Αλλο ένα νομοσχέδιο με το οποίο οι εργοδότες θα μπορούν να βρίσκουν τις δεξιότητες που θέλουν, όταν τις θέλουν, στην τιμή και την ποσότητα που τις θέλουν και για όσο τις θέλουν, το νομοσχέδιο δηλαδή για τη σύσταση Ακαδημιών Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, ψηφίστηκε χθες στη Βουλή.

Κατά τη συζήτηση, επιφυλάξεις για την αποτελεσματικότητα του νομοσχεδίου εξέφρασε το ΠΑΣΟΚ και στάθηκε σε υπαρκτά σημερινά προβλήματα της Εκπαίδευσης, όπως έκαναν επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ, η Ελληνική Λύση και η Νέα Αριστερά, συγκρίνοντας και εξαίροντας παραδείγματα άλλων χωρών της ΕΕ. Παραγνωρίζουν όμως ότι και εκεί τα παιδιά πετιούνται πολύ νωρίς εκτός Γενικής Εκπαίδευσης χάριν της Τεχνικοεπαγγελματικής, καθώς και το ότι και εκεί οι απόφοιτοι της Τεχνικοεπαγγελματικής Εκπαίδευσης προορίζονται ως το πιο φτηνό και «ευέλικτο» εργατικό δυναμικό. Αρνητικά στάθηκε απέναντι στο νομοσχέδιο η «Νίκη», ενώ η Πλεύση Ελευθερίας έκανε μια σειρά ...βελτιωτικές προτάσεις.

«Δίπλα στο 4ο έτος στα ΕΠΑΛ και στις ΣΑΕΚ του μεταλυκειακού επιπέδου, εισάγετε μια νέα δομή στο μεταλυκειακό επίπεδο 5: Τις ιδιωτικές Ακαδημίες Επαγγελματικής Κατάρτισης, ως παραρτήματα των δημόσιων Σχολών Ανώτερης Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΣΑΕΚ). Θα ιδρύονται μετά από πρόταση φορέων της αγοράς, ως ιδιωτικές δομές που θα έχουν πρόσβαση στις υποδομές και στο προσωπικό των δημόσιων ΣΑΕΚ», εξήγησε η ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ Αφροδίτη Κτενά.

Και απευθυνόμενη στην κυβέρνηση τόνισε: «Οι εργοδότες θέτουν όρους και εσείς νομοθετείτε ενάντια στα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα των νέων παιδιών. Στον βαθμό που σας παίρνει κάθε φορά (κι ας διαμαρτύρεται το ΠΑΣΟΚ ότι δεν έχετε κάνει όλα τα χατίρια του ΣΕΒ), γιατί ξέρετε ότι θα τα βρείτε απέναντί σας.

Οι επιχειρηματικοί φορείς θα παραγγέλνουν ειδικότητες και προγράμματα σπουδών, θα αξιοποιούν τις εγκαταστάσεις και το προσωπικό των δημόσιων ΣΑΕΚ στον βαθμό που το κρίνουν απαραίτητο, θα διαμορφώνουν - δεν θα μορφώνουν - τους σπουδαστές σύμφωνα με τις πρόσκαιρες απαιτήσεις της δικής τους επιχείρησης, θα εκμεταλλεύονται τους σπουδαστές σε απλήρωτες ή κακοπληρωμένες θέσεις πρακτικής, θα διαλέγουν ποιο εργατάκι τούς κάνει και ποιο όχι, και μπορεί να προσλαμβάνουν και κάποιους για ένα διάστημα».

Στάθηκε ιδιαίτερα στο θέμα της πρακτικής άσκησης, απαντώντας στους ισχυρισμούς της κυβέρνησης ότι φιλοδοξεί να γεφυρώσει «το κενό ανάμεσα στη θεωρία και στην πράξη» με εξασφαλισμένες θέσεις πρακτικής: «Γιατί χρειάζεται η ίδρυση των ιδιωτικών ακαδημιών για να εξασφαλιστεί η πρακτική; Γιατί η πρακτική άσκηση στις ΣΑΕΚ και στα ΕΠΑΛ δεν είναι εξασφαλισμένη και αμειβόμενη, όπως πρέπει; Μάλιστα, αυτό το θεωρείτε μειονέκτημα ή "παθογένεια" - όπως αρέσκεστε να λέτε - των δημόσιων ΣΑΕΚ, αλλά τόσα χρόνια δεν έχετε κάνει τίποτα για να εξασφαλίσετε θέσεις πρακτικής για τους σπουδαστές».

Και πρόσθεσε: «Οταν η βασική δύναμη παραγωγής είναι ο άνθρωπος, το κριτήριο του ελάχιστου κόστους για μέγιστο κέρδος οδηγεί στην υπερεκμετάλλευση του ανθρώπου. Ούτε θέλετε ούτε μπορείτε να αναπτύξετε το εργατικό δυναμικό χωρίς να το καταστρέφετε ταυτόχρονα. Αυτό όμως είναι πρόβλημα δικό σας και των επιχειρηματικών ομίλων που υπηρετείτε. Πρόβλημα των πολλών, των εργαζομένων και των παιδιών τους, είναι να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Να σπάσουν τα δεσμά της μισθωτής σκλαβιάς, να ζήσουν πραγματικά ελεύθεροι».

Κανένα από τα προβλήματα της Τεχνικοεπαγγελματικής Εκπαίδευσης δεν αντιμετωπίζει το νομοσχέδιο και κανέναν από τους άμεσα ενδιαφερόμενους - εκπαιδευτικούς και σπουδαστές - δεν άκουσε η κυβέρνηση, επεσήμανε στην τοποθέτησή της η βουλευτής του ΚΚΕ Σεμίνα Διγενή, τονίζοντας ότι το βασικό κριτήριο χάραξης της κυβερνητικής πολιτικής «εντοπίζεται σε 5 λέξεις: Εξοικονόμηση, τήρηση δημοσιονομικών κανόνων, περικοπές. Γιατί για εσάς, όπως και για την ΕΕ, οι εκπαιδευτικές ανάγκες είναι κόστος».

Συνεχίζοντας υπογράμμισε: «Στον 21ο αιώνα που ζούμε, λογικό και αναγκαίο θα ήταν να υπάρχουν σύγχρονες, ξεχωριστές κτιριακές δομές για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση. Να μη συστεγάζονται - όπως σήμερα - σε μια σειρά ετοιμόρροπων σχολείων, να υπάρχουν καθηγητές και όλο το απαραίτητο διοικητικό προσωπικό.

Να υπάρχουν εργαστήρια με σύγχρονο εξοπλισμό και η πρακτική να πληρώνεται κανονικά, με πλήρη ένσημα και Ασφάλιση. Να υπάρχουν ακόμα και Εστίες στις μεγάλες πόλεις, όπου συγκεντρώνεται μεγάλος πληθυσμός σπουδαστών από την επαρχία.

Το πτυχίο στην Επαγγελματική Εκπαίδευση πρέπει να είναι η κατάληξη σπουδών που θα είναι αναβαθμισμένες, και γι' αυτό θα αποτελεί τη μοναδική προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος, χωρίς εμπόδια, πιστοποιήσεις και άλλα επιπλέον "φίλτρα".

Τελειώνοντας, με δυο λόγια το ΚΚΕ δεν βλέπει όλα αυτά τα παιδιά ως αναλώσιμα, ούτε ως πελάτες, ούτε ως τσάμπα εργαζόμενους που βασανίζονται στην εργασιακή ζούγκλα και στριμώχνονται για να κερδίζουν κάποιοι λίγοι. Τα τοποθετεί εκεί που τους αξίζει: Στο επίκεντρο του κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού του κράτους, εκεί όπου θα μπορούν να πραγματοποιούνται τα όνειρά τους».

Στα πτυχία των ΣΑΕΚ και τώρα των Ακαδημιών Κατάρτισης, που τάχα η κυβέρνηση αναβαθμίζει αλλά όταν πρόκειται για εργασία στο Δημόσιο αυτά τα πτυχία λογίζονται ως ισότιμα με το απολυτήριο του Λυκείου, σύμφωνα με το ΠΔ 85/2022, αναφέρθηκε ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δεν αναβαθμίζετε τα πτυχία, γιατί στην πραγματικότητα δεν θέλετε πτυχία! Θέλετε προσόντα, θέλετε χαρτιά, θέλετε μαθησιακά αποτελέσματα, αλλά δεν θέλετε γνώση συνεκτική και ολοκληρωμένη μέσα σε ένα πτυχίο. Και αυτό, βέβαια, δεν χαρακτηρίζει μόνο εσάς, την κυβέρνηση της ΝΔ. Αυτή είναι η στρατηγική της ΕΕ, την οποία προωθείτε εναλλάξ και μαζί ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και όλα τα υπόλοιπα κόμματα της ΕΕ».

Ο Γ. Δελής τόνισε ακόμα ότι «είναι και υπαρκτές και πολλές οι δυνατότητες που υπάρχουν για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των σπουδαστών της ΤΕΕ στην εποχή πια της Τεχνητής Νοημοσύνης. Αλλωστε, στον κόσμο της δουλειάς και της δημιουργίας ανήκει όλο το μέλλον, και όχι στα παράσιτα της αγοράς, που "δεν ξέρουν τι έχουν" και τρώγονται μεταξύ τους, καταστρέφοντας την ανθρώπινη δημιουργικότητα.

Γιατί, τελικά, και η σύγχρονη τεχνολογία που εισάγεται σε όλα τα επαγγέλματα θέλει ο επαγγελματίας να έχει και υψηλότερο επίπεδο γνώσεων και μόρφωσης. Θέλει ο σύγχρονος τεχνικός να δουλεύει περισσότερο με το μυαλό και λιγότερο με τα χέρια, να γνωρίζει καλά τη γλώσσα του, να έχει καλές βάσεις και σε Μαθηματικά, Φυσική και, βέβαια, να έχει διδαχθεί και μαθήματα όπως η Ιστορία, που τον μορφώνουν και αναπτύσσουν ολόπλευρα την προσωπικότητά του, ώστε να είναι δημιουργικός και να παίρνει και μέρος ως ενεργός πολίτης στις κοινωνικές εξελίξεις.

Τι σας λέμε όμως τώρα! Η πολιτική σας είναι πολύ μακριά από όλα αυτά...».