορετικών ηλικιών, κάτι το οποίο μπορεί να είναι και επικίνδυνο.

Το πρόβλημα γιγαντώθηκε τώρα που έκλεισε το Εθνικό. Ομως και πριν που ήταν ανοιχτό, και πάλι τα τρία κολυμβητήρια δεν επαρκούσαν για τις ανάγκες των αθλητών».

Η Ευα Χατζηδήμου, από τη Συντονιστική Επιτροπή Γονέων Αθλητών Υγρού Στίβου Θεσσαλονίκης, ανέφερε ότι το Εθνικό Κολυμβητήριο «παραμένει κλειστό μετά από τόσους μήνες, δημιουργώντας τρομερά προβλήματα σε όλα τα αθλήματα του υγρού στίβου», και παρουσίασε τις διεκδικήσεις τους: «Ζητάμε να προβούν άμεσα οι αρμόδιοι φορείς σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την επαναλειτουργία του Εθνικού Κολυμβητηρίου. Να παραχωρηθεί το Δημοτικό Κολυμβητήριο Παύλου Μελά στα αθλητικά σωματεία, προκειμένου να καλυφθούν οι άμεσες ανάγκες προπόνησης. Ασφαλείς και αξιοπρεπείς συνθήκες προπόνησης για όλους τους αθλητές. Να προχωρήσουν άμεσα οι διαδικασίες κατασκευής νέων κολυμβητικών δεξαμενών».

Τέλος ο Μιχάλης Θαλασσινός, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Προπονητών και Γυμναστών ν. Θεσσαλονίκης, τόνισε ότι «η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί είναι ασφυκτική για τα σωματεία και τους αθλητές τους. Διεκδικούμε ο αθλητισμός να μην αποτελεί πολυτέλεια και το κράτος να πάρει άμεσα μέτρα για κατασκευή νέων δεξαμενών, για ενίσχυση των ήδη υπαρχόντων σε προσωπικό καθαριότητας και συντήρησης. Οι δήμοι να βοηθήσουν και να στηρίξουν τον σχεδιασμό για την κάλυψη των αναγκών των σωματείων».