Τις σοβαρές ελλείψεις εκπαιδευτικών για ακόμη μια χρονιά, οι οποίες επηρεάζουν άμεσα τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών, αναδεικνύει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με Ερώτηση που κατέθεσε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο ευρωβουλευτής του Κόμματος, Κώστας Παπαδάκης.

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία (Εκθεση «Education at a Glance 2025» του ΟΟΣΑ), σε αρκετά κράτη - μέλη οι αποχωρήσεις από το επάγγελμα του εκπαιδευτικού ξεπερνούν το 10% ετησίως (Δανία, Εσθονία, Λιθουανία), ενώ σε χώρες όπως η Ισπανία, η Αυστρία, η Ιταλία και η Ρουμανία, ένας στους πέντε εκπαιδευτικούς εργάζεται με βραχυχρόνιες συμβάσεις, χωρίς σταθερότητα και προοπτική.

Στην Ελλάδα η κατάσταση είναι δραματική. Χιλιάδες σχολεία ξεκινούν τη χρονιά χωρίς τους απαραίτητους εκπαιδευτικούς, ιδιαίτερα στην Ειδική Αγωγή, όπου οι ανάγκες είναι τεράστιες. Κάθε χρόνο, συνολικά προσλαμβάνονται πάνω από 40.000 αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, ενώ συνταξιοδοτούνται 4.000 - 7.000. Οι μόνιμες προσλήψεις δεν επαρκούν.

Επιπλέον, η πρόσληψη των αναπληρωτών γίνεται σε πολλές φάσεις και πρέπει να φτάσει τουλάχιστον Νοέμβρης - στην καλύτερη περίπτωση - για να καλυφθούν τα κενά στα σχολεία. Η κυβέρνηση της ΝΔ όχι μόνο δεν προσλαμβάνει το απαιτούμενο διδακτικό προσωπικό στα σχολεία - στη λογική της περικοπής δαπανών, την ώρα που δρομολογεί 26 δισ. ευρώ για την πολεμική βιομηχανία - αλλά ταυτόχρονα επέλεξε να συμπτύξει τα σχολικά τμήματα, βάζοντας έως και άνω των 30 παιδιών σε κάθε τάξη, υποβαθμίζοντας σε δραματικό βαθμό το επίπεδο της παρεχόμενης εκπαίδευσης, ενώ την ίδια στιγμή επαίρεται προκλητικά για τη μείωση των κενών θέσεων εκπαιδευτικών.

Η πολιτική των ελάχιστων μόνιμων διορισμών και της διόγκωσης της ελαστικής εργασίας οδηγεί δεκάδες χιλιάδες αναπληρωτές σε ένα καθεστώς μόνιμης ανασφάλειας, με συνεχείς μετακινήσεις σε όλη τη χώρα.

Επιπλέον, οι μισθοί των εκπαιδευτικών παραμένουν χαμηλοί, ενώ η ακρίβεια και ιδιαίτερα η έλλειψη προσιτής στέγης καθιστούν σχεδόν αδύνατη την επιβίωση σε περιοχές με υψηλά ενοίκια. Αναπληρωτές καλούνται να υπηρετήσουν σε νησιά και τουριστικές περιοχές, όπου τα ενοίκια είναι απαγορευτικά, με αποτέλεσμα να ζουν σε απαράδεκτες συνθήκες ή να αρνούνται τις τοποθετήσεις, αφήνοντας τα σχολεία χωρίς εκπαιδευτικούς. Η έλλειψη οποιουδήποτε ουσιαστικού μέτρου στήριξης για τη στέγαση επιδεινώνει δραματικά το πρόβλημα.

Με βάση τα παραπάνω ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ υπέβαλε τα εξής ερωτήματα:

«Πώς τοποθετείται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο γεγονός ότι:

- Οι τεράστιες ελλείψεις εκπαιδευτικών και οι καθυστερήσεις μηνών για την αναπλήρωση των κενών έχουν ως αποτέλεσμα να στερούνται χιλιάδες παιδιά το δικαίωμα στη μόρφωση;

- Είναι η πολιτική της ΕΕ για τους "δημοσιονομικούς περιορισμούς" και τον "εξορθολογισμό δαπανών" πολιτική που υπαγορεύεται με ένταση πλέον και από το ράλι των εξοπλισμών της πολεμικής οικονομίας, που οδηγεί στη συρρίκνωση των μόνιμων διορισμών, στη γενίκευση των ελαστικών σχέσεων και στη μετακύλιση του κόστους σπουδών και μόρφωσης στις λαϊκές οικογένειες;

- Οπως καταγγέλλουν οι ενώσεις των εκπαιδευτικών στην Ελλάδα και σε όλη την ΕΕ, με τέτοιους αριθμούς μαθητών ανά τάξη είναι αδύνατον να υπάρξει ουσιαστική και αποδοτική εκπαιδευτική διαδικασία;».