Εξάλλου, παρά τα κυβερνητικά παραμύθια περί «θωρακισμένης οικονομίας», είναι ακριβώς όλοι αυτοί οι παράγοντες, που παρουσιάζονται ως δήθεν στοιχεία «ανθεκτικότητας» (π.χ. η άνοδος των επενδύσεων, των εξαγωγών κ.ο.κ.), αυτοί που ανοίγουν «πόρτες και παράθυρα» και προς μια νέα κρίση, που θα τη φορτώσουν και πάλι στον λαό.

Δεν έχει παρά να δει κανείς τα όσα γράφονται στο προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού που κατατέθηκε τη Δευτέρα στη Βουλή, όπου όλα τα «αισιόδοξα» σενάρια για την καπιταλιστική οικονομία συνοδεύονται από έναν πολύ μεγάλο «αστερίσκο»:

«Οι κυριότεροι βραχυπρόθεσμοι κίνδυνοι για τη διαμόρφωση του ρυθμού ανάπτυξης το 2025 και το 2026 συνοψίζονται σε όξυνση των γεωπολιτικών αναταραχών, σε πιθανή παρέκκλιση από τη δασμολογική συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ (ή άλλη αποσταθεροποίηση των όρων του διεθνούς εμπορίου), σε μεγαλύτερη του αναμενόμενου επίπτωση των δασμών στην παγκόσμια και την ευρωπαϊκή οικονομία, σε εντονότερη εκδήλωση των φαινομένων κλιματικής αλλαγής και στην περίπτωση καθυστέρησης της πραγματοποίησης προγραμματιζόμενων επενδύσεων. Παράλληλα, η ανατίμηση του ευρώ ενέχει κινδύνους για το εξωτερικό ισοζύγιο και την ανταγωνιστικότητα στην Ευρωζώνη, ενώ η εφαρμογή συσταλτικής δημοσιονομικής πολιτικής σε μεγάλες οικονομίες της ΕΕ ενδέχεται να επιδράσει αρνητικά στην εξωτερική ζήτηση», σημειώνεται χαρακτηριστικά.

Την ίδια ώρα, δείχνοντας πού «ποντάρει» η αστική τάξη, στο προσχέδιο γράφεται: «Στην αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας θα μπορούσαν να επιδράσουν μία ακόμα πιο ενισχυμένη δυναμική στον εξωτερικό τουρισμό και τη ναυτιλία, μία ταχύτερη αποκλιμάκωση του πληθωρισμού, συνδεόμενη και με τις διεθνείς εξελίξεις στον τομέα της Ενέργειας, καθώς και μία μεγαλύτερη του αναμενόμενου επενδυτική και αναπτυξιακή ώθηση, ως επακόλουθο των συνεργειών που απορρέουν από τις υλοποιούμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις». Πέρα από τους «ευσεβείς πόθους», δίνεται έτσι και «απάντηση» στο γιατί πρωτοστατεί η κυβέρνηση στην εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, π.χ. αυτά για τη μεταφορά του αμερικανικού LNG από τους Ελληνες εφοπλιστές, όπως και γιατί «πατάει γκάζι» στις «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» έντασης της εκμετάλλευσης, όπως το νομοσχέδιο - έκτρωμα για το 13ωρο που συζητιέται στη Βουλή, στρώνοντας «κόκκινο χαλί» στους «επενδυτές».

Αυτά τα συμφέροντα άλλωστε βρίσκονται και στον πυρήνα ενός ακόμα προϋπολογισμού που προβλέπει παραπέρα εκτόξευση της φοροληστείας, περικοπές και σειρά από αντιλαϊκά «προαπαιτούμενα» με στόχο να θωρακιστεί η καπιταλιστική κερδοφορία, όπως και να εξασφαλιστεί η πρόσβαση του κεφαλαίου σε φτηνότερο δανεισμό με τα πακέτα του Ταμείου Ανάκαμψης που ολοκληρώνεται το 2026, καθώς και με τη μείωση του χρέους κάτω από το 140%, με τον λαό να συνεχίζει να πληρώνει για ένα χρέος που δεν δημιούργησε.

Είναι χαρακτηριστικό ότι για το 2026 τα φορολογικά έσοδα εκτοξεύονται ακόμα περισσότερο, με το 95% από αυτά να το πληρώνουν τα νοικοκυριά και μόλις το 5% οι όμιλοι. Ετσι, από το σύνολο των 73,5 δισ. ευρώ των εσόδων (2,7 δισ. παραπάνω από το 2025) τα νοικοκυριά θα φεσωθούν με περίπου 70 δισ.!

Επιπλέον το πρωτογενές πλεόνασμα θα παραμείνει θηριώδες, καθώς θα ανέλθει στο 2,8% του ΑΕΠ το 2026. Με βάση τις εκτιμήσεις, το πρωτογενές πλεόνασμα του 2025 θα διαμορφωθεί σε 3,6% του ΑΕΠ, έναντι 3,2% που ήταν η εκτίμηση στην Εκθεση Προόδου του Μεσοπρόθεσμου τον περασμένο Απρίλη.

Ενδεικτικά είναι και όσα καταγράφονται για το ματωμένο πλεόνασμα 2,087 δισ. ευρώ για το τρέχον έτος που εμφανίζουν οι Οργανισμοί Κοινωνικής Ασφάλισης (ΟΚΑ), από περίπου 1 δισ. όπως προϋπολογιζόταν αρχικά. Εκτιμάται μάλιστα ότι ανάλογο πλεόνασμα (2,026 δισ.) θα εμφανίσουν και το 2026, τσεκουρώνοντας ακόμα περισσότερο τις όποιες παροχές, στο όνομα της δημοσιονομικής σταθερότητας.

Αυτά είναι τα αποτελέσματα της καπιταλιστικής ανάπτυξης που επικαλείται η κυβέρνηση, η οποία λέει προκλητικά στο προσχέδιο ότι «η ανάπτυξη που πετυχαίνουμε όλοι μαζί υπηρετεί έναν βασικό στόχο: Τη βελτίωση της ζωής των πολιτών με δικαιοσύνη, ασφάλεια και προοπτική για το μέλλον»...

Με τέτοια παραμύθια προσπαθεί να παρουσιάσει και ως «αύξηση μισθών» την ονομαστική αύξηση του κατώτατου μισθού τα τελευταία χρόνια (με τον γνωστό μηχανισμό των μνημονίων δηλαδή, με κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου), που συνεχίζει να βρίσκεται κάτω ακόμα και από το 2011, όπως και ως «φορολογική ανακούφιση» για τα λαϊκά στρώματα τα μέτρα - κοροϊδία που παρουσίασε στη ΔΕΘ, στη λογική «δέκα σου παίρνω, ένα σου δίνω», προβλέποντας για το κεφάλαιο και νέες φοροαπαλλαγές.

Καθόλου τυχαία, λοιπόν, ενόψει και όσων βρίσκονται μπροστά, τα «μηχανάκια» παίρνουν φωτιά για να διαμορφωθούν εναλλακτικές στο αστικό πολιτικό σύστημα, με στόχο την ενσωμάτωση της λαϊκής δυσαρέσκειας, την αποδοχή, ει δυνατόν και τη στράτευση του λαού στη στρατηγική του κεφαλαίου, σε συνθήκες μεγάλων «κλυδωνισμών».

Οπως και καθόλου τυχαία η κυβέρνηση κραδαίνει στον λαό το «σκιάχτρο» της «αβεβαιότητας» για να δεχτεί το αντιλαϊκό κρεσέντο, ενώ ο πρωθυπουργός καλούσε την Τρίτη από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΒ τους βιομηχάνους να δουν πως οι παρεμβάσεις της κυβέρνησης «αθροίζουν σε εκατοντάδες εκατομμύρια. Εχουμε στηρίξει τις ελληνικές επιχειρήσεις, αυτό φαίνεται εξάλλου και από την κερδοφορία σας», και στους «ταραγμένους καιρούς» που έρχονται να ακουμπήσουν ξανά πάνω του, «να ανανεώσουμε την άτυπη συμφωνία (...) να βαδίσουμε δίχως καθυστερήσεις και πισωγυρίσματα προς τον δρόμο της Ελλάδας του 2030». Και για να μη μείνει καμία αμφιβολία για το ποια είναι αυτή η Ελλάδα, ως βασικό παράδειγμα για τον αντιλαϊκό οδικό χάρτη - κόλαφο που παρουσίασε επέλεξε να δώσει τη «μεγαλύτερη ευελιξία που επέρχεται στην εργασία, με προσλήψεις fast track, με δυνατότητα τετραήμερης εργασίας όλο το έτος, με τη 13ωρη απασχόληση στον ίδιο εργοδότη».